یونس بن یعقوب می گوید: در مدینه بودم ، در یكی از كوچه های مدینه با امام صادق (ع) ملاقات نمودم.
به من فرمود: ای یونس بشتاب به طرف خانه ، كه در كنار خانه مردی از ما اهل بیت منتظر است . آمدم به در خانه ، دیدم عیسی بن عبداللّه قمی ، كنار در خانه نشسته است.
گفتم : تو كیستی ؟ گفت : من از اهالی قم هستم.
طولی نگذشت دیدم امام صادق (ع) آمد و وارد خانه شد و به من و عیسی فرمود: وارد خانه شوید، وارد خانه شدیم . امام به من رو كرد: و فرمود: ای یونس گوئی تصور می كنی كه سخن من كه عیسی از ما اهل بیت است درست نیست؟!
گفتم : آری سوگند به خدا، جانم فدایت ، زیرا عیسی ، قمی است ، بنابراین چگونه از افراد خاندان شما می باشد؟ (كه در مدینه هستید). فرمود: ای یونس ! عیسی بن عبداللّه خواه زنده باشد و خواه از دنیا برود، مردی از خاندان ما است.
امام با عیسی (ع) درمورد نماز و... گفتگو كرد و هنگام وداع ، بین دو چشم عیسی را بوسید. ومطابق روایت دیگر فرمود: ای عیسی ، از ما نیست كسی كه در شهری زندگی كند و در آن شهر صد هزار نفر انسان یا زیادتر باشند كه یكی از آنها پرهیزكارتر از او باشد.
به این ترتیب راز و رمز تقرّب عیسی به امام (ع) را باید در علم و عمل عیسی جستجو كرد نه این كه تنها قمی بودن باعث آنهمه ارزش باشد.
داستان دوستان / محمد محمدي اشتهاردي