سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
در رابطه با مساله ای که باهاش مواجه شدید لازم هست در وهله اول دلیل اینکه ایشون زیارت عاشورا نمی خونه چیه ؟ اینکه فرمودید بخاطر اینه که در اون لعن هست سعی کنید این دلیلش رو ارزیابی کنید. مؤدبانه با ایشون وارد صحبت بشید و ایشون رو به چالش بکشید، مهم این هست که قصد و غرض شما این باشه که حق رو بگید نه اینکه حرف خودتون رو به کرسی بنشونید. خلاصه اینکه بحثی که پیش می کشید خالصانه باشه.
از ایشون بپرسید که اگر به صرف اینکه زیارت عاشورا لعن دارد نباید خونده بشه، باید گفت قران هم لعن داره و نباید خونده بشه. وقتی خود خدا در قرانش ظالمین و بخصوص شیطان رو لعن کرده دیگه چرا ما باید برای خودمون خدایی کنیم؟
1- کفار:
«إِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ کُفّارٌ أُولئِکَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَ الْمَلائِکَةِ وَ النّاسِ أَجْمَعینَ»؛ (کسانى که کافر شدند، و در حال کفر از دنیا رفتند، لعنت خداوند و فرشتگان و همه مردم بر آنها خواهد بود).
2- مؤمنین به جبت و طاغوت:
«أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذینَ أُوتُوا نَصیباً مِنَ الْکِتابِ یُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَ الطّاغُوتِ وَ یَقُولُونَ لِلَّذینَ کَفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدى مِنَ الَّذینَ آمَنُواسَبیلاً * أُولئِکَ الَّذینَ لَعَنَهُمُ اللّهُ وَ مَنْ یَلْعَنِ اللّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصیراً»؛ (آیا ندیدى کسانى را که بهره اى از کتاب آسمانى به آنان داده شده، (با این حال) به «جبت» و «طاغوت» بت و بت پرستان ایمان مى آورند، و درباره کافران مى گویند: «آنها، از کسانى که ایمان آورده اند، به راه هدایت نزدیک ترند؟!»، «آنها کسانى هستند که خداوند، ایشان را از رحمت خود، دور ساخته است; و هر کس را خدا از رحمتش دور سازد، هرگز یاورى براى او نخواهى یافت).
3- قاتل مؤمن:
«وَ مَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فیها وَ غَضِبَ اللّهُ عَلَیْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظیماً» ؛ (و هر کس، فرد با ایمانى را از روى عمد به قتل برساند، مجازات او دوزخ است; در حالى که جاودانه در آن خواهد بود; و خداوند بر او غضب مى کند و او را از رحمتش دور مى سازد; و مجازات بزرگى براى او آماده ساخته است).
4- منافقین:
«؛وَعَدَ اللّهُ الْمُنافِقینَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْکُفّارَ نارَ جَهَنَّمَ خالِدینَ فیها هِیَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللّهُ وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقیمٌ»(خداوند به مردان و زنان منافق و کفّار، وعده آتش دوزخ داده; جاودانه در آن خواهند ماند ـ همان براى آنها کافى است. ـ و خدا آنها را از رحمت خود دور ساخته; و عذابى پایدار براى آنهاست).
5 -نقض کنند گان پیمان الهی:
«وَ الَّذِینَ یَنقُضُونَ عَهْدَ اللهِ مِنْ بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَ یَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یُفْسِدُونَ فِی الاَْرْضِ أُوْلَئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّار»؛ (آنها که عهد الهى را پس از محکم کردن مى شکنند، و پیوندهایى را که خدا دستور به برقرارى آن داده قطع مى کنند، و در روى زمین فساد مى نمایند، براى آنهاست لعنت (و دورى از رحمت الهى) و مجازات سراى آخرت!
6- اذیت کنندگان رسول خدا ص:
«إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللّهُ فِی الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِیناً»؛ (آنها که خدا و پیامبرش را آزار مى دهند، خداوند آنان را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور ساخته، و براى آنها عذاب خوارکننده اى آماده کرده است).
ضمن این آیات که دیگه حرفی برای گفتن باقی نمی گذاره می تونید ملموس بحث لعن رو مطرح کنید که خود ایشون عملا قبول دارند.
در قالب یک تمثیل عینی به پدرتون بگید که وقتی دزد به خونه شما میزنه تا به شما آسیب مادی یا روانی بزنه چکار می کنید؟ آیا فرش قرمز پهن می کنید یا ضمن انزجار و داد و فریاد اون رو طرد می کنید؟
حالا اگر کسانی که به جریان هدایت بشر صدمه بزنن، به حجتهای الهی اهانت کنه، در قتلشون شریک باشن، و شما رو از هدایت در سطح بالا محروم کنن نباید منزجر بود؟ نباید دعای فزونی عذاب برایشون فرستاد؟
همانطور که تولّی یکی از واجبات و فروعات دینی است تبری هم اینگونه است. دین چیزی جز حب و بغض نیست. و یک شخص مومن با دو بال پرواز می کند یکی دوست داشتن برای خدا و دیگری دشمن داشتن برای خدا
همانطور که دوست داشتن برای خدا فضیلت است و مایه تقرب به خدا میشه دشمنی با دشمنان خدا و اهل بیت هم یک امتیازه و باعث تقرب به خدا میشه. و این در خود زیارت عاشورا از زبان امام معصوم علیه اسلام بیان شده. (انی اتقرب الی الله بالبرائه...)
