«عده طلاق» تبعیض نبوده و برای همه زنان نیست، بلکه مطمئن‌ترین روند در احراز هویت فرزندان برای زنان مطلقه در موقعیت باروری است تا حقوق عاطفی، مادی و خانوادگی فرزندان احتمالی در طلاق، استیفا شده و زنان مطلقه با مشکلات فرزندان بی‌هویت دست به گریبان نباشند.
دین اسلام حتی بعد از طلاق و انحلال زندگی مشترک، مرد را ملزم کرده، تکالیف و مسئولیت‌های مالی ثمره ازدواج یعنی فرزندان را متحمل شود، و زن نیز ملزم است با نگه داشتن عده، شرایط احراز هویت ثمره احتمالی ازداوج را نیز مهیا کند؛ تا با احراز هویت فرزند، بشود حقوق چنین فرزندانی را تدارک دید و با این امر، زن از دردسرهای مربوط به فرزند بی‌هویتش در امان باشد.
پس شبهاتی مانند این‌که: «چرا در اسلام، زن، بعد از طلاق باید عده نگاه دارد، اما مرد نه؟» فاقد موضوعیت است، زیرا «عده طلاق» برای همه زنان نیست و تنها برای زنانی است که اولا: در سن باروری باشند[1] و ثانیا: در موقعیت باروری قرار گیرند(یعنی با همسر خود آمیزش داشته باشند)[2] و بحث عده ضروتی اجتناب ناپذیر است تا با احراز هویت، بشود حقوق فرزندان احتمالی طلاق را تدارک دید، حتی امروزه نیز آزمایشهای احراز هویت فرزندان، آن قدر دقیق نیست که هیچ خطا و اشتباهى در آن نباشد.[3] لذا «عده طلاق» مطمئن ترین روند برای زنان در موقعیت باروری در احراز هویت فرزندان است تا حقوق عاطفی، مادی و خانوادگی فرزندان احتمالی در طلاق، استیفاء شده و زنان با مشکل فرزندان بی‌هویت خود دست به گریبان نباشند.
___________________________________________
پی‌نوشت
[1]. جواهرالکلام، شیخ محمد حسن نجفی، دار احياء التراث العربي، بیروت، ج۳۲، ص۲۳۲-۲۳۳.
[2]. همان، ج۳۲، ص۲۱۱-۲۱۲.
[3]. احکام بانوان، حضرت آیت الله مکارم شیرازی، ص 221، سؤال 823.