هرچند آمریکا مایل نیست پایان فصل اغتشاشات در ایران را بپذیرد؛ اما تغییر برخی رویکردهای این کشور و پیمودن مسیری متفاوت از یک ماه گذشته، نشان از شکست قطعی پروژه انقلاب مخملی در ایران دارد.
ناکامی کشورهای غربی به رهبری آمریکا برای ایجاد ناآرامی در شهرهای ایران و شکست امپراطوری رسانه در هیجانی کردن فضای عمومی کشور، هر روز ابعاد جدیدی به خود می‌گیرد. سلسله اقدامات نمایشی و تبلیغاتی همچون طرح تعلیق فوتبال ایران از سوی برخی چهره‌های اپوزیسیون تحت حمایت آمریکا تا تهدید به گذاشته شدن مجدد گزینه نظامی بر روی میز، شکی باقی نمی‌گذارد که آمریکا برای به نتیجه رسیدن اغتشاشات در ایران نا امید شده و ترجیح می‌دهد اولویت‌های خود در شیوه مقابله با ایران را تغییر دهد.
در تازه‌ترین نمونه، آمریکا با عبور از تمرکز کامل بر اغتشاشات در ایران، به طرح مسائلی دیگر همچون ارسال پهپادهای ایرانی به اوکراین پرداخته است؛ مسئله‌ای که از ابتدای مطرح‌شدن آن در رسانه‌ها، مقامات ایرانی آن را تکذیب کرده و گفته بودند برای جنگ ضد اوکراین به روسیه پهپادی فروخته نشده است؛ اما با این حال آمریکا و برخی کشورهای اروپایی بدون دستیابی به هرگونه مستندی در این خصوص، جنجال‌سازی نموده و برخی گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای را دلیلی موجه برای کشاندن پای ایران به شورای امنیت دانسته‌اند. بر همین اساس هم اعضای شورای امنیت در نشستی غیرعلنی به بررسی این ادعا پرداختند که جزییاتی از آن را سخنگوی وزارت خارجه آمریکا اعلام کرده است.
پروژه جدید ایران‌هراسی آمریکا در حالی با رمز «پهپادهای ایرانی» کلید می‌خورد که واشنگتن پیش از این اعلام کرده بود روی ناآرامی‌ها در ایران متمرکز است و مذاکرات در مورد پرونده هسته‌ای از دستور کار این کشور خارج شده است؛ چیزی که به نظر می‌رسد واقعیت داشته و باعث آن شده که آمریکا از باز کردن پروژه جدید تبلیغاتی علیه ایران اجتناب ورزد.
آمریکا طی یک ماه گذشته و هم‌زمان با اغتشاشات در ایران، واکنشی به خبر ارسال پهپادهای ساخت ایران نشان نداده بود، این در حالی است که بارها مقامات اوکراینی، ایران را متهم به ارسال سلاح نموده و روابط با تهران را به حالت تعلیق درآورده بودند.
هرچند گفته می‌شود هدف واشنگتن از طرح این اتهامات، فشار اقتصادی بر ایران و جلوگیری از ورود قدرتمندانه ایران در بازار پرسود تسلیحات است؛ اما به نظر می‌رسد تأخیر یک‌ماهه آمریکا در واکنش به فروش پهپادهای ایرانی، بیانگر شکست انقلاب مخملی و بازگشت آمریکا از «تمرکز بر اغتشاشات» به سیاست‌های پیشین خود همچون «کارزار حداکثری» علیه ایران است.