پس سعی کنید مؤدبانه ایشون رو قانع کنید و تشویقشون کنید که بخاطر یک شبهه ای که دشمنان اسلام مطرح کردند تا اون روحیه دشمن ستیزی رو در اهل ایمان کم کنند خودشون رو از فضیلت زیارت که خیلی ها حتی شهداء، ازش حاجت گرفتن (با چله گیری) محروم نکنند.
در ادامه شاید لینک زیر که در همین زمینه است برای شما یا پدر بزرگوارتون مفید باشه. ضمن اینکه می تونید جواب فوق رو به ایشون ارائه بدید. شاید اینطور بهتر و زودتر قانع بشن.
پیشاپیش تلاش شما رو تقدیر و از خدا برای شما اجر جزیل خواستارم
http://btid.org/node/175481
بهترین ها رو برای شما آرزومندم
سلام خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
دغدغه مادرانه شما رو برای تربیت دینی دخترتون متوجه شدم. امیدوارم با نکاتی که خدمت شما گفته میشه شما رو کمک کنم.
یکی از خصوصیات دختران این هست که دوست دارن خودشون رو نشون بدن تا برای دیگران جایگاه پیدا کنن، اثبات و نشون دادن خود توسط دختران و پسران متفاوت است، دختران و پسران گاها کارهای بزرگسالانه می کنن که توجه دیگران رو خودشون جلب کنن، برای به طور ویژه همین تزیین کردن، ناخن و لاک و اینها می تونه وسیله ای برای جلب توجه باشه. با این میل نباید برخورد کرد اما باید این میل رو سنجیده مدیریت کرد. خیلی از پدر و مادرها به بهانه مد و به روز بودن نه تنها اقدام به مدیریت این جور مسائل نمی کنند بلکه تشویق های نسنجیده هم می کنند و بجای اینکه برای دخترانشون حد و حدود بزارن اجازه می دن حتی در بیرون هم از این کارها بکنن (مثل ناخن کاشتن و حجاب نداشتن و...) این جور پدر و مادرها بعدها دچار مشکل می شن چون این گونه مدیریت آزادنه دختر بعدها باعث معضلاتی خواهد شد که ممکن است کل زندگی شون رو به چالش بکشه. نوع پوشش دختران در بزرگسالی به شدت رابطه مستقیمی با ارتباط این دختران با پسران خواهد داشت و این گونه روابط به شدت باعث حاشیه خواهد شد. نوع پوشش دختران رو طبق آموزه های دینی باید از همین سن 7 سالگی شروع کرد و ساختمان شخصیتی دینی و اجتماعی دختر رو آجر به آجر چید.
اما نحوه برخورد شما باید چگونه باشد؟
همانطور که عرض شد میل به دیده شدن در دختران وجود دارد و شما نباید با زد و خورد و توپ و تشر با دوست ایشون برخورد کنید، دختران طبق میل به دیده شدن این کار رو می کنند و متوجه بدی یا تبعات این قضیه نیستند. لذا شما نباید به دید یک مجرم باهاشون برخورد کنید.این کار باعث زدگی می شه چون شما در وهله اول با چیزی مخالفت کردید که دختر شما (یا دوست ایشون) به شدت دوست داره تا جایی که دختر شما با حسرت نگاه می کنه که ای کاش منم از اینا داشتم.
در وهله اول با دخترتون وارد گفتگو شوید. میل به دیده شدن دختران رو در خلال گفتگو تایید کنید. از دختر خودتون بپرسید که دوستت برای چه این کارها رو می کنه، طبعا جواب خواهد داد که چون اینا قشنگه و دوستم دوست داره خودش رو قشنگ کنه. شما در قبال این جواب تایید و همراهی کنید. که بله، زیبایی یک چیز دوست داشتنیه. منم دوست دارم لباس زیبا بپوشم اما باید دقت کنی که این میل و علاقه اینطور نیست که بدون محدودیت باشه. همانطور که من لباس قشنگم رو جلو نامحرم نمی پوشم. و این زشته.
به دخترتون اینطور بگید که حالا که قشنگ شدن خوبه و منم تایید می کنم که دوستت باید خودش رو زیبا کنه تا دچار عقده و حسرت نشه، اما اگر این قشنگ شدن باعث بشه زمینه این پیش بیاد که پسرا بخاطر همین قشنگ شدن اذیتش کنن چی؟ آیا باز هم قشنگ شدن در این حد که خودش رو جلوی همه نشون بده خوبه؟ طبعا قشنگ شدن تا این حد ارزش نداره که آرامش دختر بهم بخوره. بلکه قشنگ شدن رو باید فقط و فقط توی خونه و جلو محرمها نشون بده تا هم زیباییشو نشون بده و هم جلوی اذیت غریبه ها رو بگیره. هم عقده ای نشه و هم جلوی اتفاقات ناجور (مثل دزدیدن النگو و ... یا اذیت بدنی) نشه.
