یک ماه را به ضیافت الهی رفتیم و در این ماه، خداوند به بهترین وجه از میهمانان خود پذیرائی کرد، تمام مقدمات رو مهیا کرد که بندگانش بهترین استفاده رو ببرند، بزرگترین آن در بند کردن شیطان بود پس موظب باشیم شیطانی که دوباره از بند بیرون آمده ما رو به سمت و سوی خود نکشد.
همانطور که خداوند متعال در آیه‌ی 264 سوره‌ی بقره می‌فرماید: «یا أَیهَا الذَّینَ آمَنوا لاتُبطِلوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمنِّ وَالاَذی» ای مؤمنان، صدقه‌های خود را با منت نهادن و آزار رساندن، باطل نکنید.
اینجا هم نوعی از مصادیق آن است کارهای خیر و اعمال خود را با اتش گناه نسوزانیم و مواظب باشیم که شیطان قسم خورده، در تمام لحظات منتظر است راهی پیدا کند تا ما را به بیراهه و انحراف بکشد.
امام صادق (ع) فرمودند :رسول خدا (ص) فرمودند «هر کس به مؤمنى احسانى کند و پس از آن او را با سخن ناهنجار خود برنجاند و یا بر او منت گذارد، صدقه خود را باطل کرده است».1
پیامبر اکرم (ص) در روايت ديگري فرمودند: هرکس «لا اله الاّ اللّه» بگوید، به واسطه آن کار، درختى در بهشت براى او کاشته میشود و همچنین است هرکس «اللّه اکبر» بگوید. شخصى به پیامبر گفت: پس درختان ما در بهشت بسیار است! حضرت فرمودند: آرى، به شرط آنکه آتشى به دنبال آن نفرستید و آن را نسوزانید.
پس عمل خیر انجام دادن، یک چیز است اما مهمتر از آن، این است که بتواتنیم آن را حفظ کنیم. حال که ماه ضیافت را پشت سر گذاشتیم و هر کس به اندازه خود از این سفره بهره برده‌ایم سعی کنیم اعمالمان را حبط نکنیم و آنها را خراب نکنیم.
منابع:
1- تفسیر قمی ج 1 ص 91
2- بحار، ج8، ص186