- «پیری فراگیر» مشکل بزرگ امنیتی، سیاسی و اقتصادی بوده که باعث شده است کشور بزرگی همانند چین علیرغم ثبات در تصمیم‌گیری‌ها، به سرعت سیاست‌های پیشین خویش را در موضوع جمعیت تغییر دهد و در چرخشی آشکار از تک‌فرزندی به سمت سه فرزندی حرکت کند.
رویش جمعیت جوان یکی از متغیرهای بنیادین در رشد و ترقی هر کشوری است که در قرن اخیر به خوبی تأثیرگذاری خود را نشان داده است و در کشورهایی همانند سنگاپور، مالزی و... به توسعه‌یافتگی این کشورها منجر شده است.
علاوه بر افزودن سرعت پیشرفت اقتصادی، جمعیت یکی از مؤلفه‌های امنیت پایدار بوده و ثبات سیاسی یک کشور با نسبت جمعیت دارای نسبت مستقیمی می‌باشد از همین روی برخی کشورها نه به انگیزه توسعه‌یافتگی بلکه با هدف توسعه‌طلبی و تقابل با رقبای سیاسی به دنبال جوان‌سازی جمعیت خویش هستند.
به‌هرحال و فارغ از اهداف کشورهای مختلف در پرداختن به مقوله جمعیت، امروزه قوانین فراوانی در این کشورها برای فرزندآوری تدوین و اجرا شده است که نگاهی گذرا به آن، هر خواننده‌ای را با انبوه قوانین تشویقی و تنبیهی و در پاره‌ای موارد شگفت مواجه می‌کند از جریمه و تنبیه مالیاتی زنان بالای 25 سال در رومانی که فاقد فرزند هستند تا کشوری همانند ژاپن که برای برانگیختن زنان به داشتن فرزند، کوشش دارد تا مردان را وادار به کار در خانه کرده و فرهنگ مردسالاری را تغییر دهد و کشوری همانند روسیه که روز 12 سپتامبر را «روز ملی حاملگی» نام‌گذاری و آن را جزو روزهای ملی تعطیل قرار داده است!
چین هم که بیشترین جمعیت جهانی را در خود جای داده است یکی از شگفتی سازان مسئله جمعیت بوده است که در دهه گذشته قوانین سخت‌گیرانه‌ای را برای تک‌فرزندی و کاهش رشد جمعیت در نظر گرفت ولی در کمتر از یک دهه از سیاست‌های خود کوتاه آمده و امروز داشتن فرزند سوم را نیز توصیه می‌کند!
با وجود این میزان از حساسیت‌های سیاسی در میان دولتمردان کشورهای دنیا، در جمهوری اسلامی ایران هنوز اراده ملی شکل نگرفته و مسئله جمعیت، اهمیت خویش را پیدا نکرده است و علیرغم تأکید و رهنمودهای مقام معظم رهبری و توجه دادن مسئولین کشوری، آن قوانین ضعیف نیز با اجرای ضعیف‌تر کارگزاران کشوری اثرگذاری خود را از دست داده است.