حتی موی دختر هم می تونه یک قشنگی باشه که پسرا رو به جذب می کنه، که لازم هست برای اینکه آرامش دخترا حفظ بشه حجاب سر کنن و روسری بپوشن بجز در مقابل عمو و دایی و ...!
اتفاقا این احکام رو خدا در قران گفته و خدا این محدودیتها رو بخاطر این نگفته که به دخترا سخت بگیره و اذیتشون کنه بلکه بخاطر اینه که خدا اونها رو دوست داره و می خواهد امنیتشون حفظ بشه و جلوی پسرای مریض رو بگیره.
تمثیل: نشون دادن خود یک میل درونیه همانطور که نیاز به آب و غذا یک میل درونیه. همانطور که ما برای این میل اجازه نداریم به هر آب و غذایی دست بزنیم (خدای ناکرده دزدی کنیم) در مورد میل به دیده شدن هم همینطور، اینطور نیست که برای تامین این میل به هر کاری دست بزنیم بدون اینکه جوانب کار رو بررسی کنیم.
شما به زبان ساده می تونید این قضیه رو به دخترتون انتقال بدید. اگر متوجه تبعات این نوع آرایشها بشه دیگه به دید حسرت بهش نگاه نمی کنه. و شما هم سعی کنید که این میل به دیده شدن رو در فضای خونه برای دخترتون فراهم کنید. طبعا این گرایشات موقتی و گاهی خسته کننده خواهد بود و بعد از مدتی این شگفتی و علاقه فروکش خواهد کرد.
در وهله اول دخترتون رو متقاعد کنید و قانع کنید که این نوع پوشش اینطور نیست که همه جا مناسب باشه، و از ایشون بخواید که این مطالب رو به دوستش منتقل کنه . چون متاسفانه بعضی از والدین متوجه نیستند که این مسائل رو از کی به بچه یاد بدن، تا جایی که بعضی ها به غلظ معتقدن که دختر تا 10 سالگی بچه اس و باید اون رو آزاد گذاشت حالا به بهانه های گوناگون. و حتی می تونید به دخترتون بگید که به دوستش بگه ادامه دوستی مشروط به رعایت این جور مسائل هست. اصرار که بر این مطلب دارم بخاطر این هست که به تدریج الگو گیری دخترتون از این دوست بخصوص اینکه یک سال بزرگ تر از ایشون هست عمیق تر و ریشه ای تر میشه.
مطالب دیگری در این زمینه هست که پیشنهاد می دم به لینک زیر مراجعه بفرمایید
http://btid.org/node/243350
بهترین ها رو برای شما آرزومندم
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی و اعتماد شما به مجموعه اندیشه برتر
کمتر کسی هست که شرایط شما رو درک نکنه که امیدوارم هر چه زودتر به فرج و گشایشی در زندگی نائل بشید. از خدا می خوایم که کسب و روزی شما رو توسعه بده. بخصوص اینکه فرزند سومی در راه دارید که به حق حضرت جواد علیه السلام به لطف همین نوزادی که تو راهه و قراره روزی تون بشه گره از کار شما گشوده بشه
مساله ای که باهاش مواجه هستید رو از چند زاویه میشه مورد بررسی قرار داد.
1- خیلی از ما آدما در چالشهای اقتصادی قرار می گیریم مهم در مواجه با مشکلات این هست که چگونه رفتار کنیم؟ یکی هست که به محض مواجهه با مشکلات خودش رو می بازه و خدای ناکرده به مال حرام ودزدی رو میاره که خدا رو شکر نه شما و نه شوهر شما در این وادی نیستید و بسیار و بسیار جای شکر داره، و شما هم قدر این نعمت رو بدونید. بعضی از آدما هستند که مشکل اقتصادی شون رو از این طریق حل می کنن، به چند روز دنیا دلخوشند و فکر نمی کنن که بعد از مرگ چه دنیای پر مکافاتی در انتظار اونهاست. پس باز هم شکر کنید
2- دنیا محل مشکلاته، یعنی مشکل رو نمیشه از دنیا جدا کرد،حتی کسی که مشکل اقتصادی نداره از جای دیگر مبتلا به مشکلات هست. پس فکر نکنید که باران مشکلات فقط و فقط بر شما نازل شده و این آدم است که در متن مشکلات پخته میشه، متوجه میشه که ضعیفه و متوجه میشه که نیاز به توجه و عنایت خدا داره، همین مشکلات هست که باعث میشه شخص دست نیاز به سمت خدا دراز کنه، و خدا هم بهش نظر لطف کنه و روحش رو در این سختی ها بلند و قیمتی می کنه. منتهی بعضی مردم فلفسه مشکلات رو متوجه نمی شن، صرفا در مشکلات دست و پنجه نرم می کنند و متوجه نیستند که این قضیه، قسمتی از ماجراست و نکته مهمش دراز کردن دست نیاز به سمت خداست. لذا گفته اند که در شکم و متن مشکلات، نعمت وجود دارد.
