شنونده باش

وقتی کسی حالش بد است، به او نگویید: «ای بابا... این هم می‌گذره، درست میشه»؛ نخواهید با جوک‌های مسخره او را بخندانید؛ برایش از فلسفه زندگی حرف نزنید؛ از «انرژی مثبت» و «مثبت باش» و «به چیزهایی که داری فکر کن» حرف نزنید.

وقتی کسی ناراحت است، اصلاً این شما نیستید که باید حرف بزنید! فقط اوست که باید حرف بزند. باید دستش را بگیرید، بغلش کنید، به چشم‌هایش نگاه کنید، برایش چای بریزید و اجازه بدهید او حرف بزند و شما گوش کنید.

مدام فکر نکنید که باید نظریه صادر کنید و نصیحت کنید. فکر نکنید اگر حرف نزنید، اتفاق بدی می‌افتد. شما جای آن آدم نیستید. شما زندگی آن آدم را از وقتی به دنیا آمده زندگی نکردید. پس سکوت کنید. اگر دلش خواست، خودش حرف می‌زند. این بزرگ‌ترین کمک است.