خرمشهر را رزمنده‌های ما با دست خالی، ایمان به خدا و گوش دادن به حرف رهبرشون نجات دادن.
حدود 40 سال پیش بود که ایران درگیر یه جنگ شد. یه جنگ تحمیلی از طرف کشور عراق که توی اون، خرمشهر، یکی از مهم‌ترین شهرهای ایران، بیشتر از یک سال و نیم دست نیروهای نظامی عراقی افتاد. تمام مردم این شهر و روستاهای اطرافش توی این روزها آواره شهرهای دیگه شدن. خیلی‌هاشون بعد از جنگ هم نتونستن خونه‌هاشون رو بسازن و به اونجا برگردن.
نیروهای رزمنده ایران توی یه عملیاتی به نام «بیت المقدس» بعد از کلی رشادت و تلاش، روز سوم خرداد سال 61 خرمشهر رو آزاد کردن. این عملیات در تاریخچه جنگی کشورمون شاهکار بود. شب عملیات فرمانده با تمام نیروهای ایرانی صحبت کرد. آخه عملیات خیلی سختی بود، ممکن بود یه عده دیگه برنگردن. بعد از حرف‌های حاج حسین خرازی یعنی فرمانده این عملیات، همه از هم حلالیت طلبیدن و شروع به خداحافظی کردن!
وقتی درگیری شروع شد، تا ساعت 9 صبح فرداش، یه عده تونستن بعد از جنگیدن با بعثی‌ها و منفجر کردن تانک‌هاشون یه قسمت از خاک خرمشهر رو پس بگیرن. بعضی‌ها شهید شدن، حدود چهل نفر هم اسیر شدن و تا 11 سال اسیر دشمن بودن.
رزمند‌ها به خاطر اینکه امام خمینی گفته بود خرمشهر باید آزاد بشه، برای پس‌گرفتن اون، از همدیگه سبقت می‌گرفتن. به قول امام خمینی؛ «خرمشهر رو خدا آزاد کرد». خرمشهر رو رزمنده‌های ما با دست خالی، ایمان به خدا و گوش دادن به حرف رهبرشون، نجات دادن.
این‌ها باید همه جا گفته بشه، چون این خاطرات، ارزشمندترین داشته‌های کشور عزیزمونه. اگه این کار رو نکنیم، دشمن هرجور که دلش بخواد این حماسه‌ها رو به خودمون منتقل می‌کنه. روز سوم خرداد فقط و فقط خرمشهر آزاد نشد، بلکه دشمن برای همیشه تاریخ فهمید که با چه کشور قدرتمند و چه انسان‌های مقاومی روبرو شده.