3- شما ثروتمند هستید بر خلاف چیزی که به نظر می رسه. ثروت و نیاز یک امر نسبی است که حتی کسی که ثروتمند هم باشه باز هم از وجود مشکلات و نداریهایی در سطح بالاتر می ناله. اما اگر آدمی کمی به پیرامون خودش نگاه کنه و بیش از اینکه به نداریهاش نگاه کنه به داراییهاش نگاه کنه نه تنها گله مند نخواهد بود بلکه روحیه شکر گذاری و قناعت در او زنده خواهد شد. پیشنهاد ما این هست که به داشته های خودتون نگاه کنید، و ببینید همین داشته ها رو خیلی ها ندارند. توصیه اکید من این هست که زندگی رو با یک عینک دیگه ببینید، الان بیش از اینکه ببینید یخچالتون خالی هست ببینید که حداقل خود یخچال رو دارید، یخچالی که بعضی خانواده حتی این رو هم نداره یا بسیار کوچیکه. وقتی از بچه ها خجالت می کشید به این نگاه کنید که شکر خدا بچه دارید، بچه ای که بعضی خانواده ها ندارند و حتی میلیونها تومان هزینه کردن اما هنوز صاحب بچه نشدند، وقتی می بینید که حقوق شوهرتون رو دیر به دیر می دن نگاه کنید که شکر خدا شوهرم شغل داره و بیکار نیست، شغلی که خیلی ها ندارند و حتی دیر به دیر هم حقوقی دریافت نمی کنن. شکر اینکه شما شوهری دارید که تنبل نیست، لازم نیست که هر روز غر بزنید که سر کار بره که خیلی از خانمها با این قضیه گرفتارند. خلاصه خیلی از این سوژها هست که شما می تونید پیدا کنید از سلامتی که دارید از امنیتی که دارید از صدای خنده های بچه ها که توی خونه می پیچه، از عاطفه و احساسی که دارید که نشانه سلامتی روحی شماست از .... می خوام اینو بگم که اونقدر سوژه و امتیاز و دارایی دارید که می تونید بهش فکر کنید که دیگه وقت نکنید برای خودتون فکر منفی کنید و از نداری ها گله کنید.
4- برخی امور هست که در گرفتاریهای ما اثر مستقیم داره، مثلا خدای ناکرده نماز نخوندن و گناه یکی از عواملی که گرفتاری درست می کنن، زندگی ها در هم پیچیده میشه و گره ها هم بیشتر و هم پیچیده میشه که چون هم شما و هم شوهر شما اهل نماز هستید از این مورد می گذریم
5- پیشنهاد ما این هست که دخل و خرج خودتون رو مدیریت کنید. وقتی شما حقوق می گیرید، فکر می کنید حالا که توانایی خرید و هزینه دارید حجم خریدتون همون ابتدا زیاده، و کمتر به فکر این می افتید که 20 روز دیگه اینطور نیست. یعنی هیجان خرید مانع از این میشه که شما 20 روز دیگر رو ببینید. لذا پیشنهاد ما این هست که برای هر 5 روز، نقدینگی مجزایی اختصاص بدید. کل حقوق رو جدای از هزینه های ثابت حساب کنید و بر 6 تقسیم کنید، هر 5 روز یک قسمت از این 6 قسمت رو هزنیه کنید، به این شکل بهتر می تونید جلوی هزینه کردهای اضافی رو بگیرید، خرید ها رو متعادل تر کنید. اگر هم روز 4ام نقدینگی تون تموم شد سر به دیوار نمی ذارید و شکایت نمی کنید چون خوشحالید و می دونید یک روز دیگه بسته دیگری از نقدینگی جدید شروع میشه. این طرح رو با شوهرتون در میون بزارید یا اینکه با اجازه ایشون خود در صورت داشتن مهارت مدیریت خود شما مدیریت اقتصادی خونتون رو بر عهده بگیرید.
6- بعضی امور معنوی هست که می تونه در جلب رزق و گشایش روزی ثمر داشته باشه.
جهت رفع مشکل اقتصادی تون هم به مدت 41 روز پشت سر هم قرائت سوره های حشر و یس رو به امام جواد علیه السلام هدیه بدید. امیدوارم مشکل شما با این توسل حل بشه.
بین اهل معرفت معروف است که امام جواد علیه السلام در راهگشایی مسائل اقتصادی نظر ویژه ای دارند. این دستور رو با اعتقاد انجام بدید.
