همیشه برام سؤال بود که در میان شهدا چرا بعضی هستند که یکسری ویژگی های خاص دارن مثلا قبرشون همیشه معطر هست یا بعد از گذشت سالها مفقود الاثر بودن پیکرشون تازه بر میگرده البته بعد از تایید صحتش ؛ اما بالاخره یکسری از شهدا هستن که به نحوی درمیان بقیه شهداء خود نمایی میکنن؟ این سؤال در گوشه ای از ذهنم بود وهمیشه وقتی مطلبی را می خواندم در پی جوابی هم برای سؤالم بودم تا اینکه به روایتی از حضرت رسول صلی الله علیه واله و سلم رسیدم شاید جواب شما هم باشد. روایت در کتاب وسائل الشيعة؛ ج15، ص: 161 بود ، جریان روایت اینچنین بود که حضرت رسول در استقبال از گروهی که از جهاد برگشته بودند به آنها فرمودند:« آفرین بر گروهی که جهاد اصغر را انجام دادند .عده ای پرسیدند جهاد اکبر پس چیست ؟ حضرت فرمودند جهاد اکبر جهاد با نفس است .» البته باید این را هم اضافه کنم که تمام شهدا در مقام والایی قرار دارند چرا که آنها در دفاع از سلام محبوب ترین دارایی خود را که جان است در راه خدا فدا کرده اندو از دنیا گذشته اند و به خدا رسیده اند لکن یک وجه تمایزی بین کسانی که در عرصه جهاد اصغر با جهاد اکبر میجنگند و به مقامات لازمه آن میرسند باشد لذا ست که حضرت عباس مقامی دارند که شهدا به آن غبطه می خورند.