- وحدت حتما مهم است اما نباید به ابزاری برای فرار از پاسخگویی تبدیل شود.
در تبلیغات انتخابات، بصراحت وعده داد که من سایه جنگ را از کشور دور کردم و هر کس جنگ نمیخواهد به من رأی دهد!
حوادث خونبار هفده خرداد ۹۶ در تهران، سایه جنگ را بر کشور انداخت و منجر به شهادت هفده نفر و جراحت حدود چهل نفر شد.
حالا سوال اینجاست که اگر ما وعدهی انتخاباتی آن شخص –یعنی امنیت را که به همین زودی، رنگ باخت- مطالبه کنیم کاری برخلاف مصلحت و وحدت، انجام دادهایم؟! ملت، چهل سال است که وحدت دارند؛ آنهایی که بخاطر کسب رأی، امنیت را جناحی کردند و حافظان امنیت کشور را تضعیف نمودند آیا نباید پاسخگو باشند؟
از این گذشته، چرا کسانی که چنین تفکری دارند در سال ۸۸ به فکر وحدت کشور نبودند؟ مگر آنموقع، کشورهای زورگوی دنیا –مثل آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان و ...- علنا از آشوبها اظهار خوشحالی نکردند؟ پس چرا هشت ماه، مملکت را در کوره اغتشاش و فتنه سوزاندند و امید دشمنان را برای ضربهزدن به نظام، زیاد کردند؟
وحدت، قطعا عامل اصلی موفقیت است اما ما اجازه نخواهیم داد کسانی بخواهند با سوءاستفاده از آن، از پاسخگویی فرار کنند.