بزرگداشت احمد بن موسی کاظم (شاهچراغ)

رهروان ولایت ـ

چراغ بزم شهنشاهی تو خرمن ماه               شه چراغی و مشکوه و نوربخش جهان

مهین نبیره احمد قرین نام احمد                   خصال احمدی و حیدری است از تو عیان

آنجا که دل می شکند و نا امید و درمانده از همه جا با چشمانی گریان و دلی محزون به درگاه او متوسل می گردد، آقا و سرور خویش  حضرت شاهچراغ(علیه السلام) را وسیلت می سازد، سراپای وجودش لبریز از نیاز می شود و در طواف ضریح مطهرش پژواک استغاثه های خویش را در این فضای عطرآگین می شنود و چهره ملکوتی یار را بی پرده در تجلی آینه ها می نگرد، اشک شوق در چشمانش موج می زند و دل فریاد بر می آورد:

« السلام علیک یا سید السادات الاعاظم احمد بن موسی الکاظم(علیهما السلام)  »

بیش از هزار و دویست سال است که منطقه فارس متبرّک به وجود احمد بن موسی است. او یکی از شخصیت های معنوی و از رجال بزرگ شیعه به شمار می‏ رود.

حضرت سید امیر احمد(علیه السلام) ملقب به شاهچراغ و سیدالسادات الاعاظم، فرزند بزرگوار امام موسی کاظم(علیه السلام) است. پسران امام هفتم علیه السلام بنا به مشهور نوزده نفر می باشند. حضرت احمد بن موسی(علیه السلام) و محمد بن موسی(علیه السلام) از یک مادر که ((ام احمد)) خوانده میشد متولد گردیدند.پدرش موسی بن جعفر علیه‏السلام یگانه عصر و هفتمین ستاره آسمان ولایت و مادرش ام احمد از زنان فاضله دوران خویش بود.

حضرت احمد(علیه السلام) در نزد پدرش امام موسی کاظم (علیه السلام)، از جایگاه و احترام ویژه‌ای برخوردار  بود.زمانيكه خبر شهادت موسي بن جعفر(علیه السلام) در مدينه منتشر شد، مردم مدينه جلو خانه ام احمد گرد آمدند، احمد بن موسي(علیه السلام) از خانه بيرون آمد و با جمعيت بطرف مسجد رسول خدا(صلی الله علیه و اله و سلم) حركت كردند. چون احمد صاحب جلالت و عظمت خاصي بود و مخصوصا در عبادت ساعي و در ترويج دين كوشا بود مردم تصور كردند كه او امام و جانشين پدر خود است و با او بيعت كردند، پس از آنكه حاضرین با احمد بيعت نمودند وي بالاي منبر رفت و سخنراني بسيار جالبي ايراد كرد و فرمود:
ايها الناس كما انكم جميعا في بيعتي فإني في بيعه اخي علي الرضا(علیه السلام) واعلموا انه الامام والخليفه من بعد ابي وهو ولي الله والحجته والفرض علي وعليكم من الله ورسوله، طاعته واجب بكل ما يأمرنا.
اي مردم، همانطوريكه شما در بيعت من هستيد من نيز در بيعت برادرم علي الرضا(علیه السلام) هستم، پس بدانيد كه او است امام و خليفه و حجت بعد از پدرم واو است ولي خدا و حجتش از ناحيه خدا و رسولش، بر من و بر همه شما اطاعتش واجب است وهر چه ما را فرمان دهد بايد پذيرا باشيم و اطاعت نمائيم.
حضار، سخنان احمد را پذيرفتند و احمد در جلو و جمعيت پشت سر او از مسجد خارج و روانه خانه امام هشتم(علیه السلام) شدند و در خانه امام رضا(علیه السلام) با حضرتش تجديد بيعت نمودند و امام(علیه السلام) از احمد تقدير كرد و برايش دعا فرمود، و احمد همواره در خدمت امام رضا(علیه السلام) بود تا آنكه مأمون حضرت را به خراسان طلبيد و ولايتعهدي را بعهده اش گذاشت(1)

او پس از تبعید برادر بزرگوارش،‌امام رضا(علیه السلام) به مشهد تصمیم گرفت برای دیدار او از راه بصره به سمت ایران حركت كند. اما به دستور مامون، خلیفه عباسی،‌ لشكری به منظور مبارزه با این حضرت و یارانش گسیل شد و سرانجام طی نبرد خونینی با سپاه خلیفه عباسی به شهادت رسید.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پی نوشت:

1.(بحارالانوار جلد 48 صفحه 308)