مورد دیگه: دعای رزق و روزی نقل شده از شیخ نخودکی
گفته شده که امام راحل( ره) در سن حدود سی الی چهل سالگی در حرم امام رضا( علیه السلام) با ایشان رو به رو شده و خطاب به ایشان گفته: تو را به این امام رضا، درصورتی که( علم) کیمیا داری به ما هم بده! مرحوم نخودکی فرمود:درصورتی که ما« کیمیا» به شما بدهیم و شما تمام کوه و در و دشت را طلا کردید آیا قول می دهید که به جا استفاده کنید و آنرا حفظ کنید و در هر جایی بکار نبرید؟ امام صادقانه فرمود: نه، نمی توانم چنین قولی به شما بدهم. شیخ فرمود:چه اصراری دارید چیزی را که امکان دارد باعث خسران شود، یاد بگیرید؟ اکنون که نمی توانید « کیمیا» را حفظ کنید من بهتر از کیمیا را به شما یاد می دهم و آن اینکه :
یک بار آیه الکرسی را تا «هو العلی العظیم» می‌خوانی:
اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَوَتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَوَتِ وَالأَرْضَ وَلاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ ؛
و بعد تسبیحات فاطمه زهرا سلام الله علیها را می‌گویی؛
و بعد سه بار سوره توحید «قل هو الله احد» را می‌خوانی؛
و بعد سه بار صلوات می‌گویی:
اللهم صل علی محمد و آل محمد؛
و بعد سه بار آیه مبارکه:
وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا (سوره طلاق آیه ۲ و ۳)
بهترین ها رو برای شما آرزومندم
لینک زیر شاید برای شما مفید باشد
http://btid.org/node/223803
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
سوال فرمودید به نظرتون میاد که در صورت ازدواج در امر مدیریت خانواده ضعیف هستید و با این چالش بین دو راهی موندید که آیا ازدواج کنید و بار گناهتون افزوده بشه یا اینکه مجرد بمونید در عین حال گناه هم بکنید.
این سوال مثل این است که کسی بگوید من رانندگی بلد نیستم، و نمی خواهم وارد عرصه رانندگی بشوم چون می ترسم کسی رو زیر بگیرم و گناه قتل گردن من بیفته، و من رانندگی نکنم بهتر است از اینکه کسی رو بکشم، و می پذیرم بخاطر این انتخاب گاهی باید در راه مانده شوم ، گاهی حتی مجبورم دوچرخه یا موتور دیگران رو بدزدم تا به کارم برسم. یا مثلا من دانشگاه نمی روم چون ممکن است در مسیر اتفاقی برای من پیش بیاد یا هیچ حرفه و کاری انتخاب نمی کنم چون ممکن است در محل کار گناهی کنم یا حق کسی رو ضایع کنم.
خدمت شما می رسونم که همانطور که رانندگی علم و یادگیری لازم داره، زندگی هم یادگیری و مهارت لازم است و هیچ کسی بی نیاز از یادگیری و مهارت آموزی نیست. قرار نیست شما بی گدار به آب بزنید و اقدام به ازدواج کنید، خیر، بعضی موارد رو از دیگران در قالب یک مشورت خوب یاد می گیرید و بعضی موارد رو خود شما قرار است تجربه کنید. مادامیکه در معرکه نیفتید به این بخش از آگاهی که در اثر تجربه حاصل میشه موفق نخواهید شد. پخته شدن وقتی است که در کوره زندگی قرار بگیرید، و این طور نیست که کسی که اقدام به ازدواج می کند دستش از همه معلوماتی پر است.
لازم است اعتماد به نفستون رو تقویت کنید، حرفه ها، استعدادها، و مهارتهایی که دارید رو بازشناسی کنید و خودتون رو بهتر بشناسید تا به خودتون افتخار کنید، هییییچ شخص بی هنری در این دنیا نیست. منتهی کم و زیاد، حتی اون مدیریتی که می فرمایید. اما شما باید اون رو ارتقاء بدید.
مدیریت به نحو احسن جزو کمالات یک شخص حساب میشه که کمتر کسی هست که این درجه از مدیریت رو در زندگی داشته باشه در عین حال کسی که به لحاظ مدیریت ضعیف باشه به این معنی نیست که سرنوشتش رو به تباهی بکشونه بخصوص بعضی از مردها هستند که این قسم از زندگی (مدیریت) رو به همسرشون می سپارن. اما از اون طرف گناه کردن یک نقص حساب میشه که بخصوص در امور شهوانی ممکن است شخص رو به ناکجا آباد برسونه، که سرنوشت خودش رو به مخاطره بندازه. به نظر شما کدومیک بهتره؟ کسی که ازدواج نمی کنه خودش رو از دو نعمت واقعی و تکوینی به نام آرامش و حفظ نصف دین محروم کرده.
شما لازم است که قبل از ازدواج مطالعه کنید، مردها و خانمها رو بشناسید، تفاوت این دو عنصر رو بدونید، خانمها با کسی احساس خوشبختی می کنن که عاطفه و نیازهای احاسی شون تامین بشه. شما اگر مدیریت اقتصادی تون هم ضعیف باشه می تونید از این جنبه قوی و پررنگ ظاهر بشید و هم خود و هم همسرتون احساس یک ازدواج موفق را داشته باشید.
شما با مشورت می تونید بحث مدیریت رو جمع کنید اما بدون ازدواج نمی توانید بحث ارضای شهوت رو جمع کنید مگر از راه گناه و تباه کردن آینده و سرنوشت.
