08:09 - 1401/03/30
بازیگوشی کودک پسندیده است، چون باعث بزرگواری و بردباری او در بزرگسالی می‌شود.
بعضی از بچه‌ها هستن که خیلی شیطون و بازیگوش هستن. گاهی ممکنه که باعث ناراحتی و کلافه شدن دیگران بشن، ولی اشکالی نداره. آخه بچه باید بازیگوشی کنه. بچه‌ای که بازیگوشي می‌کنه، توی آینده برای خودش یه نابغه میشه. بچه تا وقتی بچه هست باید شیطونی و بازیگوشي کنه.
پیامبر خدا خیلی بچه‌ها رو دوست داشتن و باهاشون بازی می‌کردن. از اخلاق بچه‌ها هم خوششون می‌اومد. بعضی وقت‌ها به پدر و مادرها می‌گفتن: «تُسْتَحَبُّ عَرَامَةُ اَلصَّبِيِّ فِي صِغَرِهِ لِيَكُونَ حَلِيماً فِي كِبَرِهِ؛ بازیگوشي بچه دوست داشتنیه، چون باعث صبر و حوصله زیاد اون توی بزرگسالی میشه.» (اصول کافی، ج11، ص 453)