بازی doodle god (خدای ابله) بخش دوم

11:50 - 1400/11/13

همان‌طور که از اسم بازی doodle god(خدای ابله) پیدا است، بازی در تلاش برای این است که بگوید آفرینش جهان کاری بیهوده بوده  و خدایی در جهان وجود ندارد.

بازی doodle god (خدای ابله) بخش دوم

در نگاه اول به بازی  doodle god، بازی اشاره به وجود خدا دارد و خدا را به‌طورکلی انکار نمی‌کند. چرا که در واقع گیمر این بازی، خدای بازی است و با مخلوط کردن مواد، جهان را به وجود می‌آورد. ولی وقتی مقداری از بازی را انجام می‌دهید، متوجه می‌شوید که در واقع بازی وجود خدا را به تمسخر گرفته است چرا که وقتی  4  ماده اصلی در ابتدا جهان به‌خودی‌خود وجود داشته است، دیگر چه نیازی به خدا است و اصلاً این چه خدایی است که خودش این 4 ماده را به وجود نیاورده.

از طرفی بازی قایل است که خیر (فرشته) و شر (شیطان) هم توسط این 4 ماده (آب، آتش، هوا و خاک) تشکیل شده است بدون اینکه هیچ حکمتی در آفرینش این دو موجود باشد. تازه با پایان بازی، به دعوای این دو موجود پایان می‌دهید و آنها را به صلح همیشگی دعوت می‌کنید! عجیب‌تر از آن اینکه از طرفی بازی، خدا را به‌صورت جسمانی نشان می‌دهد. خدا به عقیده بازی، دارای محاسن و موهای سفید با چشمانی بزرگ است که در کل چهره‌ای ناپسند و زشت را برای خدا ترسیم کرده است.

در بازی doodle god ، حتی به پشکل پرستان هم تیکه انداخته شده به‌طوری‌که در قسمتی از بازی نوشته شده: یک احمق به دنبال سرگینی می‌گردد که گاو هرگز آن را جستجو نکرده است.

متأسفانه در بازی، عکس‌های باز جنسی وجود دارد که اصلاً مناسب نیست مخصوصاً اینکه عمده گیمر این بازی، کودکان و نوجوانان هستند.

تصویر اصلی بازی هم قابل‌توجه است. چرا که تصویر چشم جهان‌بین یا چشم ایزدی است را نشان می‌دهد. این چشم غالباً در یک مثلث محصور شده و توسط پرتوهای نور یا جلال احاطه‌شده است. در واقع چشم جهان‌بین، نماد فراماسونری‌ها است.
فراماسونری، به انجمن‌های سری گفته می‌شود که در ظاهر ادعای مرام اخوت و برادری دارند ولی در حقیقت انگیزه اصلی ایشان تصاحب قدرت و زور و زر، و خدمت به امپریالیسم است.

این بازی، در واقع یک نمونه از چند صد بازی است که در همین سبک ساخته شده برای رواج مادی‌گرایی و متأسفانه در حال حاضر این بازی‌ها در سایت‌های ایرانی مثل مایکت وجود دارند. شاید سازنده بعضی از این سبک بازی‌ها، قصدی برای رواج مادی‌گرایی نداشته باشند، ولی این اندازه را باید بفهمند که به‌هرحال این نوع بازی‌ها، اثر خود را بر روی مخاطب می‌گذارد.

در ادامه چند مورد از مطالبی که بازی از زبان مادی‌گراها بیان می‌کند آورده شده:

عشق و تخم‌مرغ وقتی تازه هستند بهترین هستند

خون‌آشام‌های لیزا مانند جن‌ها، کرملین‌ها و اسکیموها را باور می‌کنند

ما نه برای مدرسه بلکه برای زندگی یاد می‌گیریم

من خدا را انکار می‌کنم چرا که تعطیلات کافی وجود ندارد

ثروت از انرژی و ایده‌ها سرچشمه می‌گیرد

وقتی دوباره وارد اتمسفر می‌شویم، شروع به دیدن پلاسما می‌کنید که از کنار پنجره‌ها می‌رود

وقتی گلابی‌ها خودشان می‌افتند، درخت را تکان نده

سخنی از زبان زامبی‌ها که در بازی به آن اشاره شده: بی ناموسی وقتی مرده‌ام، مرا آزار نمی‌دهد!

 

نکات قوت:

وجود انواع موجودات و اشیا در بازی. از استیک گرفته تا انواع کرم‌ها در بازی وجود دارد.

گرافیک جذاب و چشم‌نواز

بخش‌های فرعی داستانی و جذاب

لینک بودن هر عنصر با سایت ویکی‌پدیا به‌گونه‌ای که شما می‌توانید اطلاعاتی از عنصر به‌دست‌آمده داشته باشید

 

نکات ضعف:

بازی از نظر داستانی ضعیف است.

دانلودها و نظرات:

این بازی در سایت گوگل‌پلی، پیش از 100 هزار دانلود داشته است و در سایت مایکت هم 2 هزار نصب دارد. نمره این بازی در گوگل‌پلی،4 است. نمرهٔ متای این بازی که عمدتاً توسط افرادی در خارج از ایران، معین می‌شود،63 است و اگر نقدهای آن را بخوانید، علت اصلی که افراد به آن نمره پایین داده‌اند این است که بازی به‌خوبی حس خدا بودن را به ما نمی‌دهد!

در نگاه اول به بازی  doodle god، بازی اشاره به وجود خدا دارد و خدا را به‌طورکلی انکار نمی‌کند. چرا که در واقع گیمر این بازی، خدای بازی است و با مخلوط کردن مواد، جهان را به وجود می‌آورد. ولی وقتی مقداری از بازی را انجام می‌دهید، متوجه می‌شوید که در واقع بازی وجود خدا را به تمسخر گرفته است چرا که وقتی  4  ماده اصلی در ابتدا جهان به‌خودی‌خود وجود داشته است، دیگر چه نیازی به خدا است و اصلاً این چه خدایی است که خودش این 4 ماده را به وجود نیاورده.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
4 + 3 =
*****