-بزرگداشت عید غدیر چنان فضیلتی دارد که در اعمال آن فضائل بسیار سودمند و حیرت انگیز به چشم می خورد. مضاعف شدن فضائل در عید غدیر بخاطر این است كه عید غدیر آموزه وحیانی است که مبانی و جریان اسلامی ریشه دار و پابرجایی در بر دارد كه بنیان عدالت و امامت یکی از ارکان آن است.
بزرگ داشت عید غدیر خم فضیلتی انکار ناپذیر برای تمام مومنین است، چه بسا بزرگ داشت این روز مهم دینی که قطعا از ایام الله است به عنوان فضیلتی لازم و ضروری باشد، چنانکه قرآن کریم پیامبر اسلام (صلی الله و علیه و آله) را در مورد امتش نسبت به یاد آوری و بزرگداشت ایام الله چنین سفارش می کند: «ذَكِّرْهُمْ بِأَیامِ اللَّهِ إِنَّ فی ذلِكَ لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُور [ابراهیم / 5] روزهاى الهی را به یادشان بیاور همانا در این براى هر شكیباى شكرگزار، عبرتهایى است» هرچند همه روزها، متعلق به خدا و ایام الهى است، همانگونه كه همه مكانها متعلق به خداست، اما عنوان قرآنی «ایام اللَّه» مسلما تاکید به روزهاى خاصى دارد كه سرنوشت سازی ممتازی را جهت تعالی جامعه مسلمین طبق مبانی اسلامی رقم می زند. چنانکه آیت الله العظمی مکارم شیرازی در مورد مصادیق ایام الله چنین بیان داشته است: هر روز كه یكى از فرمان‌هاى خدا در آن چنان درخشیده، كه بقیه امور را تحت الشعاع خود قرار داده است، از ایام اللَّه است».[1]
با این بیان، قطعا بزرگ داشت فرمان الهی در یوم الله غدیر خم بعنوان فضیلتی انکار ناپذیر برای تمام مومنین است، زیرا با فرمان الهی ولایت امیر المومنین امام علی (علیه السلام) در عید غدیر فصل تازه و سرنوشت سازی در زندگى مومنین گشوده شد و فضیلتی به آنها داده شد که بنیان حق و عدالت بر پایه آن است و با بزرگداشت این روز الهی توسط تمام مسلمین است که ریشه ظلم و بدعت کاملا خشک خواهد شد.
فرمان الهی ولایت امام علی (علیه السلام) هدیه آسمانی خداوند متعال به تمام امت اسلامی است و بر آنان لازم است این فضیلت را با دل و جان بزرگ داشته و محافظت كنند، زیرا غدیر خم یک حادثه و اتفاق نبود بلکه جریان پیوسته برای تحقق عدالت است نگرش به بحث غدیر به چشم یك اتفاق تاریخی كه قرن‌ها از ان گذشته است خلاف فهم دین خصوصا بحث عدالت محوری در دین است چون این واقعه هر چند یك واقعه تاریخی است اما محتوای آن همانند دعوت به یكتاپرستی و سایر مبانی وحیانی، جریانی ابدی است که با بزرگداشت و یاد آوری فضائل عید غدیر تداوم مضاعفی می یابد.
جوامع اسلامی باید با زنده كردن فضائل عید غدیر و نشر مفاهیم آن به فرزندان سرزمین های اسلامی به نحوی سهل انگاری خود را راجع به پوشیده ماندن فضائل عید غدیر جبران کنند، زیرا پوشیده ماندن یا بدتر از آن پوشاندن فضائل فرمان غدیر در حقیقت بی توجهی به یکی از سرنوشت‌سازترین روزهای بشریت و اساسی ترین بنیان های اسلام یعنی عدالت و امامت است. بی مهری به فضائل و فرمان الهی در غدیر خم بی مهری به آموزه سرنوشت ساز اسلامی و رد كردن عظیم ترین فرمان الهی است كه توسط حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) برای مسلمین بیان شد.
