چکیده: آنچه كه باعث شهادت شيخ نمر شد سلاحي بود كه وي را بسيار خطرناك براي آل‌سعود جلوه مي‌داد. سلاحي كه سعوديها به شدت از آن وحشت داشتند.
سرانجام آل‌سعود، حکم ناحق خود را اجرا کرد و خون مظلوم دیگری را ریخت و کارنامه‌ی سیاه خود را سیاه‌تر کرد.
شیخ نمر باقر النمر روحانی شیعی مذهب عربستانی است که در پی اعتراضات شیعیان عربستان در سال 2012 بازداشت شد و در 23 مهرماه 1393 دادگاه جنایی عربستان سعودی او را به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه، به «اعدام با شمشیر و به صلیب کشیده شدن در انظار عمومی» محکوم کرد. شیخ نمر از منتقدان و مخالفان جدی حکومت آل‌سعود بود که همواره بر برگزاری انتخابات و پرهیز از خشونت تاکید داشت.
اما این حکم سعودی‌ها در مقابل چه عملی است که شیخ انجام داده؟ آیا انتقاد از حکومت یک کشور و بیان خواسته‌های برحق و مطالبه‌ی آن بدون اقدام مسلحانه یا خرابکارانه، اقدام علیه امنیت ملی حساب می‌شود؟! آیا اعتراض به ظلم و ستم و خشونت، مجازاتش اعدام است؟! «این عالمِ مظلوم نه مردم را به حرکت مسلحانه تشویق می‌کرد و نه به صورت پنهانی اقدام به توطئه کرده بود، بلکه تنها کار او، انتقاد علنی و امر به معروف و نهی از منکرِ برخاسته از تعصب و غیرت دینی بود»[1].
این شهید مظلوم در سخرانی‌های خود گفته بود: «رویکرد مخالفین سعودی، غرش کلمه است، اما دولت به گلوله و تهدید و شکنجه و قتل و زندان تکیه می‌کند. هر چه آنها بیشتر روی گلوله تکیه کنند، ما بیشتر به غرش کلمات تکیه می‌کنیم. سلاح کلمات ما، از گلوله‌های آنها قدرتمندتر است»[2].
آری حقیقت این است که او سلاحی داشت که از سلاح سعودی‌های ظالم قوی‌تر بود؛ سلاحی که تکیه‌اش بر منطق و عقل استوار بود؛ سلاحی که غرش آن بساط ظلم و ستم آل‌سعود را برمیچید.
کارنامه خونین سعودی‌ها روز به روز خونین‌تر می‌شود و بی‌گناهان زیادی را از زن و بچه و پیر و جوان یمنی گرفته تا سوری، مظلومانه به شهادت می‌رساند. اینجاست که به آنها می‌گوییم: «خداوند متعال از خون بی‌گناه نمی‌گذرد و خون به ناحق ریخته، بسیارسریع دامان سیاستمداران و مجریان این رژیم را خواهد گرفت»[3].
پی‌نوشت:
[1] بیانات رهبری در جلسه‌ی درس خارج فقه ۱۳۹۴/۱۰/۱۳
[2] فیلم سخنان کوبنده شهید شیخ باقر النمر در آپارات
[3] بیانات رهبری در جلسه‌ی درس خارج فقه ۱۳۹۴/۱۰/۱۳