خواهشی که ما از شما داریم این است که از ازدواج واهمه نداشته باشید. ترس از یک چیز از خود آن چیز خیلی بزرگتر هست. امام علی ع می فرماید:
وَ قَالَ (علیه السلام): إِذَا هِبْتَ أَمْراً فَقَعْ فِيهِ، فَإِنَّ شِدَّةَ تَوَقِّيهِ أَعْظَمُ مِمَّا تَخَافُ مِنه. فرمود (ع): هرگاه از كارى بترسى خود را به ميان آن افكن، زيرا سختى بر حذر بودن، بزرگتر از آن چيزى است كه از آن مى ترسى.
بهترین ها رو برای شما آرزمندم
سلام و عرض ادب خدمت شما
ضمن سپاس از همراهی شما و ضمن عرض تسلیت بخاطر مصیبتی که بر شما وارد شده.
راجع به سوال شما، واقعا نمی شه به طور قطعی گفت که وضعیت یک شخص که از دنیا رفته چگونه است، اگر هم خوابی دیده بشه معمولا مقطعی است و همین خواب هم ممکنه ناشی از تخیلات و تصورات و تغذیه باشه. بهترین ملاک برای وضعیت اشخاص بعد از مرگ رو عملکرد خود شخص معلوم میکنه، مثلا کسی که در دنیا اهل بیت رو دوست داشته ، اهل نماز و انجام تکالیف بوده، خدا چنین کسی رو دوست خواهد داشت و در چالشهای زندگی پس از مرگ همین اهل بیت دستگیری خواهند کرد، یا یکی از عوامل عاقبت بخیری شخص، رضایتمندی والدین بخصوص مادر نسبت به شخص هستش.
در هر شرایطی و هر موقعیتی که باشه روح شخص مرحوم به خیرات و معنویت نیاز داره چون هر کسی دوست داره درجه اش بالاتری از درجه و شرایطی که هست باشه.
اما مساله خواب یک مساله فرا مادی هستش که واقعا نمیشه ضابطه خاصی برایش گفت. و هر چه گفته میشه شاید احتمال خواب دیدن رو افزایش بده اما باز هم تضمینی در کار نیست.
یکی از عوامل خواب دیدن افراد، تراکم افکار شخص نسبت به یک شخص یا سوژه خاص هست و عامل دیگر، علقه روحی و معنوی است که شخص نسبت به دیگری داره.
گاهی هم خواب دیدن ناشی از این هست که شخص میت به طور ویژه بخاطر بُنیه وجودی خاصی که داره به خواب شخص میاد تا مطلبی رو به شخص بازگو کنه.
یکی دیگر از دستورالعملهایی که احتمال خواب دیدن شخص منظور رو بالا میبره دستوری است که در کتاب «الجواهر المنثوره» آمده است:
کسی که بخواهد مطلب خود را در خواب ببیند، به‌وقت خوابیدن هریک از این سوره‌ها را هفت مرتبه بخواند؛ سوره‌های «وَ الشَّمْسِ»، «وَ اللَّیْلِ»، «وَ التین»، «إخلاص»، «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ»، «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النّٰاسِ» و با طهارت در مکان پاکی، در جامه پاکی رو به قبله بر دست راست بخوابد، همانند مرده‌ای که در قبر گذاشته می‌شود و مطلب خود را نیت کند؛ اگر در شب اوّل ندید، در شب‌های بعد خواهد دید و از هفت شب تجاوز نمی‌کند. ان شاء الله
اما در رابطه با بخش دوم سوال شما موارد زیر می تواند مناسب باشد
1- قرائت سوره یاسین، و هدیه به روح مرحوم
2- قرائت سوره تبارک و هدیه به روح مرحوم
3- صدقه دادن به نیابت از مرحوم و هدیه به روح پاک مومن
4- خیراتی که مستمر هست و باقی است. مثل خیرات برای حرم امام رضا ع یا حضرت معصومه که می تونید از این لینکها برای خیرات ماندگار (مثل شراکت در خرید فرش یا کتابهای ادعیه استفاده کنید)
https://nazr.amfm.ir
https://nazr.razavi.ir/pay/content/78/nazr-nozoratharam
برای شادی روح مرحوم فاتحه ای قرائت می کنیم
موفق باشید
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
چالشی که باهاش مواجه هستید رو متوجه شدم.
نه تنها در مورد دید و بازدید، بلکه اگر مسافرتی هم باشه که واقعا همسر معذور باشه و از این سفر یا دید و بازدید اذیت میشه، لزومی نداره که از شوهر تبعیت کنه. اطاعت از شوهر در مواردی است که این مورد رو شامل نمیشه.
ضمن اینکه مادر شوهر جز محارم نسبی نیست که صله رحم با او واجب باشه.
اما این حکم شرعی بود که خدمت شما عرض شد. اما طبعا همراهی کردن با شوهر باعث استحکام روابط زن و شوهری خودتون میشه، و همراهی با ایشون باعث کاهش تنش بین شما و ایشون میشه.
