برنامه تلویزیونی «با حسین حرف بزن» برنامه‌ای است گفتگو محور و دلنشین که نیاز به نوآوری دارد.
«با حسین حرف بزن» به تهیه‌کنندگی «محمدامین پرواس» است، برنامه‌ای صمیمی و خودمانی که به حالات ارادتمندان و محبان امام حسین علیه‌السلام می‌پردازد و حرف‌های بی‌تکلف و احساس درونی افراد در جایگاه‌ها و مشاغل مختلف با امام حسین علیه‌السلام را به تصویر می‌کشد.
شرکت‌کنندگان برنامه با حسین حرف بزن بیشتر مردم عادی هستند. مردمی که خیل عزاداران حسینی را تشکیل می‌دهند. البته در میان این افراد گاهی افراد معروفی هم هستند که این خود به جذابیت برنامه می‌افزاید. مجری در طی برنامه صحبت‌هایی را مطرح می‌کند که به حرف دل همه محبان حسینی اشاره دارد و کمک می‌کند تا افراد حرف دلشان را به زبان بیاورند. حرف‌هایی که اگرچه در دل تک‌تک ما وجود دارد، گاه برای یک‌عمر در دل باقی می‌ماند.
دل‌های مهمانانی که در این برنامه گفتگو محور دعوت شده‌اند هر کدام حسینیه‌ای است برای عزاداری امام حسین علیه‌السلام و هر کدام به طریق و زبان خود با ایشان ارتباط دارند. این ارتباط عمیق مانند ریشه‌ای وجودی وجه مشترکی است که در تمام حسینیان دیده می‌شود و سازنده به خوبی به سراغ این ریشه و اعماق دل مخاطب خود رفته است.
حسین علیه‌السلام کشتی هدایت و نجات انسان در طول تمام تاریخ بشریت است. حسین علیه‌السلام دری است، همیشه گشوده به روی خلق خداوند، دری که از دل‌ها به سوی صاحب دل باز شده است. شیوه مواجهه ما با هدایت و دری که آن طرفش رحمت واسعه الهی قرار دارد می‌تواند متفاوت باشد. این برنامه با شیوه‌ای نو به سراغ امام حسین علیه‌السلام و عزاداری برای ایشان رفته است.
آرزوی همه ما حضور در خیمه سرور و سالار شهیدان در شب آخر بوده و بارها از خود پرسیده‌ایم که آیا من، بعد از خاموشی و برداشتن عهد، می‌ماندم یا می‌رفتم؟ و بارها و بارها با خود گفته‌ایم من می‌مانم، باید بمانم... و بعد آرزو کرده‌ایم که ای‌کاش، فقط ای‌کاش بودیم در آن صحنه و در آن لحظه که او سرها را به دامان خود می‌گرفت...
این‌ها همه حرف‌هایی مشترک است که در دل داریم و به زبان نمی‌آوریم و هدف این برنامه طرح همین حرف‌های عاشقانه فروخورده است.
حسین باب هدایت الهی است، امام حسین علیه‌السلام برای گروه خاصی نیستند و در هر موقعیتی که هستیم و هر جایی از زندگی که ایستاده‌ایم می‌توانیم با ایشان ارتباط بگیریم. به نظر می‌رسد سازندگان به دنبال این مضمون بوده و دعوت از طیف‌های مختلفی از میهمانان نشان دهنده همین هدف است.
محبت امام حسین علیه‌السلام به‌مانند نخ تسبیحی است که همه را جدای از اینکه چه دینی دارند یا چه سطحی از تقیّد دینی و مذهبی دارند در یکجا جمع می‌کند. میزان محبت و احساس نزدیکی به ایشان است که تقیّد به شریعت را رقم می‌زند، به‌مانند محبتی که فرد نسبت به والدینش دارد و این حب ایجاب می‌کند که کمال خدمت را در حقشان بجا بیاورد و گوش به حرفشان باشد.