گوش شنوا کو:
در خود آمریكا، نسبت رشدِ فساد، ( انواع اخلاقی و جنسی و جنایت و قتل و ...) در بین مردم و حتی كودكان زیاد است. مطبوعات و هوشمندان جوامع غربی، دارند فریاد می‌زنند، مقاله‌ها می‌نویسند، حرفها می‌زنند، هشدارها می‌دهند، اما به گوش كسی فرو نمی‌رود؛ یعنی علاج ندارند. وقتی كه وضعیت را از پایه و بنیان خراب كردند و سی، چهل یا پنجاه سال بر همین وضع گذشت، با هشدار و فریاد و فلان سیاست این مشكلات حل نخواهد شد.
جوامع غربی خوشبختی نداند. این حرفی نیست كه من بزنم. حرفی است كه حالا دیگر متفكرانشان، دلسوزانشان و كسانی كه صاحب درایت‌اند، صاحب عقل‌اند- نه سیاستمدارها- آنهایی كه در متن جامعه هستند، الآن صدایشان بلند شده است. چرا؟ چون در آن جامعه وسایل خوشبخت زندگی كردن نیست. خوشبختی عبارتست از آرامش و احساس سعادت و امنیت.
الآن هم كسانی كه با معارف جهانی آشنا هستند، می‌دانند كه به خصوص بیشتر از همه جا آمریكا – البته كشورهای اروپایی هم هستند- فریاد خیر خواهان و مصلحان و چیز فهمهایشان بلند شده كه بیاییم یك فكری بكنیم. البته به این آسانی هم نه می‌توانند فكر كنند و نه اگر فكر كنند به این آسانی به علاج می‌رسند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برگرفته از سايت "دفتر حفظ و نشر آثار آيت الله العظمي خامنه اي"
www.Khamenei.ir