پیاده روی اربعین

پیاده روی جهت زیارت، از دیدگاه اهل تسنن یک نوع احترام است.

زیارت امام حسین(علیه‌السلام) هم انسان‌ساز است و هم ثواب بسیار زیادی دارد که در روایات آمده و خود اهل بیت(علیهم‌السلام) ما رو به زیارت حضرت تشویق کردن.

-اربعین یعنی محبت شیعه به امامش، یعنی توجه دنیا به امام شیعیان به سیدالشهداء، یعنی ابراز عشق به امام حسین(علیه‌السلام).

-تصاویری از پیاده‌روی اربعین در 102 و 86 سال پیش.

- زیارت با پای پیاده به سوی کوی دوست، طعمی دیگر دارد و آثاری ویژه را در برگرفته است. در احادیث نیز به خصوص درباره زیارت به صورت پیاده مطالبی بیان شده است.

- یکی دیگر از جلوه‌های پیاده روی اربعین، تمرین تواضع و کمک به دیگران است. زائر امام حسین(علیه السلام) می تواند با رعایت نظافت و کمک کردن به دیگران در طول مسیر پیاده روی در نمایش و تقویت این خصوصیات کوشا باشد.

- سفر کربلا سوغاتی‌های زیادی دارد. مهمترین سوغات کربلا درس‌هایی است که انسان از این سفر می‌گیرد و آن را ره‌توشه زندگانی‌اش می‌کند. یکی از این سوغاتی‌ها، دوری از بُخل است و زائر باید بیاموزد که در مکتب حسینی بخل هیچ جایی ندارد.

- اگر اندکی در فلسفه و ماهیت زیارت اربعین حسینی دقت و تأمل شود، متوجه خواهیم شد، که این همایش دینی و سیاسی هیمنه و قدرت اتحاد مسلمین جهان را، به گوش ابرقدرت‌های جهان می‌رساند. قدرت اتحاد بالاتر از همه‌ی تسلیحات نظامی معاندان اسلام است.

- در متون روایی شیعه در مورد زیارت امام حسین(علیه السلام) بسیار سفارش شده است، در این چند سالی که در اربعین، سنت پیاده روی از سر گرفته شده است، برای بیشتر و بهتر درک کردن این زیارت معنوی باید به چند نکته که توسط آیت الله سیستانی اشاره شده است، توجه کرد: 1ـ نماز 2ـ اخلاص 3ـ حجاب 

- زیارت اربعین لذت و طعم زیبایی به نام عاشقی برای خود یدک می‌کشد، لذا سختی ها چون برای محبوب است لذت بخش تر می شود، البته عاشق هدفش رسیدن به خداست، همانطور که امام حسین(علیه السلام) هدفش رضایت الهی بود، بر همین اساس زائر عاشق نباید کاری که بر خلاف میل معشوق و محبوب است انجام دهد و آن همان تسلیم به اوامر الهی است.

-حتما برایمان سوال شده چرا در زیارت اربعین، انسان هایی با همه نوع فرقه و مذهب شرکت می‌کنند، درحالی که مسلمان نیستند؟ زیرا خود حضرت دوستانش را به سمت خودش هدایت می‌کند و در زیارت نامه نیمه شعبان امام حسین (علیه السلام) می‌خوانیم: «و خواهندگان به روشنايى نورت، به سوى تو راه يافتند».المصباح للكفعمي، ص 498.‏