مدیتیشن

اسلام مدیتشن را (اگر چه مراجع تقلید به ظاهرِ آن و شکل خارجی آن مادامی‌که مرتکب حرامی نشود اشکال نگرفته‌اند) اما آنرا از منظر اثربخشی معنوی، روش کارآمدی نمی‌داند. این که بعضی با مدیتیشن بدنبال تعالی روحی و باطنی هستند، مطمئنا چنین انتظاری از مدیتشن نه منطقی است و نه اسلامی.

«مدیتیشن» یکی از آموزه‌های اساسی در جریان شبه عرفانی (کابالیسم سنّتی و مدرن) است. «ابوالعفیا» کابالیست معروف یهودی، چنان دَم از «مدیتیشن» می‌زند که به نظر می‌رسد با وجود «تئوری پردازان مدیتیشن»، دیگر نیازی به معارف دین و تعالیم پیامبران الهی نیست.

مراقبه در اخلاق و عرفان اسلامي ،يکي از مراحل تزکيه نفس ،به شمار مي رود. مراقبه در فرهنگ غرب که از آن به «مديتيشن» تعبير مي شود، عبارتست از نوعي تمرين و ممارست در تمرکز حواس براي رسيدن به ارامش روحي

مديتيشن و يوگا تركيبي از رياضت هاي فكري و بدني است و مشتمل بر منازل و مقاماتي است كه هدف از پيمودن آن ها رسيدن به «نجات» است و استفاده از سياله مغناطيسي انسان را هیپنوتیزم نامیدند.

بنابر استفتاء از مراجع تقليد ورزش بدني و تمركز حواس با يوگا اگر موجب آزار و ضرر بدني و روحي نشود و با اصول و مباني اسلامي تضاد نداشته باشد، اشكال ندارد.