تولید ملی، حمایت از کار و کالای ایرانی از منظر مقام معظم رهبری(3)

09:52 - 1391/10/04
مقصودم فقط توليد كالا نيست؛ توليد در يك گستره‏‌ى وسيع بايد شعار ملت باشد. توليد كار، توليد علم، توليد فناورى، توليد ثروت، توليد معرفت، توليد فرصت، توليد عزت و منزلت، توليد كالا و توليد انسان‌هاى كارآمد؛ اين‏ها همه توليد است.
مقام معظم رهبری

به گزارش گروه اینترنتی رهروان ولایت به نقل از پايگاه اطلاع رساني دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت‌الله سيد علي خامنه‌اي(حفظه الله)

بیانات مقام معظم رهبری در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی، 1/1/85

توليد يعنى چه؟ مقصودم فقط توليد كالا نيست؛ توليد در يك گستره‏‌ى وسيع بايد شعار ملت باشد. توليد كار، توليد علم، توليد فناورى، توليد ثروت، توليد معرفت، توليد فرصت، توليد عزت و منزلت، توليد كالا و توليد انسانهاى كارآمد؛ اين‏ها همه توليد است. رمز سعادت ملت ما در اين است كه در اين گستره‏‌ى وسيع، هم دولت و هم ملت، بر اين توليد همت بگماريم. اين تأمين‏ كننده‌‏ى امنيت ملى و اقتدار و پيشرفت كشور است؛ اين يك جهاد است.

من امروز به شما عرض مي‌‏كنم، هم به مسئولين و مأموران دولتى و هم به آحاد مردم، به خصوص به شما جوانها؛ اين يك جهاد است. امروز توليد علم، توليد كار، توليد ابتكار، توليد كالا، كالاى مورد نياز مردم، توليد انسان كارآمد، توليد فرصت و توليد عزت، هركدام از اين‏ها يك جهاد است. مجاهد فی سبيل الله توليدكننده است؛ بايد هم علم را بياموزيم و هم علم را توليد كنيم. ما بايد يك كشور عالم بشويم. در يك روايتى از امير المؤمنين نقل شده است كه فرمود: «العلم سلطان، من وجده صال و من لم يجده صيل عليه» ؛ يعنى علم اقتدار است، علم مساوى است با قدرت؛ هركسى كه علم را پيدا كند، مي‌تواند فرمانروايى كند؛ هر ملتى كه عالم باشد، مي‌تواند فرمانروايى كند؛ هر ملتى كه دستش از علم تهى باشد، بايد خود را آماده كند كه ديگران بر او فرمانروايى كنند.

ما بايد علم را با همه‏‌ى معناى كامل آن به عنوان يك جهاد دنبال كنيم؛ اين را من به جوانها، استادان و دانشگاهها مي‌گويم. علاوه بر اين، علم مجرد و به تنهايى هم كافى نيست؛ علم را بايد وصل كنيم به فناورى، فناورى را بايد وصل كنيد به صنعت، و صنعت را بايد وصل كنيم به توسعه‏‌ى كشور. صنعتى كه مايه‏‌ى توسعه و پيشرفت كشور نباشد، براى ما مفيد نيست؛ علمى كه به فناورى توليد نشود، فايده‏اى ندارد و نافع نيست. وظيفه‏‌ى دانشگاهها سنگين است؛ وظيفه‏‌ى آموزش و پرورش سنگين است؛ وظيفه‏‌ى مراكز تحقيقاتى و مراكز پژوهشى سنگين است.

‌‌بيانات مقام معظم رهبری در ديدار جمعى از پيشكسوتان جهاد و شهادت و خاطره‌‌گويان دفتر ادبيات و هنر مقاومت‌، 31/6/84

شما مي‌دانيد در دوره‏‌ى پهلوى يكى از رايج‏ترين تبليغات، «نمي‌توانيم» بود. همه‏‌ى ما از بچگى اين‏طور بار آمده بوديم كه جنس ايرانى مساوى است با بد بودن، پست بودن و نامرغوب بودن؛ ايرانى مساوى است با ناتوانى در توليد جنس خوب در همه‏‌ى زمينه‏‌ها. اصلًا اين فرهنگ را در ذهن ملت ما نهادينه كرده بودند. اين در حالى است كه اين موضوع 180 درجه با واقعيت فرق دارد. اين ملت، ملتى است كه از همه جهت مي‌تواند؛ مي‌تواند توليد كند، مي‌تواند رشد بدهد، مي‌تواند ابتكار كند، مي‌تواند مرزهاى علم و فناورى را بشكند و جلو برود.

