آیا غیر از اعراب، هیچ کس دیگر به ایران حمله نکرده؟

اهلبیت (علیهم السلام) چراغ هدایت بشر بوده تا در مسیر زندگی، راه را از بی‌راهه تشخیص داده و به سر منزل مقصود که کمال و تقرب الی الله است برسند.

اگر کسی برای خدا کاری را انجام دهد همیشه جاودان می‌ماند مخصوصا که این کار، از اهمیت زیادی برخوردار باشد و انسان هم، از بهترین چیزهایي که دارد در این مسیر خرج کند. اهلبیت پيامبر (علیهم السلام) نمونه بارز این گونه انسان‌ها هستند که در بهترین راه، قدم گذاشته و از بهترین سرمایه‌های خود هم استفاده کرده‌اند. و این ارادت به اهلبیت (علیهم السلام) و عزاداری‌هایي که محبّین آن‌ها انجام می‌دهند در واقع همان ادامه دادن مسیر آن بزرگان است.

اما عدّه‌اي كارشان شبهه افكني است و در اين زمينه هم می‌گویند ایرانیان برای قاتلان نیاکان خود عزاداری می‌کنند.
براي پاسخ به این شبهه، باید گفت:
الف: آیا غیر از اعراب، هیچ کس دیگر به ایران حمله نکرده؟ آیا همین سه قرن گذشته، روس و انگلیس و آمریکا نبودند که مدام ایران را مورد تاخت و تاز خود قرار داده بودند؟ چطور شده که این همه جنایات را رها کرده و فقط به یک حمله آن هم در 1400 سال قبل می‌پردازند؟
ب: فرهنگي كه الآن به كشور ما هجوم آورده، فرهنگ غرب (اروپا و آمريكا) است، همان‌ها كه به كشور ما اهانت و حمله كردند و مي‌كنند، همان‌ها كه سلاح‌هاي شيميايي و ميكروبي در اختيار صدّام قرار دادند تا هزاران مرد و زن و بچّه ايراني را از بين ببرد، در حالي كه هنوز نيم قرن از آن دوران نگذشته، چطور فراموش كرديد و هر جا سخن از ارتباط با غرب و آمريكا و پيروي كوركورانه از آن‌ها به ميان مي‌آيد، خطّ مقدّم آن، همين شمايي هستيد كه به اتّفاقات 14 قرن پيش معترضيد؟
ج: چرا از این همه حملات به ایران، دین اسلام توانسته بر قلب ایرانیان احاطه کند؟ این در حالی است که دین ملیّت ندارد و اسلام برای عرب نیست، بلکه برای همه است و ایرانیان با عقل و فهم و شعور و اراده و اختیار خود، اسلام را قبول کرده‌اند.
د: بهتر نيست كمي فكر كنيم بعد سخن بگوييم؟ عزاداري براي امام حسين (عليه السلام) بيش از 13 و نيم قرن در ايران رواج دارد، اگر تغييرات نسلي را 50 سال هم در نظر بگيريم، از آن زمان بيش از 26 نسل مي‌گذرد. تنها همين حرف شما، اهانتي به 26 نسل قبل از خودتان است، يعني با اين عقيده، عقبه‌ی 1300 و اندي ساله خود را ناديده گرفته و به آن‌ها اهانت كرده‌ايد.

از نظر تاريخي:
این سخن کاملا نادرست است و هیچ سند معتبری ندارد که حضرت علی (علیه السلام) و فرزندانش در این جنگها شرکت کرده و یا موافق بوده‌اند. زیرا عمر فرماندهی سپاه مسلمانان در جنگ با ایران را به امیرالمؤمنین علیه السلام پیشنهاد می‌کند، اما حضرت از قبول آن سرباز می‌ زند.[1]
و ثانیا اگر ثابت هم بشود که حضرت علی (علیه السلام) با این جنگها موافق بوده و امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) هم شرکت کرده بودند(که چنین نبوده) بدون هیچ شک و تردیدی حق با آنان بوده، زیرا ما بر این باور هستیم که ائمه (علیهم السلام) معصوم بوده و هرگز کاری خلاف شرع انجام نمی‌داده‌اند.

منبع:
1- رسول جعفریان، تاریخ سیاسی اسلام، ج2، ص319.