اگر می توانید مشکل خودتون رو با مادر شوهر (با گفتگو با همسر) حل کنید که واقعا از این قضیه اذیت میشید تا شوهر شما به فکر چاره بیفته، اینطور بازگو کنید که با وجود احترامی که برای مادرت قائل هستم اما از شنیدن نیشهای ایشون اذیت میشم، و امیدوارم احساسم برای شما ارزشمند باشه.
و از طرف دیگر خود شما هم می تونید تا حدودی این قضیه رو حل کنید.
1- هدیه دادن: نوعا ذهنیت منفی که بعضی مادر شوهر ها نسبت به عروس دارند باعث این گونه نیش زدن ها میشه، شما با دادن هدیه، خوشرویی، و .. می تونید ذهنیت ایشون رو نسبت به خودتون تغییر بدید، البته این قضیه نیاز به گذر زمان داره و نباید به نتیجه زودهنگام متوقع باشید.
2- تغافل: آنچه می شنوید نشنیده بگیرید، هر چه بیشتر حساسیت نشون بدید به همون اندازه اذیت می شید، شما باید حرفهای ایشون رو نادیده و نشنیده بگیرید، و این حرفها رو چون در مورد خودتون صادق نمی دونید پس باکی ندارید که این حرفها گفته بشه، چه بسا این حرفها ناشی از کمبودهای درونی باشه که برای جبران این کمبودها به این گونه حرفها رو میاره، و چون شما می دونید که منشاء این حرفها چیست انتظار چندانی هم نخواهید داشت. این کمبودها ممکنه بخاطر کهولت سن و تبعات روانی باشه که معمولا شخص در بزرگسالی بهش مبتلا میشه.مثل روحیه سلطه طلبی و زیاده خواهی و ...
در این جور مواقع می تونید به محض زدن این حرفها، به طور زیرکانه بحث رو با یه سوال یا مطلب جالب عوض کنید، مثلا گفتن خاطرات جوانی و کودکی و تجربیاتی که ایشون در زندگی کسب کردن و شما تمایل به شنیدن اونها دارید
بهترین ها رو برای شما آرزومندم
سلام و درود مجدد خدمت شما
تبریک می گم به شما بابت این همتی که به خرج دادید و مجددا در مسیر عاشقی و معنای زندگی برگشتید. خیلی از افراد در زندگی دچار افسردگی می شن، دچار روزمرگی میشن اما دلیلش رو نمی دونن، بعضی از افراد هستند که خودشون رو گم کردن، همه اینها دلیلش این هست که خدا رو فراموش کردن و نماز رو ترک کردن، در حالی که نمی دونن دوای دردشون همون نمازی بوده که تا چند وقت پیش می خوندند و اتفاقا نه تنها هیچ ضرری ازش نمی دیدند بلکه یک آرامش درونی بهشون میرسید. اونوقت هم از زمین و زمان شاکی اند که چرا وضع زندگی هامون عوض شده .
پس باز هم به شما تبریک می گیم که دوباره به خود واقعی تون برگشتید که امیدوارم روز به روز بر شوق و حال شما افزوده بشه.
اما راجع به دخترتون و رسیدن به سن تکلیف:
در ابتدا باید بگم که نوعا پدر و مادرایی که اهل نماز باشن و این نماز خوندن رو در فضای خونه و در معرض دید فرزند می خونن بخصوص وقتی هر دو با هم بخونن و به طور ویژه وقتی به جماعت (دو نفره) بخونن چون یک صمیمت ضمنی در این کار دیده میشه، والدین اینچنینی برای تربیت دینی فرزندشون چندان مشکلی نخواهند داشت چون جنبه الگو گیری از پدر و مادر حتی در این سن هم وجود خواهد داشت. لذا به راحتی می تونن از عهده تربیت و نماز فرزندشون بر بیان.
اهمیتی که به تربیت دینی فرزندتون میدید، ستودنی است. بعضی از خانواده ها متاسفانه صاحب فرزند می شوند اما به هر بهانه ای مثل بروز بودن و واقع شدن در عصر تکنولوژی هیچ اهتمامی به تربیت دینی فرزندشون ندارند. از این بابت قدر خودتون رو بدونید چرا که اهتمام شما برای تربیت یک فرزند صالح، ذخیره آخرتی برای شما خواهد بود.
چند نکته عرض می شود.
اصولا باید تربیت دینی فرزند دختر رو از سنین 7 سالگی شروع کرد و پسر را از سن 9 سالگی تا موقع بلوغ و رسیدن به سن تکلیف کمتر دچار چالش بشید. فرزند در سنین پایین بهتر و بیشتر حرف شنوی دارند. اما بهر حال الان که نزدیک سن تکلیف هستند باید بیشتر اهتمام بورزید، و نباید به عنوان یک مربی در این زمینه سهل انگاری کنید. البته اهتمام شما به معنای شتابزدگی و دعوت به نماز با توپ و تشر و نسنجیده عمل کردن نیست. این کار باعث زدگی میشه. دختر شما اگر قبلا متاثر از عاطفه و احساس قرار میگرفت و حرف شما رو بخاطر از چشم نیفتادن شما گوش می داد الان چون جنبه شناختیش رشد کرده، برای خود و نظر خودش مستقلا احترام قائل هست الان بیشتر باید دخترتون رو قانع کنید که چرا باید نماز بخونه، شناخت در کنار عاطفه و احساس این بار می تونه به کمک شما بیاد.
