اسرائیل، مجری راهبرد ایجاد آشوب داخلی و ناامنیهای مرزی است تا جنگ را به میدان ایران بکشاند. آمریکا نیز در این میدان، هم در نقش پشتیبان است و هم میخواهد از این اهرم، جهت گرفتن امتیاز در میزمذاکره بهره ببرد.
طی چند روز اخیر اسرائیل و آمریکا یکی از بزرگترین رزمایشهای خود را با هدف شبیه سازی حمله به تأسیسات اتمی ایران بر فراز دریای مدیترانه برگزار کردند.[1] به موازات همین خبر، راب مالی رئیس میز ایران میگوید: «بایدن گفته است ممکن است در صورت شکست دیپلماسی، فشار و تحریمها، با گزینه نظامی برای مقابله با موضوع هستهای موافقت کند».[2]
اما سوال اینجاست، باتوجه به تجمع ناوگان تهاجمی آمریکا در غرب مدیترانه برای مهار روسیه و استقرار بسیاری از ناورزمهای ایالات متحده در اقیانوس آرام برای کنترل تهدید چین، چرا آمریکا با برچسب مقابله با تهدید ایران رزمایش برگزار میکند؟
حقیقت این است که تهدید نظامی چماقی است برای امتیازگیری در مذاکرات احتمالی در حوزههای موشکی، منطقهای، پهپادی و حقوق بشری؛ امری که با توجه به روند فعلی دولت ایران، قطعا جمهوری اسلامی بدان تن نخواهد داد.
پروژهی این قدرت هژمونیِ رو به افول، درگیرسازی رقبا به چالشهای درونی است تا از این فرصت برای بازسازی خود و جلوگیری از به وجود آمدن نظم نوین جهانی، بهره ببرد. این روش، بهطور مشخص راهبرد آمریکا در غرب آسیاست؛ ایجاد درگیری و اغتشاشات خیابانی در عراق و ایران، سنگ اندازی در تشکیل دولت طی چند ماه گذشته در عراق و حالا در لبنان و در آخرین مورد، بسترسازی برای ایجاد اغتشاش در چین، در راستای همین سیاستهای رژیم ایالات متحده است.
اما نقش اسرائیل در این میان چیست؟
ماجرا به انحلال شبکه سیا در ایران[3] و تحول در ساختار اطلاعاتی در موساد بر میگردد. پس از شکست سیا در ایران، میز ایران به موساد سپرده شد[4] و عملا موساد تبدیل به راهبر تمام سرویسهای اطلاعاتی معارض با ایران شده است. اکنون نیز با روی کار آمدن طیف افراطی در کابینه رژیم صهیونیستی، طبیعتا شاهد تشدید تنشها خواهیم بود.
در واقع اسرائیل، مجری راهبرد ایجاد آشوب داخلی و ناامنیهای مرزی است تا جنگ را به میدان ایران بکشاند. آمریکا نیز در این میدان، هم در نقش پشتیبان است و هم میخواهد از این اهرم جهت گرفتن امتیاز در میزمذاکره بهره ببرد.
از این رو بود که رهبر معظم انقلاب فرمودند: «آمادگی عملی خودتان را حفظ کنید، نباید غافلگیرشد. همه باید حواسمان جمع باشد، بخصوص مسئولین کشور. مسئولین کشور به اطراف کشور، به داخل کشور، به بیرون کشور، به همهی اطراف باید توجّه کنند؛ برای ما اطراف کشور هم مهم است. برای ما، هم منطقهی غرب آسیا مهم است، هم منطقهی قفقاز مهم است، هم مناطق شرقی ما مهم است، همهی اینها مهم است. حواس ما به همهی اینها باید باشد که دشمن چه کار میخواهد بکند نباید غافلگیر شد...».[5]
با این وصف باید گفت، غلبه ما بر دشمن رابطه مستقیمی به میزان هوشمندی ما در تصمیمگیریها و رفتار متقابل برای دفع فتنههای داخلی، کنترل مرزها و اتخاذ سیاستهای دقیق در اتفاقات قفقاز دارد.
نکته پایانی اینکه، گرچه این روزها جبهه انقلاب تحت فشار سنگین همهجانبه از سوی دشمن قرار دارد، اما نباید سست شد، چنانچه رهبر فرزانهی ما چنین فرمودند: «وَ لا تَهِنوا وَ لا تَحزَنوا وَ اَنتُمُ الاَعلَونَ اِن کُنتُم مُؤمِنین؛[6] سستى مکنید و غمگین مشوید، که شما برترید اگر مؤمن باشید».[7]
پینوشت:
1. رادیو فردا، https://b2n.ir/q66303
2. العربیه، https://b2n.ir/n24822
3. رویترز، https://b2n.ir/h76432
4. https://b2n.ir/r15788 ،NewYork Times
5.دیدار با بسیجیان، 1401/9/5.
6. آلعمران، آیه۱۳۹
7. دیدار با بسیجیان، 1401/9/5.