تجمل گرایی

تجمل گرایی، به معنای رغبت کردن به تجملات، توجه به ظواهر زندگی، گرایش به رفاه طلبی و زندگی پرهزینه، روی آوردن بیش از حد به مادیات و گردآوری اشیا و لوازم غیر ضروری و دل بستن به آنهاست، به گونه‌ای که این عمل یک هدف برای انسان‌ها تبدیل شود.

رشد برخی عیوب مانند: تجمل گرایی، اختلافات و... باعث فشار آمدن به اقشار ضعیف جامعه می‌شود، بنابراین اسلام، از آنها نهی کرده است.

حدیث‌نگاشت | تجمل‌گرایی؛ عاملی برای کوتاهی در اعمال دینی

آثار تجمل گرایی | این روزها وقتی توی خیابون‌ها قدم می‌زنیم، بعضی از خونه‌ها و ساختمون‌ها رو می‌بی

ساده زیستی امام خمینی رحمت الله علیه، الگویی برای حاکمان و دولت‌مردان اسلامی است.

بهترین راه برای جلوگیری از نیازهای غیرضروری به اشخاص و افراد، کنترل چشم است. این کار باعث جلوگیری از اضطراب، افسردگی و احساس پوچی است.

خیلی از چیزها می‌تواند موانع ازدواج باشد. اگر ازخود یک جوان بپرسید که موانع ازدواج چیست؟

تکـیه بر اصل قنـاعت، سـاده زیستی و پرهیز از تجـملات و رفـاه‌زدگی از شاخصه‌هایی است که زنـدگی  را

یکی از آفت هایی که مانع تسهیل ازدواج جوانان است، هزینه های اضافی و تجمل گرایی در مراسم عروسی است. اشرافی گری همان چیزیست که هم با آرمان های انقلاب و هم با سیره و کلام معصومین(علیهم السلام) در تضاد و تعارض است.

چکیده: جهیزیه‌ی زیاد، هیچ دختری را خوشبخت نمی‌کند و هیچ خانواده‌ای را به آن آرامش و سکون و اعتماد لازم نمی‌رساند. اینها زوایای زندگی است. فضولِ زندگی است و جز دردسر و اسباب زحمت و اسباب مشکل فایده‌ای ندارد.

چکیده: دیده می شود که در برخی از این ضیافت ها 10 نوع غذا با انواع و اقسام دسرهای رمضان برگزار می گردد که در نهایت اسراف و تجمل گرایی و حیف و میل بیت المال نتیجه این مهمانی های اشرافی است.