امام علی (علیه السلام) در تبیین جریان وحیانی که در فرمان روز غدیر با اقبال به حجتهای الهی محوریت می یابد چنین می فرماید: «خداوند اعتراف به نبوت محمد(صلی الله علیه و آله) را با اعتراف به الهیت خود مقرون ساخت.... آنگاه پس از ایشان خدا از میان خلق تنی چند را ویژه خویش ساخت تا داعیانی باشند راستین كه خلق را به سوی خدا دعوت كنند، از این دسته در هر قرنی و زمانی، كسی هست خدا اینان را در ازل بیافرید، و اینان به صورت انواری، زبان به ستایش خدا گشوده و خدا اینان را حجت های خویش كرد، خدا آنها را به هنگام آفرینش دیگران حاضر داشت و تا آنجا كه خود خواست كار را به ایشان بسپرد امّا با این همه آنان بندگان خدایند كه بدون دستور او لب به سخن نگشایند. ای جماعت مؤمنان بدانید كه اعتقاد به توحید پذیرفته نیست مگر با اعتراف به نبوت محمد(صلی الله علیه و آله) و هیچ اعتقاد و عملی قبول نیست مگر با قبول ولایت آن كس كه خدا او را اولی قرار داده و در روز غدیر درباره ولایت او آیه فرستاد و به پیامبرش دستور داد كه آن را ابلاغ كند و او را از گزند و بدی گمراهان و منافقان در امان داشت و بدین سان خدا دین خودش را كامل كرد و این همان واقعه غدیر بود ... همانا امروز روز بزرگی است كه برهان خدا در آن روشن شد... امروز روز عهد و پیمان، روز گواهی گواهان و روز نص بر شخص است».[2]
از اینکه امام علی (علیه السلام) از فضیلت غدیر به عنوان دو نعمت یاد کرده، می فرماید خدای را برآن شكر گزارید و بر این یادآوری مجدد تاکید می كند کاملا روشن می شود كه این همه تاکید به خاطر محتوای پایدار و فضیلت پیام عید غدیر است نه صرف یك حادثه تاریخی. بزرگداشت روز عید غدیر از چنان فضیلتی بر خوردار است که از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که: «روز عید غدیر بزرگترین عید خداست و هیچ پیامبری را خدا مبعوث نكرده مگر آنكه حرمت این روز را نگه داشته و آن را عید گرفته است روزی كه در آسمان به «عهد معهود» و پیمان شناخته شده و در زمین به میثاق مأخوذ شناخته می شود و خدا آن را این گونه نام نهاده است. روزه روز غدیر معادل روزه تمام عمر دنیاست، كه اگر كسی به اندازه عمر دنیا عمر كند و تمام آن را روزه بگیرد به اندازه روزه روز غدیر ثواب دارد نه بیشتر. و نیز روزه این روز برابر است با صد عمره و حج مقبول».[3]
بزرگ داشت عید غدیر خم آنچنان فضیلتی دارد که در اعمال عید غدیر در كتب ادعیه و زیارات فضائل بسیار سودمند و حیرت انگیز به چشم می خورد. و مضاعف شدن فضائل در عید غدیر به خاطر این است كه عید غدیر آموزه وحیانی است که مبانی و جریان اسلامی ریشه دار و پابرجایی در بر دارد كه بنیان عدالت یکی از ارکان آن است. اگر كسی موفق به درك عمق این پیام شد، باور قلبی به آموزه‌های وحیانی برایش حاصل می شود، نه فقط لقلقه زبانی، و در این صورت است که هرچه را لازمه بزرگ داشت این روز مبارك است با جان و دل انجام خواهد داد.
پی نوشت:
[1]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج10، ص 272، دار الكتب الإسلامیه، تهران، 1374 شمسی.
[2]. کاشف الغطاء، هادی، مستدرک نهج البلاغه، بیروت، مکتبة الاندلس، بی تا، ص81.
[3]. شیخ مفید، محمد، مقنعه، جامعه مدرسین، قم، 1410ق.، ص203.