به گزارش گروه اینترنتی رهروان ولایت به نقل از پايگاه اطلاع رساني دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيتالله سيد علي خامنهاي(حفظه الله)
بیانات مقام معظم رهبری در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی، 1/1/85
توليد يعنى چه؟ مقصودم فقط توليد كالا نيست؛ توليد در يك گسترهى وسيع بايد شعار ملت باشد. توليد كار، توليد علم، توليد فناورى، توليد ثروت، توليد معرفت، توليد فرصت، توليد عزت و منزلت، توليد كالا و توليد انسانهاى كارآمد؛ اينها همه توليد است. رمز سعادت ملت ما در اين است كه در اين گسترهى وسيع، هم دولت و هم ملت، بر اين توليد همت بگماريم. اين تأمين كنندهى امنيت ملى و اقتدار و پيشرفت كشور است؛ اين يك جهاد است.
من امروز به شما عرض ميكنم، هم به مسئولين و مأموران دولتى و هم به آحاد مردم، به خصوص به شما جوانها؛ اين يك جهاد است. امروز توليد علم، توليد كار، توليد ابتكار، توليد كالا، كالاى مورد نياز مردم، توليد انسان كارآمد، توليد فرصت و توليد عزت، هركدام از اينها يك جهاد است. مجاهد فی سبيل الله توليدكننده است؛ بايد هم علم را بياموزيم و هم علم را توليد كنيم. ما بايد يك كشور عالم بشويم. در يك روايتى از امير المؤمنين نقل شده است كه فرمود: «العلم سلطان، من وجده صال و من لم يجده صيل عليه» ؛ يعنى علم اقتدار است، علم مساوى است با قدرت؛ هركسى كه علم را پيدا كند، ميتواند فرمانروايى كند؛ هر ملتى كه عالم باشد، ميتواند فرمانروايى كند؛ هر ملتى كه دستش از علم تهى باشد، بايد خود را آماده كند كه ديگران بر او فرمانروايى كنند.
ما بايد علم را با همهى معناى كامل آن به عنوان يك جهاد دنبال كنيم؛ اين را من به جوانها، استادان و دانشگاهها ميگويم. علاوه بر اين، علم مجرد و به تنهايى هم كافى نيست؛ علم را بايد وصل كنيم به فناورى، فناورى را بايد وصل كنيد به صنعت، و صنعت را بايد وصل كنيم به توسعهى كشور. صنعتى كه مايهى توسعه و پيشرفت كشور نباشد، براى ما مفيد نيست؛ علمى كه به فناورى توليد نشود، فايدهاى ندارد و نافع نيست. وظيفهى دانشگاهها سنگين است؛ وظيفهى آموزش و پرورش سنگين است؛ وظيفهى مراكز تحقيقاتى و مراكز پژوهشى سنگين است.
بيانات مقام معظم رهبری در ديدار جمعى از پيشكسوتان جهاد و شهادت و خاطرهگويان دفتر ادبيات و هنر مقاومت، 31/6/84
شما ميدانيد در دورهى پهلوى يكى از رايجترين تبليغات، «نميتوانيم» بود. همهى ما از بچگى اينطور بار آمده بوديم كه جنس ايرانى مساوى است با بد بودن، پست بودن و نامرغوب بودن؛ ايرانى مساوى است با ناتوانى در توليد جنس خوب در همهى زمينهها. اصلًا اين فرهنگ را در ذهن ملت ما نهادينه كرده بودند. اين در حالى است كه اين موضوع 180 درجه با واقعيت فرق دارد. اين ملت، ملتى است كه از همه جهت ميتواند؛ ميتواند توليد كند، ميتواند رشد بدهد، ميتواند ابتكار كند، ميتواند مرزهاى علم و فناورى را بشكند و جلو برود.
