امام زمان در چه سنی به امامت رسید

انتظار خداوند از افراد، به اندازه وسع و توانایی آنان است، از کسانی که چنین موهبت عقلی شاملشان نشده، توقع و انتظار کمتری دارد؛ و در مقابل، از کسانی که چنین موهبتی شاملشان شده است، توقّع بیشتری خواهد داشت.

بعد از حضرت ولی عصر(عج) فرزندان ایشان حکومت صالحان زمین را ادامه خواهند داد اما امام نخواهند بود و آنچه که با واژگان امام در مورد آنان گفته شده به معنای امام معصوم نیست، بلکه به معنای پیشوا و والی است.

این دعای شریف با تفاوت‌های اندکی در عبارت، در منابع مختلف روایی از جمله کتاب کافی ذکر شده که مناسب است برای سلامتی امام زمان(عج) خوانده شود.

پیامبران و امامان(ع) با آن‌که با اجازه خدا به تمام اطلاعات دسترسی دارند، اما تصمیم گیری‌های آنان تنها در محدوده‌ای است که خدا برایشان معین کرده است.

بر اساس روایات؛ حضرت مهدى(عج) به عنوان امام زنده و غایب، هر سال در موسم حج حضور می‌یابد؛ مانند دیگر مسلمانان مناسک حج را به جاى می‌آورد؛ مردم را می‌بیند؛ اما آنان ‏او را نمی‌شناسند.

معیار برای تشخیص این‌که ظهور را نزدیک می‌دانیم یا خیر! آن است که ببینیم در تشخیص و انجام وظایف خود تا چه اندازه موفق هستیم، اگر فرض نماییم امام مهدی(عج) همین الآن ظهور ‌کنند آیا برای لبیک گفتن به او آماده هستیم یا خیر؟!

منظور از ترس در این‌‌گونه روایات، ترس عاقلانه است که عین شجاعت است؛ نه ترس برخاسته از ضعف نفس، پس باید گفت که حضرت ولىّ عصر(عج) از آن ترسان‌‌اند که با ظاهر شدن در میان مردم، پیش از آن‌که موعد الهى آن فرارسد، حضرتش را به قتل رسانند.

امام زمان(عج) می‌فرماید: «أَکْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ فِی ذَلِکَ فَرَجَکُمْ» براى تعجیل فرج بسیار دعا کنید که همان فرج و گشایش شما در آن است‏.

امام زمان(عج) در جنبه ظاهری خود مانند دیگر مردم است و تنها زنانی بر او محرم خواهند بود که رابطه نسبی یا سببی داشته باشند، اما در جنبه باطنی که امام ناظر بر اعمال تمام بشر است محرم و نامحرمی معنایی ندارد.

با توجه به این‌که واژه «مشرق» انصراف به قسمت‌های شرقی سرزمین‌های اسلامی دارد، می‌توان گفت محل خروج خراسانی، نمی‌تواند مکانی فراتر از مرزهای کشورهای اسلامی باشد.

جابر می‌گوید: از امام باقر(ع) در مورد تفسیر آیه «إِذْ قالَ لِبَنِیهِ ما تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدِی ...» سؤال کردم. ایشان در جواب فرمودند: «این آیه در مورد قائم(ع) نیز مصداق دارد»

مهدى(عج) به اصحاب کهف سلام می‌دهد و به دنبال آن، خداوند آنها را زنده می‌کند. سپس به خوابگاه خود برگشته و دیگر تا روز قیامت برنخواهند خواست.‏
برخی کتب شیعی نیز این روایت را از ثعلبی نقل کرده‌اند.