هدف از قیام امام حسین(ع)

حضرت اباعبدالله‌الحسین(علیه‌السلام) برای این‌که دیگران و دشمنان‌شان، هدف ایشان از قیام را تحریف نکنند و تلاش ایشان برای پرپایی دین خدا را دنیاطلبانه تعبیر نکنند، در نامه‌ای که به برادر خود محمد بن حنفیه می‌نویسد، کاملا روشن و شفاف هدف خود را توضیح داده و می‌نویسد: «أَنِّي لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا مُفْسِداً وَ لَا ظَالِماً وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِي أُمَّةِ جَدِّي ص أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّي وَ أَبِي‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع‏»[1] یعنی اصلاح امت جدم و امر به معروف و نهی از منکر هدف من از قیام است.

____________________________
[1]. ابن شهر آشوب مازندرانى، محمد بن على، مناقب آل أبي طالب عليهم السلام، علامه، قم، چاپ اول، 1379 ق، ج‏4، ص 89.