بیانات مقام معظم رهبری در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی، 1/1/84

من چند سال پيش در يكى از سخنراني‌هاى اول سال در مشهد گفتم اگر نفتى كه امروز توليد كشور ما و منطقه‏‌ى خاورميانه است، اروپايي‌ها و غربي‌ها مي‌داشتند و بنا بود ما از آن‏ها نفت بخريم، هر بشكه نفت را از قيمتى كه امروز از اين منطقه مي‌خرند، گران‏تر مي‌فروختند و حاضر نبودند به ما نفت بدهند. آن‏ها از هر چيزى كه ملتهاى اين منطقه را مستغنى و مستقل كند و آن‏ها را روى پاى خودشان نگه دارد، نگرانند. آن‏ها مي‌خواهند اين منطقه‏‌ى پُرجمعيت و پُرنعمت و داراى منابع زيرزمينى هميشه محتاج آن‏ها باشد؛ لذا با فناورى ما هم مخالفند، با دانشمند شدن جوانان ما هم مخالفند، با داشتن انرژى هسته‌يى هم مخالفند و اگر بتوانند، با داشتن نفت ما هم مخالفند؛ كمااينكه يك روز از بي‌كفايتى و خيانت زمامداران اين كشورها استفاده مي‌كردند و نفت را به يغما مي‌بردند.

سالهاى متمادى نفت ايران در اختيار انگليسي‌ها بود؛ حتّى مختصرى به دولت وابسته‏‌ى بي‌كفايت آن روز مي‌دادند و نفت را براى خودشان مي‌بردند؛ بعد هم امريكايي‌ها و ديگران وارد شدند و اختيارها را در دست گرفتند. اين‏ها اين را مي‌خواهند. اين‏ها از اينكه كشورى مثل ايران بتواند نيروگاه هسته‏‌يى داشته باشد و خودش هم سوخت اين نيروگاه را توليد كند و دستش پيش كشورهاى اروپايى و غيره دراز نباشد، ناراحتند؛ مسئله اين است.

بيانات مقام معظم رهبری در ديدار با رئيس جمهور و اعضاى هيأت دولت‌،4/6/83

ما در زمينه‏‌ى همه‏‌ى فعاليتهاى گوناگون اقتصادى و توليدى كشور و حواشى آن، بايد توجه كنيم كه ما هم توسعه‏‌محوريم، هم عدالت‏‌محور. ما طبق برخى از سياستهايى كه امروز در دنيا رايج است و طرفداران زيادى هم دارد، نيستيم كه صرفاً به رشد توليدات و رشد ثروت در كشور فكر كنيم و به عدالت در كنار آن، فكر نكنيم؛ نه، اين منطق ما نيست. نوآورى نظام ما همين است كه مي‌خواهيم عدالت را با توسعه و با رشد اقتصادى در كنار هم و با هم داشته باشيم و اينها با هم متنافى نيستند. ما ديدگاهى كه تصور كند اينها با هم نمي‌سازند و يا بايد اين را انتخاب كرد يا آن را، قبول نداريم. اين نكته بايد در همه موارد؛ هم در كاهش حجم دولت، هم در مسأله‏‌ى خصوصي‌سازى، هم در نگاه كلى به مسائل اقتصادى و هم در تقسيم منابع ميان بخش خصوصى و بخش تعاونى و بخش دولتى رعايت شود.

بيانات مقام معظم رهبری در اجتماع بزرگ مردم همدان‌، 15/4/83

ضلع سوم اين است كه مناسبات اقتصادى و اجتماعى سلامت پيدا كند؛ اين، هم بر عهده‏‌ى مسئولان است- بر عهده‏‌ى دولت، قوه‏‌ى قضائيه و مجلس شوراى اسلامى- و هم بر عهده‏‌ى آحاد مردم است. مناسبات اقتصادى و اجتماعى غلط يعنى چه؟ يعنى رواج قاچاق، رباخوارى، مصرف‏گرايىِ افراطى و گرايش به تفاخر در استفاده از مصنوعات خارجى در مقابل نمونه‏‌هاى داخلى آن، كه معنايش اين است كه كارگر ايرانى را به نفع كارگر خارجى بيكار مي‌كند. بايد افتخار به استفاده‏‌ى از مصنوعات داخلى در مردم و مسئولان بيدار شود. در درجه‏‌ى اول خود مسئولان و دستگاه‏‌هاى دولتى و قواى سه‏‌گانه، و در درجه‏‌ى بعد آحاد مردم به اين نكته توجه كنند و اهميت دهند.