بیانات مقام معظم رهبری در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی، 1/1/84
من چند سال پيش در يكى از سخنرانيهاى اول سال در مشهد گفتم اگر نفتى كه امروز توليد كشور ما و منطقهى خاورميانه است، اروپاييها و غربيها ميداشتند و بنا بود ما از آنها نفت بخريم، هر بشكه نفت را از قيمتى كه امروز از اين منطقه ميخرند، گرانتر ميفروختند و حاضر نبودند به ما نفت بدهند. آنها از هر چيزى كه ملتهاى اين منطقه را مستغنى و مستقل كند و آنها را روى پاى خودشان نگه دارد، نگرانند. آنها ميخواهند اين منطقهى پُرجمعيت و پُرنعمت و داراى منابع زيرزمينى هميشه محتاج آنها باشد؛ لذا با فناورى ما هم مخالفند، با دانشمند شدن جوانان ما هم مخالفند، با داشتن انرژى هستهيى هم مخالفند و اگر بتوانند، با داشتن نفت ما هم مخالفند؛ كمااينكه يك روز از بيكفايتى و خيانت زمامداران اين كشورها استفاده ميكردند و نفت را به يغما ميبردند.
سالهاى متمادى نفت ايران در اختيار انگليسيها بود؛ حتّى مختصرى به دولت وابستهى بيكفايت آن روز ميدادند و نفت را براى خودشان ميبردند؛ بعد هم امريكاييها و ديگران وارد شدند و اختيارها را در دست گرفتند. اينها اين را ميخواهند. اينها از اينكه كشورى مثل ايران بتواند نيروگاه هستهيى داشته باشد و خودش هم سوخت اين نيروگاه را توليد كند و دستش پيش كشورهاى اروپايى و غيره دراز نباشد، ناراحتند؛ مسئله اين است.
بيانات مقام معظم رهبری در ديدار با رئيس جمهور و اعضاى هيأت دولت،4/6/83
ما در زمينهى همهى فعاليتهاى گوناگون اقتصادى و توليدى كشور و حواشى آن، بايد توجه كنيم كه ما هم توسعهمحوريم، هم عدالتمحور. ما طبق برخى از سياستهايى كه امروز در دنيا رايج است و طرفداران زيادى هم دارد، نيستيم كه صرفاً به رشد توليدات و رشد ثروت در كشور فكر كنيم و به عدالت در كنار آن، فكر نكنيم؛ نه، اين منطق ما نيست. نوآورى نظام ما همين است كه ميخواهيم عدالت را با توسعه و با رشد اقتصادى در كنار هم و با هم داشته باشيم و اينها با هم متنافى نيستند. ما ديدگاهى كه تصور كند اينها با هم نميسازند و يا بايد اين را انتخاب كرد يا آن را، قبول نداريم. اين نكته بايد در همه موارد؛ هم در كاهش حجم دولت، هم در مسألهى خصوصيسازى، هم در نگاه كلى به مسائل اقتصادى و هم در تقسيم منابع ميان بخش خصوصى و بخش تعاونى و بخش دولتى رعايت شود.
بيانات مقام معظم رهبری در اجتماع بزرگ مردم همدان، 15/4/83
ضلع سوم اين است كه مناسبات اقتصادى و اجتماعى سلامت پيدا كند؛ اين، هم بر عهدهى مسئولان است- بر عهدهى دولت، قوهى قضائيه و مجلس شوراى اسلامى- و هم بر عهدهى آحاد مردم است. مناسبات اقتصادى و اجتماعى غلط يعنى چه؟ يعنى رواج قاچاق، رباخوارى، مصرفگرايىِ افراطى و گرايش به تفاخر در استفاده از مصنوعات خارجى در مقابل نمونههاى داخلى آن، كه معنايش اين است كه كارگر ايرانى را به نفع كارگر خارجى بيكار ميكند. بايد افتخار به استفادهى از مصنوعات داخلى در مردم و مسئولان بيدار شود. در درجهى اول خود مسئولان و دستگاههاى دولتى و قواى سهگانه، و در درجهى بعد آحاد مردم به اين نكته توجه كنند و اهميت دهند.
