این نامگذاریها اشكالی ندارد. نه حاكی از تأیید خلفا است عرب ها برای خود یك سری نامهای متداول داشته اند كه معنای خاصی نداشته و بعضی از آن ها معنا داشته مانند معاویه و حارث كه مربوط به فرهنگ آن زمان جامعه بوده است....
پاسخ: در زمره نامهای فرزندان امامان معصوم(ع) نامهای خلفا، همانند نام عمر به چشم میخورد و از جمله آن ابوبكر بن علی بن ابی طالب(ع) را ذكر كردهاند كه در كربلا به شهادت نایل آمد.
نیز افراد زیر:
عمر بن علی بن ابی طالب(ع) از شهدای كربلا
عمر بن حسن بن علی(ع) از شهدای كربلا
عمر بن حسین بن علی(ع) از شهدای كربلا
عثمان بن علی بن ابی طالب(ع) از شهیدان كربلا
و عمر بن علی بن حسین بن علی(ع)كه امام سجاد(ع) فرزندش را "عمر" نامگذاری نمود.
این نامگذاریها اشكالی ندارد. نه حاكی از تأیید خلفا است و نه چیز دیگر، چرا كه نامگذاری در هر اجتماعی، بسته به فرهنگ و سنت آن است. عربها برای خود یك سری نامهای متداول داشتهاند كه بعضاً "عَلَم" بوده و معنای خاصی نداشته و بعضی از آن ها معنا داشته مانند معاویه و حارث كه مربوط به فرهنگ آن زمان جامعه بوده است، كه از جمله آن: ابوبكر، عثمان، عمر، معاویه، عمر، یزید و.... میباشد این اسامی در فرهنگ زمان امامان پیشین مطلوب و مرسوم بود و امروز هم در بسیاری از كشورها و مناطق عرب نشین، این اسمها مورد پسند مردم است و مردم فرزندانشان را بدین گونه نامگذاری میكنند.
امامان(ع) نیز طبق فرهنگ و سنّت متداول زمان خویش برای فرزندانشان اسامی مینامیدند.
نه نامگذاری اسای عمر، عثمان و معاویه دلیل بر خوبی و تأیید خلیفه دوم و سوم و معاویة بن ابی سفیان است. و نه این اسمها را بر فرزندان خود نگذاشتن دلیل بر بدی و نشانه عدم تأیید، لیكن بعد از حادثه كربلا و ستمهای خلفا و بنی امیه، فاصله فرهنگی بین شیعه و دیگران روز به روز بیشتر گردید و رفته رفته در فرهنگ شیعه یك سری اسمها رواج یافت و یك سری اسمها از رونق افتاد. شیعیان در قرن های بعد كوشیدند با نامگذاری فرزندان خویش به نامهای پیامبر و اهل بیت و صحابه باوفایشان، به نوعی در پی زنده كردن ارزشها برآیند. این فرهنگ برگرفته از رهنمودهای امامان(ع) میباشد. برعكس آنانی كه چهرههای بارز دشمنی با پیامبر(ص) و اهل بیت مكرمشان بودند، همانند ابوسفیان، معاویه،یزید و... نامهای آنان در اسم گذاریهای شیعیان از رونق افتاد و كم كم متروك شد. این سخن مربوط به قرنهای بعدی است.
بنابراین اسم گذاریها برگرفته از فرهنگ اجتماعی است و در زمان امامان به خصوص در زمان امام علی (ع) نامگذاری به آن اسم ها مذموم و متروك نبود .
بر گرفته از مرکز ملی پاسخ گویی به سولات دینی