اگه می‌خواین از بنده‌های خوب خدا بشین، لازمه چندتا خصوصیت داشته باشین: خوش‌رو، خوش‌گو، خوش‌قلب و اهل کمک به دیگران.
ما توی زندگی با آدم‌های مختلفی روبرو هستیم. هرکدوم هم برای خودشون اخلاق‌های خاصی دارن؛ یکی خوش‌اخلاقه، یکی خیلی اهل بگو بخنده، یکی هم بداخلاقه. از بین آدم‌های اطرافمون گاهی شده که ما از یکی خیلی خوشمون میاد، می‌دونید چرا؟ چون چند تا صفت خوب رو باهم داره و توی فامیل به خوب بودن معروفه.
بچه‌ها! آدم‌ها همه‌شون بنده‌های خدا هستن، خدا هم از بین بنده‌هاش بعضی‌ها رو بیشتر و بهتر دوست داره!
امام صادق علیه‌السلام از قول خدا گفته: اگه می‌خواین از بنده‌های خوب خدا بشین، لازمه چندتا خصوصیت داشته باشین: خوش‌رو، خوش‌گو، خوش‌قلب و اهل کمک به دیگران باشین.
«لِأَهْلِ اَلْجَنَّةِ أَرْبَعُ عَلاَمَاتٍ: وَجْهٌ مُنْبَسِطٌ وَ لِسَانٌ فَصِيحٌ لَطِيفٌ وَ قَلْبٌ رَحِيمٌ وَ يَدٌ مُعْطِيَةٌ»؛ علامت اهل بهشت چهار چيز است: چهره‌اى گشاده، زبانى گويا و لطيف، قلبى مهربان و دستى بخشنده. ارشاد القلوب، ج۱، ص۱۷۳.