بيانات مقام معظم رهبری در ديدار اعضاى هيأت دولت، 5/6/82
بايد به طرف مصرف توليدات داخلى رفت. وقتى ميخواستند ساختمان اجلاس بينالمللى را بسازند- ساختمانى كه امروز ما پُزش را ميدهيم- مهندسان آن اينجا آمدند. من به آنها گفتم تصميم قطعى بگيريد كه در اين ساختمان هيچ مصالح خارجى به كار نرود. فقط در آخرِ كار در بخشى از كارهاى صوتى و الكترونيكى و استفاده از موكت نسوزى كه در داخل نميتوانيم توليد كنيم، از توليدات خارجى استفاده كردند. اين ساختمانِ به آن عظمت، نود و چند درصد مصالحش از توليدات داخلى است. بنده در قضيه ساختِ آن ساختمان چند بار قاطع اين موضوع را گفتم و ابلاغ كردم كه رفتند و دنبال كردند و شد. ما ميتوانيم؛ اين همه توليد داخلى داريم: چينى، بلور و كارهاى چوبىِ به اين خوبى داريم، كه باز آقايان و بخصوص اين شركتها از خارج ميآورند!
بيانات مقام معظم رهبری در ديدار كارگزاران نظام، 15/5/82
پيوستن به سازمان تجارت جهانى از نظر من كارى است مثبت؛ اما هنگامى كه ما زيرساختهاى لازم را براى اين كار داشته باشيم، كه الآن اين را نداريم. الآن برداشتن تعرفهها و رفتن داخل سازمان تجارت جهانى، يعنى هضم شدن در يك اقتصاد برتر، بدون امكان رقابت؛ يعنى كَم شدن و غرق شدن؛ يعنى همين توليد داخلى را هم كه تا امروز با زحمت و خون دل فراهم شده، از دست دادن و نابود كردن. بله؛ سازمان تجارت جهانى ميدان گستردهاى براى فعّاليت است؛ اما بايد قدرت شنا داشته باشيم. آن روز من گفتم اين كار مثل اين است كه ما يك تيم فوتبال را به مسابقات جام جهانى بفرستيم؛ درحاليكه اعضاى آن هيچ تمرينى نكرده باشند. نتيجهى اين كار اين است كه ما بيست تا گل ميخوريم و برميگرديم! ما بايد آمادگى را فراهم كنيم و عجّله هم نداشته باشيم. پنج سال ديگر شد، ده سال ديگر شد، دير نميشود. اوّل بايد زيرساختهاى اقتصادى مستحكم شود و ما خاطر جمع شويم، بعد با خيال راحت و با ميل وارد صحنه شويم. الآن توصيهى هضم شدن در اقتصاد جهانى، براى اقتصاد ملى و مستقل ما سمّ مهلكى خواهد بود.
بيانات مقام معظم رهبری در ديدار مسئولان وزارتخانههای صنایع و بازرگانی، 10/4/80
پديدهى قاچاق و قاچاقفروشى، ضربه به اقتصاد و هويّت ملى كشور و همهى برنامهريزيهاست. اين از لحاظ شرعى، يك عمل ممنوع و حرام قطعى است؛ چون موجب افساد است. جاى مقابله با فساد قاچاق، فقط مرزها نيست. جنس قاچاق را بايد دنبال كرد، تا آنجايى كه در معرض فروش قرار داده ميشود. جنس قاچاق، توليد داخلى را تضعيف، اشتغال ناسالم را ترويج و اشتغال سالم را محدود ميكند. بخش بازرگانى و بخش توليد و صنعت ميتوانند به هم كمك كنند. بازرگانى كشور ميتواند در خدمت ترويج توليدات داخلى قرار گيرد. ما بحمد الله در بخشهاى مختلف اقتصادى و در اصناف مختلف، انسانهاى مؤمن، خدوم، علاقهمند و دلسوز زياد داريم؛ چرا بايد به اين انگيزههاى پاك و مطهّر بدبين بود؟ همين اصناف و بازار كسانى بودند كه در دوران اختناق به اين نهضت كمك كردند.
