چرا امام كاظم ـ عليه السلام ـ به باب الحوائج شهرت يافته است؟

چرا فقط به چهارنفر يعني: (رقيّه، علي اصغر، امام كاظم ـ عليه السلام ـ و حضرت ابوالفضل) باب الحوائج گفته مي شود در صورتي كه همة ائمه ـ عليهم السلام ـ را اگر با حضور قلب و توجه بخوانند حاجت مي گيرند؟

پاسخ:
لازم به ذكر است كه: حضرت ابوالفضل، رقيه و علي اصغر امام نيستند، بلكه فرزندان امام هستند و از اين چهار شخصيت مقدس، تنها امام كاظم ـ عليه السلام ـ از جمله امامان معصوم مي باشند. از يك نظر همه ائمه اطهار و اولياء الهي و فرزندان صالح آنان، باب الحوائج اند.و وسيلة تقرّب به خداوند و موجب گشايش گره هاي زندگي هستند. و اگر امامان معصوم ـ عليهم السلام ـ هر كدام به اسم خاص شهرت پيدا كرده اند، بلحاظ مناسبتهايي بوده كه آن اسامي مبارك در آن تجلّي نموده و ظهور پيدا كرده است. چنانكه، از حكمت دعاي توسل اين چنين استفاده مي شود كه هر مشكل و حاجتي را بايد به يكي از ائمه ـ عليهم السلام ـ متوسل شد.
همانگونه كه دربارة باري تعالي نيز چنين است كه انسان مريض به اسم شافي و انسان بدهكار به غني و انسان گناهكار به اسم غفور خداوند توسل جسته و او را به آن ياد مي كنند. فلذا در راه توفيق طاعت الهي و تقرّب به خداوند مستحب است به اسم مبارك رسول اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ ، فاطمه زهرا ـ سلام الله عليها ـ و دو فرزند آن، امام حسن و امام حسين ـ عليه السلام ـ توسل جست و...(1) و انسان گرفتار، دردمند و مريض به اسم مبارك امام كاظم ـ عليه السلام ـ توسل يابد و...
پس آنچه كه امام كاظم ـ عليه السلام ـ به آن شهرت يافته است، از اين باب بوده است كه بسياري كه به گرفتاري و مشكلات مبتلا بوده اند و دست بشري قادر به گره گشائي آن ها نبوده است، به امام كاظم ـ عليه السلام ـ متوسل شده و آن حضرت نيز در پيشگاه خداوند از آنان شفاعت كرده و در نزد باري تعالي مقبول واقع شده است و از اين جهت رفع مشكل شده و آن حضرت به باب الحوائج شهرت يافته است. و الّا دليل خاص و يا روايتي بدست نيامده كه لقب بر باب الحوائج را براي آن حضرت ذكر نموده باشد.
در مورد حضرت اباالفضل ـ عليه السلام ـ نيز دليل خاصي وارد نشده است كه آن ملقب به باب الحوائج باشد. و آن حضرت در اثر فداكاري هاي كه در راه اسلام داشته، بخدا تقرب جسته است. و هرگاه كه رو به سوي خدا داشته و براي گرفتاران شيعيان آل محمد ـ صلي الله عليه و آله ـ و يا غير از آن طلب شفاعت كرده در پيشگاه خداوند مقبول واقع شده و از آن پس به باب الحوائج معروف گرديده است.
در مورد حضرت رقيه ـ عليه السلام ـ نيز دليل خاصي مبني بر اينكه لقب ايشان باب الحوائج است وارد نشده است. و اگر آن حضرت باب الحوائج شيعيان اهلبيت ـ عليهم السلام ـ ئاند، وارد نشده است. شايد به خاطر مظلوميت و بخصوص غربت آن حضرت است. چنانكه حضرت زينب ـ عليه السلام ـ با همراهانشان از شام به طرف مدينه حركت كردند، بياد رقيّه افتادند. زينب ـ عليه السلام ـ به زنهاي شام فرمودند: ما از ميان شما مي رويم. ولي يك دختر غريب خردسال را در ميان شما گذاشتيم، او در اين شهر غريب است، كنار قبر او برويد و او را فراموش نكنيد.(2) لذا، از آن پس، هر كه كنار قبر آن غريب آل محمد ـ صلي الله عليه و آله ـ رفته و مشكلي داشته و برطرف شده است. از اين جهت معروف به باب الحوئج شده است.
در خصوص حضرت علي اصغر ـ عليه السلام ـ نيز چنين نصي نيامده است. آن حضرت چون علاوه بر طفوليت و معصوميت آن، مظلوم ترين انسان در روز عاشورا بود. از اين رو نزد خداوند مقامي بزرگ دارد و همه شيعيان اهلبيت چشم اميد به شفاعت به او دارند.
نتيجه اينكه:
1. ما دليل خاصي بر اينكه لقب اين چهار بزرگوار باب الحوائج باشد بدست نياورديم و اين لقبي است كه ارادتمندان به ايشان داده اند.
2. همه امامان معصوم باب رحمت الهي و واسطة فيض ميان خداوند و مخلوقات اند و به همان دليل كه مي توان به امام كاظم ـ عليه السلام ـ باب الحوائج گفت براي سائر ائمه ـ عليهم السلام ـ نيز مي توان اين لقب را بكار برد.

پاورقی:

1. ملكي تبريزي، آقاجواد، المراقبات في اعمال السنّة، چاپ تبريز، (قديم)، ص 30.
2. اشتهاردي، محمد، سوگنامه آل محمد ـ صلي الله عليه و آله ـ ، انتشارات كتابخانه مرعشي، ص497.
منبع: نرم افزار پاسخ - مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات