انقلاب اسلامی در زمینه‌سازی برای ظهور نقش به‌سزایی دارد. از جمله آن زمینه‌سازی‌ها می‌توان به معرفی مکتب تشیع و نمایش کارآمدی حکومت دینی به جهانیان اشاره نمود. همچنین این انقلاب امید به اثر گذاری مقابله با مستکبرین عالم را در دل مستضعفین زنده نموده است.
ازجمله اهداف انقلاب اسلامی آمادگی برای ظهور حضرت مهدی ارواحناله‌فداء و ختم این حکومت به انقلاب جهانی آن حضرت دانسته شده است. امام خمینی قدس سره در فرمایشی در این زمینه می‌فرمایند: «و من امیدوارم که ما به مطلوب حقیقی برسیم و متصل بشود این نهضت به نهضت بزرگ اسلامی و آن نهضت ولی‌عصر سلام‌الله‌علیه هست» . [1]
اما واقعاً انقلاب چه نقشی در زمینه‌سازی برای ظهور آن حضرت می‌تواند ایفا کند؟
در اینجا می‌توان به نقش‌آفرینی انقلاب در این زمینه از چند جهت اشاره نمود:
1. معرفی مکتب تشیع
از روایات استفاده می‌شود که هنگام ظهور آن حضرت، مردم دنیا نسبت به مکتب تشیع و خصوصاً الگوهای آن مثل امام حسین علیه‌السلام یک نوع آشنایی اجمالی دارند.
در روایتی نقل‌شده: «حضرت مهدی وقتی قیام می‌کند، در بین رکن و مقام، پنج ندا می‌دهد و می‌فرماید: ... ای مردم دنیا آگاه باشید که جدم امام حسین[علیه‌السلام] را با لب تشنه شهید کردند... ».[2]
معلوم است که انقلاب اسلامی در معرفی مکتب تشیع به جهانیان نقش بسزایی داشته و دارد. ما در ایران پس از انقلاب، طلاب خارجی بسیاری داشته و داریم که به این کشور آمده و پس از تعلیم مکتب تشیع برای تبلیغ به کشورهای خود بازمی‌گردند.
2. معرفی حکومت دینی به عنوان الگوی مناسب
ازآنجا که حکومت جمهوری اسلامی بر مبنای دین بنا شده، می‌تواند در مقابل حکومت‌های غربی مبتنی بر منطق لیبرال دموکراسی، الگوی جدیدی را ارائه نماید و کارآمدی حکومت دینی را به رخ بکشد. این خودش برای مثبت شدن نگاه افکار عمومی به حکومت دینی و آمادگی برای پذیرش حکومت دینی جهانی تأثیر به‌سزایی دارد.
3. ایجاد امید در مستضعفان جهان برای مقاومت
ازجمله آثار انقلاب اسلامی، ایجاد امید فراوان در مستضعفان جهان است. به این صورت که می‌توان در مقابل مستکبرین عالم ایستادگی کرد و حتی به پیروزی رسید. معلوم است که حکومت مهدوی برای احیای حق مستضعفین عالم و با رهبری حضرت مهدی ارواحنافداه صورت خواهد گرفت و این امر نیازمند به آمادگی می‌باشد و این آمادگی با شکل گیری و پیشرفت انقلاب اسلامی تا حدی ایجاد شده و روزبه‌روز در حال افزایش است.
پی‌نوشت:
[1]. امام خمینی(ره)، صحیفه امام، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى، ج12، ص430.
[2]. حائری يزدى، إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب عجّل الله تعالى فرجه الشريف، مؤسسة الأعلمى، چاپاول، 1422 ق، ج2، ص233.