امام فرمود، اصناف بازوى قدرتمندِ نهضتند. همينطور هم بود؛ اينها تلاش و مجاهدت كردند. تاجر و كاسب بازارى سرمايهى خودش را در معرض تطاول مأموران بيانصاف رژيم سفّاك گذشته قرار داد، براى اينكه به مرجع تقليد و به دين خود و نهضت اسلامى كمك كند. اينها را نبايد فراموش كرد. در ماههاى قبل از پيروزى انقلاب، صنعتگران و كارگران كشور بزرگترين ضربه را بر پيكر رژيمِ پوسيدهى سفّاك پهلوى وارد كردند. اينها را نبايد فراموش كرد. در دوران جنگ، كارگران و بسيارى از صنعتگران ما، با فداكارى توانستند حركت صنعتى را در كشور از توقّف و ركود و مرگ نجات دهند. مردم، مؤمن و متعهّدند. مسئولان بايد با همان روحيهى تعهد، علاقهمندى به مصالح مردم، توجه به مصالح عاليهى انقلاب و پاكدامنى و پاكدستى، اين حركت عظيم را ادامه دهند.
بيانات مقام معظم رهبری در خطبههاى نماز جمعه تهران، 7/9/78
در دورهى پيش از انقلاب همان سالهاى اواخر دههى چهل و اوايل دههى پنجاه بارها در سخنرانيهايى كه براى جوانان تشكيل ميشد، از روى شواهد و قرائن ميگفتم اين وضعيتى كه ما از لحاظ بيبندوبارى و بيحجابى و فحشا در كشورمان داريم، در كشورهاى اروپايى نيست! واقعا هم نبود؛ من اطّلاع داشتم. البته در كشورهاى اروپايى ممكن بود فلان مركزِ فسادى وجود داشته باشد؛ اما عرف زندگى مردم در آنجا مثلًا وضع و پوشش و رفتار زنان بهتر از آن چيزى بود كه انسان بخصوص در بعضى از شهرهاى ما ملاحظه ميكرد و ميديد! از لحاظ اخلاقى، مردم دچار انواع و اقسام آسيبهاى اخلاقى بودند؛ نه فقط اخلاق شهوانى. توسط آنها، ارتباطات مردم، مراودات مردم، تكيه و اعتماد مردم، همهاش آفتزده شده بود. اينطورى پيش برده بودند و اداره كرده بودند؛ بحثِ تعمّد بود. مردم را بيحال و بيحوصله و نااميد ميخواستند.
اخلاقهاى پيشبرندهى يك ملت، اميد و تحرّك و جدّيت است. ملتى كه نااميد باشد، ملتى كه از آيندهى خود مأيوس باشد، ملتى كه خود را تحقير كند، پيشرفت نخواهد كرد. هر جنسى كه گفته ميشد در داخل توليد شده است، خودِ اين داخلى بودن، معنايش اين بود كه ارزشى ندارد! خود افراد، تحصيلكردهها، ديگران، به هم ميگفتند كه ايرانى يك لولههِنگ آن آفتابههاى گِلى قديمى هم نميتواند بسازد! يعنى نسل پيشرفتهى علمى هم نسبت به آيندهى علمى اين كشور نااميد بود. اين، آن مشكل اخلاقى است.
ابلاغ سياستهاى كلى برنامهى پنجسالهى سوم، 30/2/78
13. فراهم ساختن امنيت غذايى و خودكفايى در كالاهاى اساسى، بهوسيلهى افزايش توليد داخلى بهويژه در زمينه ى كشاورزى.
بيانات مقام معظم رهبری در دیدار كارگران و معلمان، 10/2/76
اروپا خيال نكند كه ما به او احتياج داريم؛ ابداً. ما به اروپا هيچ احتياجى نداريم. ما كشور خودمان را ميتوانيم بدون اروپا هم اداره كنيم. حالا فرض كنيد، اگر چهار قلم كالاى لوكس و تجمّلاتى از فلانجا ميآيد، نيايد؛ چه اهميتى دارد. آنچه كه مورد نياز ملت ماست، در داخل توليد ميشود و اگر هم چيزى باشد كه ما لازم داشته باشيم، خيلى از كشورها هستند كه صف كشيدهاند تا به ما بفروشند. چه نيازى به اين چند دولت كشور اروپايى است كه خيال ميكنند صاحب دنيا هستند؟!