خداوند متعال باید راهی برای شناسایی پیامبران خود در اختیار بشر قرار دهد، تا مدعیان صادق از مدعیان دروغین شناخته شوند.
عقل آدمی حکم میکند که خداوند متعال برای هدایت بشر، انسانی را از جنس خود بشر مبعوث کند و دستورات خود را به او برساند تا بشر مسیر رشد و تعالی را پیموده و به هدف از خلقت نائل آید. سپس حکم میکند که خداوند متعال راهی برای شناسایی پیامبران خود در اختیار بشر قرار دهد، تا مدعیان صادق از مدعیان دروغین شناخته شوند. برای این منظور خداوند متعال نیرویی به پیامبر خود میدهد که بتواند کاری انجام دهد که بشریت از انجام آن عاجر است، تا دلیلی باشد بر اینکه او، این فعل را با توجه و قدرت خاص الهی انجام داده است و گویای این مطلب باشد که او از جانب خداوند متعال آمده و رسول الهی است. این عمل خارقالعاده که بشر از انجام آن عاجز است، در اصطلاح کلامی «معجزه» نامیده میشود.
بنابراین معجزه دلیلی بر صدق مدعای نبوت است. این راه نیز عمومی بوده و برای کل بشریت کارساز است و گاهی تنها راه شناخت پیامبر است؛ به طور مثال اولین پیامبر جز از این طریق قابل شناخت نیست، یا مثلا اگر پیامبری در منطقهای دور افتاده مبعوث شود که مردم دسترسی به پیامبران دیگر را ندارند، باز تنها راه شناخت آن پیامبر، معجزه خواهد بود.
_____________________________________
لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/106017