بيانات مقام معظم رهبری در ديدار اعضاى هيأت دولت‌، 5/6/82

بايد به طرف مصرف توليدات داخلى رفت. وقتى مي‌خواستند ساختمان اجلاس بين‏‌المللى را بسازند- ساختمانى كه امروز ما پُزش را مي‌دهيم- مهندسان آن اينجا آمدند. من به آن‏ها گفتم تصميم قطعى بگيريد كه در اين ساختمان هيچ مصالح خارجى به كار نرود. فقط در آخرِ كار در بخشى از كارهاى صوتى و الكترونيكى و استفاده از موكت نسوزى كه در داخل نمي‌توانيم توليد كنيم، از توليدات خارجى استفاده كردند. اين ساختمانِ به آن عظمت، نود و چند درصد مصالحش از توليدات داخلى است. بنده در قضيه ساختِ آن ساختمان چند بار قاطع اين موضوع را گفتم و ابلاغ كردم كه رفتند و دنبال كردند و شد. ما مي‌توانيم؛ اين همه توليد داخلى داريم: چينى، بلور و كارهاى چوبىِ به اين خوبى داريم، كه باز آقايان و بخصوص اين شركتها از خارج مي‌آورند!

بيانات مقام معظم رهبری در ديدار كارگزاران نظام، 15/5/82

پيوستن به سازمان تجارت جهانى از نظر من كارى است مثبت؛ اما هنگامى كه ما زيرساخت‏‌هاى لازم را براى اين كار داشته باشيم، كه الآن اين را نداريم. الآن برداشتن تعرفه‏‌ها و رفتن داخل سازمان تجارت جهانى، يعنى هضم شدن در يك اقتصاد برتر، بدون امكان رقابت؛ يعنى كَم شدن و غرق شدن؛ يعنى همين توليد داخلى را هم كه تا امروز با زحمت و خون دل فراهم شده، از دست دادن و نابود كردن. بله؛ سازمان تجارت جهانى ميدان گسترده‏اى براى فعّاليت است؛ اما بايد قدرت شنا داشته باشيم. آن روز من گفتم اين كار مثل اين است كه ما يك تيم فوتبال را به مسابقات جام جهانى بفرستيم؛ درحالي‌كه اعضاى آن هيچ تمرينى نكرده باشند. نتيجه‏‌ى اين كار اين است كه ما بيست تا گل مي‌خوريم و برمي‌گرديم! ما بايد آمادگى را فراهم كنيم و عجّله هم نداشته باشيم. پنج سال ديگر شد، ده سال ديگر شد، دير نمي‌شود. اوّل بايد زيرساخت‏‌هاى اقتصادى مستحكم شود و ما خاطر جمع شويم، بعد با خيال راحت و با ميل وارد صحنه شويم. الآن توصيه‏‌ى هضم شدن در اقتصاد جهانى، براى اقتصاد ملى و مستقل ما سمّ مهلكى خواهد بود.

بيانات مقام معظم رهبری در ديدار مسئولان وزارت‌خانه‌های صنایع و بازرگانی، 10/4/80

پديده‏‌ى قاچاق و قاچاق‏‌فروشى، ضربه به اقتصاد و هويّت ملى كشور و همه‏‌ى برنامه‏‌ريزي‌هاست. اين از لحاظ شرعى، يك عمل ممنوع و حرام قطعى است؛ چون موجب افساد است. جاى مقابله با فساد قاچاق، فقط مرزها نيست. جنس قاچاق را بايد دنبال كرد، تا آنجايى كه در معرض فروش قرار داده مي‌شود. جنس قاچاق، توليد داخلى را تضعيف، اشتغال ناسالم را ترويج و اشتغال سالم را محدود مي‌كند. بخش بازرگانى و بخش توليد و صنعت مي‌توانند به هم كمك كنند. بازرگانى كشور مي‌تواند در خدمت ترويج توليدات داخلى قرار گيرد. ما بحمد الله در بخش‌هاى مختلف اقتصادى و در اصناف مختلف، انسانهاى مؤمن، خدوم، علاقه‌مند و دلسوز زياد داريم؛ چرا بايد به اين انگيزه‏‌هاى پاك و مطهّر بدبين بود؟ همين اصناف و بازار كسانى بودند كه در دوران اختناق به اين نهضت كمك كردند.

