- وقف یکی از سنت‌های نیک است که به ازای آن، تا روز قیامت برای واقف، پاداش الهی را به دنبال دارد.
حضرت عبد العظیم حسنی به طور مخفیانه وارد ایران و ری شده بود. کسی از ورود ایشان خبر نداشت. وی در خانه عبدالجباربنعبدالوهاب سکنی گزیده بود و تنها برای زیارت مقبره یکی از فرزندان امام کاظم(علیه‌السلام) از آن منزل خارج می‌شد. یکی از شیعیان در خواب می‌بیند که پیامبر خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) می‌فرمایند: «از فرزندان من مردي از "سكة الموالي" در باغ عبدالجباربنعبدالوهاب و در زير درخت سيبي دفن خواهد شد.» سپس صاحب خواب برای خرید آن باغ اقدام می‌کند ولی صاحب باغ(عبدالجبار) باغ را نمی‌فروشد و می‌گوید وی نیز آن خواب را دیده و باغ را وقف سید الکریم(علیه‌السلام) کرده است. پس از چندی حضرت عبدالعظیم حسنی وفات یافته و در آنجا دفن می‌شود.(رجال‌نجاشی،ص۲۴۷)
از آن تاریخ تا کنون، آن باغ که امروزه حرم وسیعی شده، محل نماز، مناجات و اعمال عبادی بسیاری بوده و مطمئناً واقف آن مکان، در تمام پاداش‌های آنها شریک بوده و ذخیره‌ای برایش تا روز قیامت است. همچنانکه امام علی(علیه‌السلام) فرمودند: الصَّدَقَةُ و الحَبسُ ذَخیرَتانِ فَدَعُوهُما لِیَومِهِما؛ صدقه و وقف دو ذخیره‌اند، آنها را براى روز خودشان(قیامت) بگذارید.»(دعائم‌الاسلام،ج۲،ص۳۴۰)
* رجال نجاشي، ابوالعباس نجاشي، جامعه المدرسین، قم، ۱۴۰۷ق، ص ۲۴۷.
* دعائم الإسلام، ابن حيون، مؤسسة آل البيت عليهم السلام، قم، ۱۳۸۵ق،ج۲،ص۳۴۰.