باورهای بی صدا اما خطرناک

«وقتی من(خانم) می گم؛ این فروشگاه اجناس خوبی نداره. اگه می شه بریم یه فروشگاه دیگه. راستی توی اون خیابون یه مغازه هست که اجناس خیلی خوبی داره....
(شوهر) بهم می گه: بی خود! من که از اول گفتم یا همین مغازه یا هیچ جا! تا حالا شده یه جایی ببرمت، اشکال نگیری؟ همیشه همین طور بودی! چیزی که خودت می خوای باید اجرا بشه... .»

در جریان یک اختلاف نظر یا سلیقه میان زن و شوهر، اغلب موضوع اختلاف موجب دعوا و مشاجره نمی شود، بلکه چگونگی برداشت از جایگاه و سخن طرف مقابل است که رنجش پیش می آورد.
طبیعی است که وقتی مرد یا زنی از بیان همسرش برداشت کند که حق با اوست. ناخودآگاه قدرت، اثبات گری و حق طلبی، ارتباط محبت آمیز و صمیمیت را کنار می زنند، آن گاه واژه هایی ردوبدل می شوند که زن و شوهر در آن لحظه توجه ندارند چقدر شنیدنشان رنج آور است.

اما این مرد، بیان نظر یا سلیقه مخالف را به منزله حمله ای استراتژیک و اعلام جنگ پنداشته است.

دوم این که درخواست عادی همسرش را یک دستور یا امرونهی شمرده است.

طبیعی است که زن یا مرد در این موقعیت، مقابل همسرش مقاومت کند و حتی در برابر آن چه قبول دارد، بایستد. این باورهای اشتباه در سیستم شناختی فرد فعال اند و می توانند در نظام فکری هر زن و مردی رسوخ کنند.
چنین باورهایی بی صدا وارد می شوند و به شکلی غیرمنطقی برای فرد نتیجه گیری می کنند. سرانجام نیز هیجان های منفی و رفتارهای نامناسب تولید می کنند.

«خُب، به من بگویید چه کاری باید انجام بدهم؟»
پذیرش! پذیرش خود، همسر و موقعیتی که در آن به سر می برید. در نتیجه این پذیرش، دو اتفاق مهم روی می دهد؛
1. می کوشید چگونگی نگاهتان را به خود، همسر و موقعیتی که در آن هستید، تغییر دهید؛ تصورها یا باورهای نادرستی که ناخودآگاه به آن ها دچارید مشخص می کنید مثل این باور که همسر شما رقیب شماست در حالی که «همسر شما هیچ زیان و سودی جدای از شما ندارد، او امانت  الهی نزد شماست. پس موجبات آزار وی را فراهم نکن.» 
سپس مسیری که این باورهای غلط برای ورود به اختلاف ها طی می کنند تا هیجان منفی(مثل خشم) و سپس رفتار یا گفتار نامناسبی را تولید کنند،می شناسید و کنترل می کنید.

2. با تمرین و مداومت، این مهارت را به دست می آورید که از باورهای درست استفاده کنید تا تحملتان در برابر رفتارهای به ظاهر آزار دهنده همسرتان افزایش یابد. باورهایی مانند آنکه هرگاه خداوند برای خانواده ای خیری بخواهد، مدارا را وارد آن خانواده می کند زیرا مدارا کردن هیچ گاه با هیچ چیز همراه نمی شود مگر این که آن را زینت ببخشد و خشونت و بدرفتاری هرگز با چیزی همراه نمی شود مگر این که آن را زشت گرداند.
بدین ترتیب در فضایی آرام، موقعیت تنش آلود را تغییر می دهید، و به این فکر که باید همسرتان را سر به راه کنید، هرگز مجال نمی دهید؛ زیرا خواهیم گفت: که این فکر، خود گونه ای باور غیر منطقی است.