خدای حکیم انسان‌ها را گوناگون از همدیگر آفریده است، از این رو هیچ همسری نباید توقع داشته باشد که همسرش مانند او فکر کند.
خدای حکیم انسان‌ها را گوناگون از همدیگر آفریده است، از این رو هیچ همسری نباید توقع داشته باشد که همسرش مانند او فکر کند، مانند او سلیقه داشته باشد، مانند او عمل کند، علاقه‌ها و احساس‌هایش مانند او باشد، این توقع کاملاً ناروا و خودخواهانه و جاهلانه است. همسر هر فردی انسانی غیر از اوست با نظام مغزی، اندیشه‌ای، سلیقه‌ای و جسمی متفاوت و مستقل و منحصر به خود. هیچکس مانند هیچکس نیست. از سمت دیگر همیشه تنوع موجب تکامل است، این تفاوت ها هستند که مایع رشد و نیرومندی است و نیز تنوع، سبب زیبایی حیات است. یکسانی و یکنواختی موجب رکود است و رکود موجب جمود است که دلیل بر پوسیدگی و خمودگی است.
گاهی استقلال قائل نشدن برای شخصیت همسر، عاملی برای درگیری در بین همسران می‌شود. ولی اگر هر فرد شخصیت مستقل همسرش را بشناسد و به او احترام بگذارد و همسرش را یک فرد مستقل بداند، دیگر مجالی برای درگیری نخواهد بود. زن و شوهر دو انسانند بنابر تعهدی فطری، عاطفی، اخلاقی، قانونی و در نظام خانوادگی، با یکدیگر زندگی می‌کنند و با حفظ استقلال انسانی، وظایفی را بر عهده می‌گیرند و با تفاهم و همدلی و همفکری سیر تکامل را طی می‌کند.
برخی از گونه‌های استقلال همسران
۱.استقلال اندیشه: انسان موجودی اندیشمند است و در اندیشه خود صاحب استقلال است. همسانی و یکسانی اندیشه همسران نه ممکن است نه مطلوب.
۲.استقلال عقیده: هر انسانی عقایدی دارد و آن ها را باید همانطور که هستند محترم شمرد و به رسمیت شناخت. البته راه اصلاح و تغییر و تصحیح عقاید انسان همواره گشوده است.
۳.استقلال سلیقه: به تعداد افراد انسان، سلیقه وجود دارد و هیچ انسانی بی سلیقه نیست.
۴.استقلال اخلاقی: هر انسانی خلق و خویی دارد که ویژه اوست.
۵.استقلال سیاسی: هر فردی به سیاست با دیده و اندیشه خود می‌نگرد و این یک حق فطری و طبیعی هر انسانی است که به رسمیت شناخته شده است.
همسران عاقل کسانی اند که هنگام بحران زندگی را با شکیبایی اداره کنند و زندگی را از خارج شدن از مسیر اصلی و به بیراهه رفتن مصون بدارند.
راهکارهای مدیریت بحران
۱.پذیرش تفاوت دیدگاه‌ها
هر یک از زوجین، به دیدگاه همسرش احترام بگذارد و با مدارا به آرام سازی تنش‌ها بپردازد و با بالا رفتن سطح تحمل خود از درگیری بپرهیزد.
۲.مذاکره آرام
گاهی یکی از همسران نسبت به موضوع دیدگاهی دارد که برای همسرش آشکار نیست و همین آشکار و شفاف نبودن سبب اختلاف نظرشان می‌شود، یا مطلبی می‌داند که همسرش آن را نمی‌داند و همین ندانستن سبب تفاوت دیدگاه می‌شود، یا توضیحی وجود دارد که بیان آن می‌تواند نظرهایشان را به هم نزدیک کند و وحدت نظر پدید آورد. در این فرض زن و شوهر باید با یکدیگر گفت و گو آرام و مذاکره‌ای عاقلانه و صبورانه داشته باشند و بدون اینکه وارد مجادله شوند، با هم سخن بگویند و نظرات یکدیگر را محترم بشمارند و دلایل خود را توضیح دهند. اگر با این مباحثه دوستانه به نتیجه رسیدند بسیار مطلوب است، اما اگر چنین نشد و هر کدام به نظر خود باقی ماندند دیگر بحث را ادامه ندهند، و به هیچ وجه وارد مجادله نشوند و هر کدام نظر خود را داشته باشد. هیچ اشکالی ندارد که همسران در برخی از مسائل اختلاف نظر داشته باشند و در همان حال صمیمانه زندگی کنند. تفاوت دیدگاه نقصانی برای زندگی مشترک نیست، آن چیزی که نقص است به زندگی لطمه می‌زند تحمل نکردن نظر مخالف و تبدیل شدن آن به دشمنی و جدال است.
۳.عدم تحمیل ناروا
تحمیل نظر خود به دیگران، از زشت‌ترین کارهاست و گونه‌ای از استبداد و نشانگر رگه‌هایی از خوی دیکتاتوری است، و تحمّل نظر مخالف، نشانه بلوغ عقلی و متین‌ترین خصلت انسانی است.