امام فرمود، اصناف بازوى قدرت‏مندِ نهضتند. همين‏طور هم بود؛ اين‏ها تلاش و مجاهدت كردند. تاجر و كاسب بازارى سرمايه‏‌ى خودش را در معرض تطاول مأموران بي‌انصاف رژيم سفّاك گذشته قرار داد، براى اينكه به مرجع تقليد و به دين خود و نهضت اسلامى كمك كند. اين‏ها را نبايد فراموش كرد. در ماههاى قبل از پيروزى انقلاب، صنعتگران و كارگران كشور بزرگترين ضربه را بر پيكر رژيمِ پوسيده‏‌ى سفّاك پهلوى وارد كردند. اين‏ها را نبايد فراموش كرد. در دوران جنگ، كارگران و بسيارى از صنعتگران ما، با فداكارى توانستند حركت صنعتى را در كشور از توقّف و ركود و مرگ نجات دهند. مردم، مؤمن و متعهّدند. مسئولان بايد با همان روحيه‏‌ى تعهد، علاقه‏‌مندى به مصالح مردم، توجه به مصالح عاليه‏‌ى انقلاب و پاك‏دامنى و پاك‏دستى، اين حركت عظيم را ادامه دهند.

بيانات مقام معظم رهبری در خطبه‌هاى نماز جمعه تهران‌، 7/9/78

در دوره‏‌ى پيش از انقلاب همان سالهاى اواخر دهه‏‌ى چهل و اوايل دهه‏‌ى پنجاه بارها در سخنرانيهايى كه براى جوانان تشكيل مي‌شد، از روى شواهد و قرائن مي‌گفتم اين وضعيتى كه ما از لحاظ بي‌بندوبارى و بي‌حجابى و فحشا در كشورمان داريم، در كشورهاى اروپايى نيست! واقعا هم نبود؛ من اطّلاع داشتم. البته در كشورهاى اروپايى ممكن بود فلان مركزِ فسادى وجود داشته باشد؛ اما عرف زندگى مردم در آنجا مثلًا وضع و پوشش و رفتار زنان بهتر از آن چيزى بود كه انسان بخصوص در بعضى از شهرهاى ما ملاحظه مي‌كرد و مي‌ديد! از لحاظ اخلاقى، مردم دچار انواع و اقسام آسيب‌هاى اخلاقى بودند؛ نه فقط اخلاق شهوانى. توسط آن‏ها، ارتباطات مردم، مراودات مردم، تكيه و اعتماد مردم، همه‏‌اش آفت‏‌زده شده بود. اين‏طورى پيش برده بودند و اداره كرده بودند؛ بحثِ تعمّد بود. مردم را بي‌حال و بي‌حوصله و نااميد مي‌خواستند.

اخلاق‌هاى پيش‏برنده‏‌ى يك ملت، اميد و تحرّك و جدّيت است. ملتى كه نااميد باشد، ملتى كه از آينده‏‌ى خود مأيوس باشد، ملتى كه خود را تحقير كند، پيشرفت نخواهد كرد. هر جنسى كه گفته مي‌شد در داخل توليد شده است، خودِ اين داخلى بودن، معنايش اين بود كه ارزشى ندارد! خود افراد، تحصيل‏كرده‏‌ها، ديگران، به هم مي‌گفتند كه ايرانى يك لوله‌هِنگ آن آفتابه‏‌هاى گِلى قديمى هم نمي‌تواند بسازد! يعنى نسل پيشرفته‏‌ى علمى هم نسبت به آينده‏‌ى علمى اين كشور نااميد بود. اين، آن مشكل اخلاقى است.

ابلاغ سياست‌هاى كلى برنامه‌ى پنج‌ساله‌ى سوم‌، 30/2/78

13. فراهم ساختن امنيت غذايى و خودكفايى در كالاهاى اساسى، به‏‌وسيله‏‌ى افزايش توليد داخلى به‏‌ويژه در زمينه‏ ى كشاورزى‏.

بيانات مقام معظم رهبری در دیدار كارگران و معلمان، 10/2/76

اروپا خيال نكند كه ما به او احتياج داريم؛ ابداً. ما به اروپا هيچ احتياجى نداريم. ما كشور خودمان را مي‌توانيم بدون اروپا هم اداره كنيم. حالا فرض كنيد، اگر چهار قلم كالاى لوكس و تجمّلاتى از فلان‏جا مي‌‏آيد، نيايد؛ چه اهميتى دارد. آنچه كه مورد نياز ملت ماست، در داخل توليد مي‌شود و اگر هم چيزى باشد كه ما لازم داشته باشيم، خيلى از كشورها هستند كه صف كشيده‏‌اند تا به ما بفروشند. چه نيازى به اين چند دولت كشور اروپايى است كه خيال مي‌كنند صاحب دنيا هستند؟!

 

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
1 + 1 =
*****