من نمی‌گویم به خاطر ناامیدی و احساس زشت بودن، آرایش نکنید یا عمل زیبایی انجام ندهید؛ اتفاقاً توصیه می‌کنم که به زیبایی خود اهمیت بدهید؛ اما سعی کنید سهم بیشتری از این اهمیت را برای نگاه، رفتار و افکار خود قائل شوید.
در یک نظرسنجی، یک شرکت تجاری روی سردر ورودی‌های فروشگاه‌هایش دو تابلو گذاشت و روی یکی نوشت: «مخصوص ورود خانم‌های زیبا» و روی دیگری هم نوشت: «مخصوص ورود خانم‌های معمولی». این شرکت در چندین مرکز تجاری بزرگ در شهرهای مختلف چین، آمریکا، هند و برزیل این کار را انجام داد و از عکس‌العمل خانم‌هایی که می‌خواستند یکی از این درها را برای ورود انتخاب کنند، به طور مخفیانه فیلم گرفت. نکته جالب این است که بیشتر خانم‌ها هنگام انتخاب بین این دو در ورودی، لحظه‌ای مکث می‌کردند و حدود 80 درصد آن‌ها، ورودی مخصوص خانم‌های معمولی را انتخاب می‌نمودند. بعد از این انتخاب وقتی از آن‌ها در لحظه ورود، دلیل انتخاب ورودی معمولی پرسیده شد، هیچ کدام دلیلی قانع‌کننده و منطقی نداشتند و فقط تصور می‌کردند که زیبا نیستند . [1]
این یعنی خیلی از خانم‌ها در ضمیر ناخودآگاه خود احساس زشتی و نازیبایی نسبت به خود دارند. این احساس نازیبایی تا زمانی که در زندگی روزمره ما تؤثیر مستقیمی نداشته و مانع از زندگی طبیعی ما نشده باشد، مشکل ساز نیست؛ ولی در این میان عده‌ای هستند که نسبت به این مسئله بسیار شکننده عمل می‌کند و با بالا رفتن سنشان، آن‌قدر از این احساس منفی نازیبایی متأثر می‌شوند که احساس سرخوردگی و ناامیدی، سراسر زندگی‌شان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و اینجاست که افزایش میزان گرایش به جوان‌سازی ظاهر و عمل‌های زیبایی، گویای این بیماری «خودزشت‌انگاری» در کشورمان است.
اما باید توجه داشت که یک زن در هر سن و سالی، زیباست و زیبایی مخصوص جوانی نیست. در کودکی بی‌گناهی و معصومیت، در جوانی، شادابی و طراوت، در میانسالی، استقلال و موفقیت و در پیری، خرد و حکمت به یک زن، زیبایی می‌دهد. سند این حرفم، همان مادربزرگ‌هایی هستند که با اینکه هیچ‌کدامشان پوست شفافی ندارند، ولی همه به چشممان بانمک و دوست‌داشتنی‌اند.
باور کنید به خاطر اینکه صنعت مدلینگ از پرسودترین تجارت‌های دنیاست، این همه روی زیبایی در دنیای مدرن تمرکز می‌شود؛ وگرنه وقتی وارد جمعی می‌شویم، تنها در آن لحظه، ظاهر و پوشش ما معرف ماست و وقتی از آن جمع خارج می‌شویم، حرف‌ها و افکارمان معرف ما هستند. دنیا پر از آدم‌هایی است که در اوج شیک‌پوشی و زیبایی‌اند، اما همین که دهانشان را باز می‌کنند از بوی تعفن پوسیدگی افکارشان، حالتان به هم می‌خورد.
من نمی‌گویم به خاطر ناامیدی و احساس زشت بودن، آرایش نکنید یا عمل زیبایی انجام ندهید؛ اتفاقاً توصیه می‌کنم که به زیبایی خود اهمیت بدهید؛ اما سعی کنید سهم بیشتری از این اهمیت را برای نگاه، رفتار و افکار خود قائل شوید.
پی‌نوشت:
[1]. تابناک، «۸۰ درصد زنان خودشان را زیبا نمی‌دانند!»: https://www.tabnak.ir/003Zrv.