رهروان ولایت ـ حضرت فاطمه(سلام‌الله‌علیها) از نظر مقام و منزلت بر تمامی زنان عالم، چه در زمان خویش و چه در دیگر زمان‌ها برتر و بالاتر بوده‌اند و این برتری و مقامی که خداوند به ایشان عطاء فرموده‌اند حتی از مقام و منزلت حضرت مریم(سلام‌الله‌علیها) و دیگر زنان بهشتی هم بالاتر می‌باشد که ایشان را «سیدة النساء العالمین» می‌نامند. اما عده‌ای این‌گونه می‌گویند که چه‌طور حضرت فاطمه(سلام‌الله‌علیها) سیدة النساء العالمین است اما نامی از ایشان در قرآن نیامده و این در حالی‌ست که در قرآن از حضرت مریم(سلام‌الله‌علیها) نام برده شده است؟
برای روشن شدن بحث و دقت بیشتر در مورد این سوال، ابتدا باید سراغ قرآن و سپس به سراغ گفتار ناب پیامبر خاتم(صلی‌الله‌علیه‌واله) رفت و از آنجا که گفتار پیامبر رحمت و مهربانی دقیقاً مطابق با حق و واقعیت است جواب این مساله بهتر به دست می‌آید.
اولا: در قرآن کریم دو سوره در شأن و منزلت، مقام ایشان نازل شده است؛ این دو سوره عبارتند از سوره «انسان» و «کوثر».[1]
ثانبا: این برتری چه در دنیای مادی و چه در پیش‌گاه عدل الهی، از مسلمات بوده و برگرفته از روایات، اعم از شیعه و سنی می‌باشد.
اما روایاتی که در شأن و منزلت این بانوی بزرگوار وارد شده:
پیامبر رحمت و مهربانی در مورد دختر بزرگوارشان حضرت فاطمه زهرا(سلام‌الله‌علیها) این چنین می‌فرمایند: «دخترم فاطمه ذاتاً و از جهت خانواد و حسب و نسب، بهترین انسان روی زمین است».[2]
در روایتی دیگر ایشان می‌فرمایند: «...فرزندانم حسن و حسين، پدرشان بهترين مرد روى زمين و مادرشان فاطمه(سلام‌الله‌علیها) برترين زن روى زمين می‌باشد.[3]
حضرت در حدیث دیگری می‌فرمایند: «ملكى به من نازل شد كه بی‌سابقه بود، در ضمن سخنانش مژده داد كه حسن و حسين سروران جوانان اهل بهشت و مادرشان فاطمه(سلام‌الله‌علیها) سرور زنان اهل بهشت است».[4]
و در حدیثی دیگر ایشان فاطمه زهرا(سلام‌الله‌علیها) را سرور زنان عالمیان معرفی می‌کنند.[5]
در روایات دیگری برترین زنان عالم را چهار نفر نام برده‌اند(مریم، خدیجه، آسیه و فاطمه) اما بیان شده که در بین آن‌ها مقام و منزلت حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) بی‌نظیر است.[6]
-----------------------------------------------
پی‌نوشت:
[1]. برگرفته از تفسیر نمونه ذیل سوره‌های هل‌أتی و کوثر.
[2]. فرايد سمطين، ج 2، ص68.
[3[. بحار، ج 43 ص 19، ح 5.
[4]. كنزالعمال، ج 12 ص 107.
[5]. شرح نهج‌البلاغه ابنابىالحديد، ج 9، ص 193 .
[6]. بحار، ج 43، ص 21، ح 10.