دید و بازدید نوروزی، اگر پالوده از گناهان و همراه با نیت الهی باشد؛ علاوه بر لذت دنیوی، انسان را از ثواب اخروی بهره‌مند می‌سازد.
دید و بازدید نوروز | مردم ایران از غنای دو فرهنگ استفاده می‌کنند؛ فرهنگ اسلام و فرهنگ ایران. این دو فرهنگ در طول زمان کمک‌های فراوانی به یکدیگر کرده‌اند که بخشی از آن را می‌توان در کتاب ارزشمند شهید مطهری، یعنی خدمات متقابل اسلام و ایران مطالعه نمود.
عید نوروز
جشن گرفتن ابتدای بهار، دیدوبازدید و مهمانی، عیدی دادن و کمک به دیگران، از آداب رسوم ایرانیان در آغاز سال نو است. این امور مورد تأیید اسلام نیز بوده است و همین باعث شده که برخلاف برخی دیگر از آداب بی‌منطق باستانی، جشن نوروز همچنان زنده باشد و همچون باد بهاری نشاط را برای ایرانیان به ارمغان آورد.
امسال نوروز باستانی رنگ و بویی دیگر دارد. بهار امسال، با بهار قرآن، ماه مبارک رمضان، مصادف شده است و فرصتی ویژه را فراهم آورده است که باید قدر آن را دانست.
از جمله سفارش‌های اهل‌بیت به مؤمنان در ماه رمضان، صله‌رحم و ارتباط با خویشاوندان است. پیامبر گرامی اسلام می‌فرماید: «وَ مَنْ وَصَلَ فِیهِ رَحِمَهُ وَصَلَهُ اللَّهُ بِرَحْمَتِهِ یَوْمَ یَلْقَاهُ»؛ «هر کس در این ماه صله‌رحم کند و با خویشان بپیوندد، خدا او را در قیامت به رحمت خود واصل گرداند».[1]
حال که چنین فرصتی دست داده و به مناسبت عید نوروز به دیدار اقوام می‌رویم، می‌توانیم این کار را با نیت بهره‌مندی از پاداش الهی انجام دهیم و با پرهیز از محرمات الهی همچون غیبت و ... علاوه بر لذت هم‌نشینی با اقوام و انجام بازدید نوروزی، توشه آخرت خود را پربارتر کرده و با یک تیر چند نشان را بزنیم.
پی‌نوشت:
[1]. شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ص295.