برای اینکه نوجوان به مسائل دینی و احکام اهمیت دهد، ابتدا باید ضرورت آن را متوجه شود.
غالب نوجوانان هنگامی به یک چیز عمل می‌کنند که بدانند آن رفتار یا عمل چه فایده و ضرورتی دارد. البته این فایده و ضرورت باید از نظر آنها باشد نه دیگران؛ یعنی اگر یک نفر بگوید این رفتار این فایده را دارد ولی نوجوان بگوید این فایده اصلاً مهم نیست یا اصلاً چنین فایده‌ای وجود ندارد، قطعاً آن را انجام نخواهد داد .
انجام اعمال و احکام دینی نیز همین‌‌طور است؛ یعنی نوجوان باید بداند که چرا باید نماز خواند؟ چرا باید حجاب داشت؟ باید ضرورت و فایده در نظر او مهم باشد نه فقط برای والدین.
برای اینکه نوجوان به جایگاه، اهمیت، ضرورت و فایدۀ امور دینی پی ببرد، باید با او صحبت کرد و ذهن او را با سؤالات بنیادین، درگیر نمود تا خودش به این نتایج برسد. اگر اینطور عمل نکنیم، نوجوان ضرورت را کشف نمی‌کند.