مهدی موعود، نماد نیاز بشر به دین

بسم الله الرحمن الرحیم
ابتدا میلاد مسعود امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) را خدمت تمامی علاقه مندان به اهل بیت(علیهم السلام) تبریک عرض می کنم.
بعد از قرون وسطی و حاکمیت کلیسا، اروپایی ها به این فکر رسیدند که دیگر نیازی به کلیسا و دخالت آن در زندگی روزمره ندارند. آنها با طرح این موضوع و فراهم کردن دلایلی برای خود، سایه کلسا را از زندگی خود برداشتند و معتقد به جدایی دین از اجتماع  و مناسبات آن شدند. این طرز تفکر روز به روز در دیگر ادیان نیز رسوخ کرد و امروزه در جهان، بسیارند دیندارانی که دین را محدود به زندگی شخصی می دانند و حتی در بعضی از کشورها، ترویج علنی دین و ظواهر آن، جرم محسوب می شود.
در این بین، ما نیز باید تکلیف خود را معین کنیم؛ چرا که صحبت زندگی و سبک آن، و اصلا بحث رویکرد زندگی ست. باید برای خود مشخص کنیم آیا برای زندگی به دین نیازمندیم یا نه؟ اگر نیازمند هستیم نیازمان را چه چیزی برطرف می کند؟
درست است که انسان، صاحب عقل است ولی آیا عقل می تواند به تمام نیازهای بشر پاسخ دهد؟ اگر پاسخ میدهد، پس این همه مشکلات بشر امروز، از چه چیزی نشأت می گیرد؟ بشر امروز که فضا و زمین را به تسخیر خود درآورده است، از چه روی این همه مشکلات بزرگ دارد؟ جنگهای خانمان سوزی که هر روز در گوشه و کنار این عالم، در جریان است و تمامی هم ندارد به چه علت است؟ آیا مگر این نیست که بشر عقل دارد؛ پس چرا هنوز در زمین، هر روز میلیونها گرسنه تلف می شود؟
اتفاقا داعیه دین الهی، رفع تمام این مشکلات است آنهم با ساز و کار دینی.
حال اگر دین لازم است، باید این دین را از چه کسی بگیریم؟ یا بهتر بگم، دینمان را به دست چه کسی بدهیم؟
می دانیم که خداوند متعال پیامبرانی برای راهنمایی بشر فرستاد که بعضی از ایشان صاحب شریعت نیز بودند؛ اما برای بعد از ایشان چه؟ آیا جامعه مؤمنین را خدا رها کرد تا خودشان خودشان را اداره کنند؟ بعضی ها که اینگونه می گویند. اما باید از آنها پرسید: اگر خدا بشر را بعد از انبیاء، به حال خود رها کرد، اصلا چرا همان ابتدا پیامبران را مبعوث کرد؟ آیا مگر علت غیر از این است که بشر خود نمی توانست راه را بیابد، پس خدا انبیاء را مبعوث کرد تا بشر هدایت شود. حال که 124000 پیامبر برای هدایت بشر آمدند، آیا بشر به نهایت هدایتش رسید؟ آیا مشکلاتش حل و فصل شد؟ یا اینکه باید بگوییم که هنوز بشر باید برود؟ باید حرکت کند؟ اگر حرکت بشر برای رسیدن به سعادت، هنوز متوقف نشده، آیا لازم نیست تا هدایتگری باشد؟ اگر وجود صرف دین کافی است بهتر است به این مثال توجه فرمایید: انسان بعد از گرفتن گواهینامه رانندگی، برای یک مسیر مثلا پنج کیلومتری، نیاز به علائم راهنمایی و رانندگی دارد؛ حال برای حرکت بسوی سعادت، آنهم بعد از آخرین نبی(صلی الله علیه و آله و سلّم)، آیا نیازمند هدایتگری راه بلد نیست؟ آیا آنانکه دین را کنار گذاشتند و به عقل خود اعتماد کردند، به سعادت رسیدند؟ اگر رسیدند پس این همه جنگهای خونین و مشکلات اجتماعی مانند متلاشی شدن خانواده و این همه فرزند نامشروع و فساد اداری و فساد اقتصادی و بی بند و باری و غیره در همان کشورهای به ظاهر متمدن، علتش چیست؟
ما انسانها همواره به هدایتگران نیاز داریم؛ چون همیشه در حال حرکت هستیم و ایستا نیستیم. لازمه حرکت، وجود هادی ست. هادیانی که آخرین نبی(صلی الله علیه و آله و سلّم) از سوی باری تعالی، معرفی فرمود دوازده تن بودند که آخرین آن بزرگواران به اعتقاد حق شیعه، هنوز زنده است. وقتی ایشان از پس پرده غیب، برون آید جهان دیدنی ست. جهان، آنروز است که جای زندگی ست. چرا که هادی بشر، در کنارش خواهد بود. آنجاست که بشر طعم خوش "زندگی با رویکرد دینی" را خواهد چشید. آنروز است که مهدی موعود(علیه السلام)، بشر را از رنجها و ظلم گردنکشان تاریخ، نجات خواهد داد. آنروز است که معنای واقعی "دین" را معنا خواهد کرد. امام مهدی(علیه السلام) ذخیره الهی برای هدایت بشر است. اوست که بشر را به سر منزل مقصود خواهد رساند. ان شاء الله