آهن ربایی به نام کودک

کودک، مانند آهن ربایی است که رفتار، حرکات و گفتارهای پیرامون خود را به صورت خودکار و پیوسته جذب می کند و با دنیای اطراف خود آشنا و آشناتر می شود.
او منتظر والدین نمی ماند تا به او بگویند چه چیزی را از چه کسی جذب بکند یا نکند.

دوستی و هم کلامی با کودکان بی ادب در کوچه، پارک، مدرسه و حتی فامیل باعث می شود که کودک خواسته یا ناخواسته واژه های زشت را وارد فرهنگ لغاتش کند و گاهی نیز از آن ها استفاده نماید؛ بنابراین والدین باید دوستان او را بشناسند و ارتباطش با آن ها را مدیریت و کنترل کنند.

در انجام این کار جدی باشند و فراموش نکنند که بسیاری از ضربه هایی که انسان در طول زندگی می خورد، از ناحیه دوستان نامناسب است. اهمیت این مطلب تا آن جاست که قرآن کریم از زبان جهنمی ها بیان می کند «ای وای بر من! ای کاش با آن شخص دوست نشده بودم.»[فرقان،28]

برای شناسایی دوستان کودک راه های مختلفی وجود دارد؛ مثلا می توان به فرزندان اجازه داد تا آن ها را برای بازی به خانه دعوت کند تا از نزدیک و به شکل نامحسوس آن ها را بشناسیم.