آرى، از مجموع آيات و روايات مى توان فهميد كه در غير كره زمين هم موجودات زنده اى وجود دارند. البته - چنان كه بارها گفته شد - قرآن كتاب زيست شناسى و جغرافيا نيست كه مثلا در يك سوره، منظومه شمسى را بررسى كرده باشد و در سوره ديگر ساير منظومه ها و حتى كهكشان ها را. اما در قرآن اشاره هايى وجود دارد كه با توجه به آن ثابت مى شود در غير كره زمين نشانه هاى حيات ديده مى شود و موجودات زنده اى يافت مى شوند. از بين آيه ها و روايت ها من تنها يك آيه و يك روايت را براى شما مى نويسم:
1. خداوند مى فرمايد: (ومِن ءايـتِهِ خَلقُ السَّمـوتِ والاَرضِ وما بَثَّ فيهِما مِن دابَّة...); و از نشانه هاى (قدرت خداوند)، آفرينش آسمان و زمين و پراكندن جنبندگان ميان آن دو است.
از جمله: «آفرينش آسمان وزمين و پراكندن جنبندگان بين آن دو» مى توان فهميد كه در ساير كرات نيز موجودات زنده اى وجود دارند... .
2. در حديثى به نقل از امام باقر(عليه السلام) مى خوانيم:
پس از اين ماه شما، چهل ماه ديگر وجود دارد كه بين هر ماه تا ماه ديگر مسافت چهل روز فاصله است. در آنها آفريدگان فراوانى وجوددارند كه نمى دانند آيا خداوند آدم را ]در زمين[ آفريده يا نيافريده است.