به جهت فضایی که بعد از انقلاب اسلامی به وجود آمد مسلمانان شیعه و سنی از آزادی زیادی برخوردار شدند. اهل سنت سیستان و بلوچستان قبل از انقلاب مدارس بسیار محدودی داشتند، اما به برکت انقلاب امروزه مدارس بسیار زیادی دارند.
نگاهی کوتاه به کمیت و تعداد حوزه‌های علمیه اهل سنت پیش و پس از انقلاب، اذعان همگان را در پی خواهد داشت که به برکت جمهوری اسلامی، کمیت حوزه‌های اهل سنت چند ده برابر افزایش داشته و این حاکی از آزادی دینی برادران اهل سنت و نگاه و توجه ویژه جمهوری اسلامی به آنان است.
مولوی عبدالغنی دهانی می‌گوید: «قبل از انقلاب در استان سیستان و بلوچستان 3 مدرسه دینی وجود داشت».
اما تا سال 1394، فقط در سطح استان سیستان و بلوچستان، بیش 220 حوزه علمیه و دارالتحفیظ قرآن و دیگر مراکز وابسته به این مدارس ساخته شده است که در آنها، حدود 22000 طلبه برادر و خواهر مشغول به تحصیلند. در این میان 733 مدرِّس مرد و 500 مدرس زن به آموزش طلاب مشغولند. هم‌چنین پسران و دختران در 220 مدرسه دینی مشغول به تحصیل هستند و 1300 مکتب‌خانه در این استان در حال فعالیت است.[1]
در این استان، شاید شهر و روستایی نباشد که مدرسه دینی در آن وجود نداشته باشد. برخی از این مدارس زاهدان عبارتند از مدرسه دارالعلوم مکی، مدرسه حمادیه، اشاعة التوحید و ترتیل القرآن؛ هم‌چنین در سراوان، مدرسه عین العلوم گُشت، مدرسه زنگیان، دارالحدیث امام بخاری، دارالتحفیظ دزک؛ در ایرانشهر دارالعلوم حقانیه و مدرسه شمس العلوم؛ در خاش مدینة العلوم و مخزن العلوم؛ در نیک‌شهر فاروقیه و عایشه صدیقه؛ در چابهار جامعة الحرمین و العربیة الاسلامیه؛ در زابل مدرسه اسلام آباد لوتک و دارالعلوم زهک و در راسک دارالعلوم. این‌ها تنها تعداد اندکی از مدارس دینی اهل سنت در استان سیستان و بلوچستان است.[2]
پی‌نوشت:
[1]. سلطانی، عبدالظاهر، اهل سنت ایران فرصت ها و چالش ها، سنندج: 1394ش، ص103-104
[2]. همان، ص103.
منبع: سایت جامع فرق، ادیان و مذاهب
https://www.adyannet.com/fa/news/30580