زمانی که من نماز میخوانم از بسم الله تا الی آخر نمازم با گریه همراه است ؟

پرسش: زمانی که من نماز میخوانم از بسم الله تا الی آخر نمازم با گریه همراه است علت آن چیست آیا این خوب است یا خیر

من وقتی نوجوان یا جوان در سنین 15- 20بودم مرتکب گناهانی از قبیل نماز نخواندنو نگاه به نامحرم شده ام

میشود مرا راهنمایی کنید که آیا خداوند مرا عفو میکند یا نه
چگونه باید نماز هایم را بخوانم تاخداوند و آقا امام زمان از من راضی باشند

آیا شفاعت امامان به من میرسد یا خیر

پرسش: زماني که من نماز مي خوانم از بسم الله تا الي آخر نمازم با گريه همراه است .علت آن چيست ؟ آيا اين خوب است ؟ وقتي نوجوان يا جوان در سنين 15- 20بودم مرتکب گناهاني از قبيل نماز نخواندن و نگاه به نامحرم شده ام . مي شود مرا راهنمايي کنيد که آيا خداوند مرا عفو مي کند ؟ چگونه بايد نماز هايم را بخوانم تا خداوند و آقا امام زمان از من راضي باشند؟ آيا شفاعت امامان به من مي رسد ؟

