-آیت الله محمد محمدی اشتهاردی در کتاب معصومه، فاطمه دوم به نقل از کتاب وسیلة المعصومین آورده است که حضرت معصومه سلام اللله علیها توسط زنی مسموم شدند و پس از تحمل دوران بیماری و مسمومیت، در قم وفات نمودند که چنین مرگی به نظر مرگ طبیعی نباشد و اگرچه تاریخ، وفات ایشان را به عنوان شهادت نقل نکرده است لکن چیزی که به ذهن خطور می کند این است که ایشان با شهادت از دنیا رفته باشند.
حضرت معصومه سلام الله علیها در طول سفر از حجاز به خراسان، پس از تحمل رنج سفر و به خاطر مسمومیت و غم و غصه فراوان در ساوه به شدت مریض احوال شدند به حدی که از ادامه مسیر به سمت مرو و خراسان منصرف شدند فلذا به قم رفتند و پس از 17 روز اقامت در آنجا، سر انجام در سن 28 سالگی وفات کردند؛ پیکر پاکشان در یکی از باغ های موسی بن خزرج به نام باغ بابلان، در مکانی که امروزه حرم مطهر ایشان است تشییع شد. مردم برای نماز ایشان بلا تکلیف بودند که ناگهان دو نفر سوار ناشناس از کوه های اطراف قم، از طرف شاه جمال آمدند و بر جنازه حضرت نماز خواندند و سپس پیکر مطهر ایشان را در همان مکان به خاک سپردند و رفتند. نکته دیگر اینکه برخی سعی دارند شهادت ایشان را نیز مانند پیامبر گرامی اسلام، کتمان کنند اما چیزی که پر واضح است این است که افراد بزرگواری مانند رسول گرامی اسلام و وجود با برکت کریمه اهل بیت بعید است به خاطر عظمت و بزرگی شان به مرگ طبیعی از دنیا بروند بلکه بخاطر ظلم و ستم دیگران همانند سایر معصومین علیهم السلام به شهادت رسیده اند. [1]
پی نوشت:
[1]. حضرت معصومه فاطمه دوم، ص 68.