انسان قبل از دنیا علامه طباطبایی

انسان از بین رفتنی نیست، باقی و برقرار است، منتها به یک معنی لباس عوض می‌کند و به یک معنی جا عوض می‌کند. -

دستورات دین اسلام بر اساس تعادل و میانه‌روی و به دور از افراط و تفریط نسبت به امور دنیوی است؛ یعنی نه تماماً جانب آخرت را گرفته و مردم را از دنیا برحذر داشته و نه جانب دنیا را گرفته که آخرت به فراموشی سپرده شود، بلکه دنیا را مقدمه و مزرعه‌ای برای آخرت دانسته است.

پیمودن راه اعتدال در مرحله اول، «شناخت درست احکام و آموزه‌های دینی»، و در مرحله بعد «اجرایی کردن آن در زندگی فردی و اجتماعی» است، و این دو در کنار هم، تعادل میان دنیا و آخرت را فراهم می کند.

نزدیک شدن به خدا و خارج کردن محبت غیر او از دل، هدفی مقدس است که هر دعایی می‌تواند به آن کمک کند، امّا  امامان و پیشوایان ما، در برخی از دعاها و مناجات‌های خویش با پروردگار، این موضوع را صریحاً از خداوند درخواست می‌کردند:

امام علی علیه السلام فرمودند:

علامه طباطبائی بعد از بررسی آیات جهاد در قرآن کریم، با معرفی فطری بودن دین، حفظ دین و دفاع از حیثیت انسانیت را نیز فطری می‌داند، و نتیجه می‌گیرد که جهاد، دفاع از حقوق همه انسان‌هاست نه فقط مسلمانان!   

آیا حقیقت انسان قبل از ورود به عالم دنیا و در عالم مثال به دور از هر گونه صفت رذیله‌ای متنعم است؟