پاسخ: براي روشن شدن پاسخ به نکات ذيل توجه نماييد :
1- گريه در نماز اگر از روي معرفت به خدا و توجه به مقام «الوهيت و ربوبيتش» باشد و بنده خود را گناهکار ببيند و از روي توبه و استغفار و ترس از عذاب باشد،‌نه تنها اشکال ندارد، بلکه از ارزشمند‌ترين عبادات است.
حضرت ابراهيم وقتي به نماز مي‌ايستاد، چنان از خوف خدا گريه مي‌کرد و ناله سر مي‌داد که صداي ناله‌اش شنيده مي‌شد . مانند جوشش ديگ، از خوف خدا فرياد مي‌زد!
سعد سابري مي‌گويد که به امام صادق(ع) عرض کردم: آيا شخص مي‌تواند در نماز بگريد؟ فرمود: به به! چه نماز ارزشمندي! اگر شده حتي به اندازه سر مگسي اشک‌تان در نماز جاري شود، ارزشمند است.(1)
فرد ديگري از امام صادق(ع) پرسيد: آيا گريه در نماز، آن را باطل مي‌کند؟ فرمود: اگر به ياد بهشت يا ترس از دوزخ باشد، برترين اعمال در نماز است، ولي اگر براي مرده‌اي باشد، نمازش باطل است.(2)
بنابراين گريه در نماز به ياد قيامت و براي توبه از گناهان و... بسيار ارزشمند است، اما براي امور دنيوي ناپسند و موجب بطلان نماز است .
2- قرآن مجيد با بيان لطيف خود گناهكاران را به سوي خدا دعوت مي كند . به آن ها قول مي دهد كه مي توانند خود را از زندگي گذشته به كلي جدا شوند و زندگي ديگري را آغاز نمايند: «قل يا عبادي الذين اسرفوا علي انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله ان الله يغفر الذنوب جميعا؛
اي پيامبر !به بندگان گناهكار و اسرافكار در گناه در مورد خودشان بگو : نبايد از رحمت خداوند مأيوس شويد. آري خداوند تمامي گناهكاران را خواهد بخشيد».(3)
قرآن مجيد مي فرمايد: نااميد از رحمت الهي نمي شود. مگر كسي كه كافر است .(4)
گناهكار هر قدر آلوده باشد, نبايد خود را از فيض رحمت الهي نااميد بداند. لقمان به فرزندش مي گويد: به خدا چنان اميدوار باش كه اگر گناه جن و انس را بياوري , به تو رحم كند.(5)
توبه از هر گناهي و از جمله نماز نخواندن و نگاه به نامحرم دو رکن اساسي دارد:
الف)پشيماني بر گناه؛
ب) عزم بر ترک آن.
امام علي(ع) مي‌فرمايد: «توبه به دل پشيمان شدن و به زبان آمرزش خواستن و به اندام ترک نمودن است».(6)
گام اول: اكنون كه به لطف خدا به زشتي گناه پي برده ايد ، عزم خود را جزم نماييد. دامن همت به كمر زده، از نيرو و اراده جواني استفاده كنيد . به صورت جدي گناهان را ترك كنيد.
گام دوم: تصميم، اراده و صبر در برابر خواسته‌هاي نفساني است. اگر قبلاً تصميم گرفته‌ايد ،ولي باز آن را شکسته‌ايد، مأيوس نشويد. بياييد از نو تصميم بگيريد. با در نظر گرفتن سرانجام گناه و بررسي تمام جوانب مسئله و بسيج کردن تمام نيروهاي معنوي خود، به خصوص ايمان به خدا عزم خود را در ترک گناه راسخ کنيد . با جديت وارد عمل شويد . با زبان جاري کردن استغفار و طلب مغفرت و عزم بر ترک گناه مطمئن باشيد گناهان سابق شما بخشيده شده است.
سعي کنيد خاطرات تلخ گذشته را به بوته فراموشي بسپاريد . بر نقاط قوّت خود تأکيد و اصرار ورزيد تا از اين طريق اعتماد به نفس و خود باوري شما تقويت گردد.
بر اساس روايات، توبه آثار گناهان را محو مي كند . در اين صورت دغدغه اي براي گناهكار باقي نمي ماند. امام باقر(ع)مي فرمايد: التائب من الذنب كمن لا ذنب له؛ كسي كه از گناه توبه كند، مانند كسي است كه گناه نكرده باشد.(7)
غرق گنه نا اميد مشو ز دربار ما كه عفو كردن بود در همه دم كار ما
بنده شرمنده تو ،خالق بخشنده من بيا بهشتت دهم ،مرو تو در نار ما
توبه شكستي بيا ،هر آنچه هستي بيا اميدواري بجو ز نام غفار ما
3- بهترين راه تحصيل رضايت خدا و امام، عبوديت و بندگي خالص خداوند است. انسان بايد واجبات شرعي را انجام دهد و از محرمات پرهيز كند.
پرسيده ايد: چگونه بايد نماز هايم را بخوانم تا خداوند و آقا امام زمان از من راضي باشند، آيا شفاعت امامان به من مي رسد ؟
بهترين راه براي جلب رضايت خداوند و اهل بيت انجام قضاي نماز هايي است که در گذشته آن ها را ترک کرده ايد . خداوند با انجام فرائض و اعمالي كه به آن‏ها امر فرموده (مثل نماز، روزه، جهاد، امر به معروف، احترام به والدين و...) خشنود است . از گناهان ناراضي.
از حضرت امام باقر همين معنا را مي‏يابيم: "خدا سه چيز را در سه چيز ديگر پوشانده: خشنودي اش را در طاعتش قرار داده، پس هيچ طاعتي را كم مشمار، شايد رضايت خدا در آن طاعت باشد.
دوم: خشمش را در معصيت پوشانده، پس معصيتي را ناچيز مشمار، شايد خشم او در آن معصيت باشد.
سوم: اوليائش را در مردمان پنهان كرده، پس كسي را تحقير مكن! شايد همو ولي خدا باشد".(8)
دوست عزيز !ايمان و عمل صالح دو ركن اساسي در زندگي انسان به شمار مي رود . با تقويت ايمان و انجام واجبات و ترک محرمات ان شاء الله مورد شفاعت اهل بيت قرار مي گيريد.

پي‌نوشت‌ها:
1. فيض کاشاني، حقايق، ج1، ص 438.
2. شيخ طوسي، استبصار،‌ج1، ص 407.
3. زمر(39) آيه 53.
4. اقتباس از تفسير نمونه، ج 19، ص 502.
5. يوسف (12) آيه 87.
6. غررالحكم، ج 1، ص 91.
7. اصول كافي، ج 3، ص 109.
8. بحارالانوار، ج 75، ص 187، حديث 27.
مرکزملی پاسخگویی به سئوالات دینی