احساس كردید بعضی وقتها تو زندگی چقدر به این باور می رسیم كه به بن بست خوردیم و همه درها به رومون بسته شده؟، اصلا انگار همه سختی آفریده شدند كه سر راه ما قرار بگیرند و هر دری رو كه می زنیم قفله و باز بشو نیست؟!
یه سؤال دیگه، فكر كردید چرا بعضی اوقات همه چی در نگاهمون زشت و بد جلوه می كنه و هیچ قشنگی به چشممون نمیاد؟!
به نظرتون مشكل كجاست و اصلا میشه این مشكلات رو حل كرد؟ اونم با یه راهكار عملی و كاربردی!
خوشحال میشم جوابهاتون رو تو قسمت نظرات بذارید.
من اینجا می خوام یه جوابی بدم با نقل تكه ای از تاریخ... كه البته با حال و هوای این روزها هم كاملا مرتبطه!
زنی بود باوقار، روزی در این شهر بر كرسی تعلیم و تربیت می نشست و زن ها در مجلس درسش حاضر می شدند و از علومش بهره می بردند، اكنون زمانه را نمی دانم كه با او چه كرده ...
با اینكه اینك او را به عنوان اسیر به شهر كوفه بازگردانده اند، ذره ای از هیبت و ابهت او كه كم نشده، بلكه چندین برابر شده
چنان عظمت و شوكتش، غرور دشمن را فرو ریخت كه ابن زیاد نتوانست سكوت كند و در نهایت خشم كه ناشی از تحقیر شدن شخصیتش بود سؤال كرد این زن كیست؟
پاسخ شنید كه او دختر علی «علیه السلام» است، آنگاه برای جبران تحقیری كه شده بود زبان به شماتت گشود و گفت:
خدا را شكر كه رسوا شدید و خدا دروغ بودن ادعاهایتان را ثابت كرد!
عقیله بنی هاشم حضرت زینب كبری «سلام الله علیها» در پاسخی دندان شكن با شهامت كامل پاسخ داد:
آنها كه فاسقند رسوا می شوند و اهل فسق و فجور ناچار به دروغگویی اند و بحمد الله ما چنین نیستیم.
ابن زیاد كه جواب تندی شنیده بود گفت دیدی خدا با برادرت و خاندانت چه كرد؟ چكونه دیدی كار خدا را؟
اینجا بود كه زینب كبری «سلام الله علیها» كلام تاریخی خود را بر زبان جاری ساخت و بلندترین كلامی را كه ممكن بود در وصف عاشورا گفته شود بیان كرد:
من جز زیبایی ندیدم، آنان كسانی بودند كه خداوند سرنوشت آنان را شهادت، تعیین كرده بود، لذا با شهادت به جایگاه های ابدی خود رفتند ...1
خیلی عجیبه این جمله كه با وجود این همه مصیبت و سختی و ناگواری كه در كربلا و عاشورا بوده، حضرت زینب كه خود شاهد ماجرا بودند همه چیز رو زیبا دیدن، سِـرّ كار كجاست؟
خودمونیش این میشه: نیمه پر لیوان رو دیدن نه نیمه خالی.
زیبا باید دید،عینك رو باید عوض كرد، زندگی طبیعتا، فراز و نشیب زیاد داره، مهم هدف ماست تو زندگی و البته عكس العمل ما در برابر ناملایمات و فراز و نشیب های زندگی.
و این بانوی بزرگوار چون دیدند برادر بزرگوارشان حضرت امام حسین «علیه السلام» هم به هدف رسیدند و هم زیبا در این راه عمل كردند فرمودند زیبا بود.
و ما هم زیبا زندگی خواهیم كرد... به شرطی كه زیبا بنگریم و زیبا عمل كنیم...
...........................................
1. لهوف ص 160 . ارشاد ج2 ص115. به نقل از کتاب زیبایی های کربلا . محمد محمدیان.