در ادامه لطف کنید لینک زیر روکه مربوط به یکی از کاربران هست ملاحظه بفرمایید
http://btid.org/node/197679
بهترین ها رو برای شما آرزومندم
ممنونم از راهنماییتون.
من دوباره به روال قبل بازگشتم؛ یعنی نماز اول وقت.
از این بابت خیلی خوشحالم.
خدا بهتون خیر بده.
اگه امکان داره یه راهنمایی هم بهم بکنید که چطوری دخترمو نمازخون کنم.
دخترم مرداد به سن بلوغ می‌رسه.
با سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
یک بار دیگر به روایت دقت کنید: «اِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ لَیبْغِضُ الْعَبْدَ النَوّامَ، اِنَّ اللهَ یبْغِضُ الْعَبْدَ الفارِغَ»؛[من‌لایحضر، ج3، ص169] «خداوند دشمن بنده‌ای است که زیاد می‌خوابد و بیکار است». در این روایت از کلمه «بُغض» استفاده شده است، نه از کلمه «عَدُو» که به معنای دشمنی است.
دشمن به کسی گفته می‌شود که با اعتقادات دیگری یا دیگران، مخالفت کامل دارد و می‌خواهد که او را از میان بردارد. معادل کلمه «دشمن» در عربی، کلمه «عدو» است؛ ولی در روایت از کلمه «بغض» استقاده شده و این کلمه به معنای کینه است؛ هر چند گاهی به معنای دشمنی نیز به کار می‌رود.
از سویی «بغض» یک نوع صفت نفسانی است که ضد محبت است و هنگامی که شدت پیدا کند و به مرحله عمل برسد، به آن «عداوت و دشمنی» گفته می‌شود.[التحقيق، ج1، ص306] پس گاهی بغض به معنای دشمنی به کار می‌رود.
بغض در این روایت
در این روایت از کلمه «بغض» استفاده شده است و بغض نیز دارای مراحل مختلف بوده و شدت و ضعف دارد؛ بنابراین کسی که زیاد می‌خوابد، حالت رخوت و سستی در او زیاد می‌شود و همین امر به مرور زمان شیطان را بر انسان مسلط می‌کند و کم‌کم محبت نسبت به خوبی‌ها را از دست می‌دهد و او را در انجام اعمال صالح سست و ضعیف می‌کند و بدین سبب محبت خدا کمتر شامل حالش می‌شود.
بی‌شک خداوند بین بغض نسبت به امیرالمؤمنین علیه‌السلام و بغضی که در زیاد خوابیدن حاصل می‌شود، تفاوت می‌گذارد؛ پس هرگز کسی که زیاد خواب می‌رود، با کسی که بغض نسبت به امیرالمؤمنین علیه‌السلام دارد، یکی نخواهد بود.
دشمنی با خداوند به چند چیز محقق می‌شود:
یک. قبول نداشتن خدا و انکار اصل وجود خداوند؛
دو. عمل نکردن به دستورات خدا؛ زیرا کسی که به دستورات خدا عمل نمی‌کند، گویا اعلام دشمنی با خداوند را دارد؛
سه. دوستی با دشمنان خدا نیز یکی از مواردی است که انسان اعلام دشمنی با خدا می‌کند؛
چهار. دشمنی با دوستان خدا، با پیامبران و امامان معصوم علیهم‌السلام، نیز دشمنی با خدا به حساب می‌آید؛
پنج. انجام برخی از اعمال حرام، مانند شرابخواری.
هر گناهی که انسان انجام می‌دهد، مرتبه‌ای از محبت خدا را از دست می‌دهد و به همان اندازه بغض دریافت می‌کند؛ زیرا این دو مانند دو کفه ترازو عمل می‌کنند.
موفق باشید.
سلام و عرض ادب خدمت شما
ضمن تشکر از اعتماد شما به مجموعه اندیشه برتر
اهمیتی که به تربیت دینی فرزندتون میدید، ستودنی است. بعضی از خانواده ها متاسفانه صاحب فرزند می شوند اما به هر بهانه ای مثل بروز بودن و واقع شدن در عصر تکنولوژی هیچ اهتمامی به تربیت دینی فرزندشون ندارند. از این بابت قدر خودتون رو بدونید چرا که اهتمام شما برای تربیت یک فرزند صالح، ذخیره آخرتی برای شما خواهد بود.
چند نکته عرض می شود.
اصولا باید تربیت دینی فرزند دختر رو از سنین 7 سالگی شروع کرد و پسر را از سن 9 سالگی تا موقع بلوغ و رسیدن به سن تکلیف کمتر دچار چالش بشید. فرزند در سنین پایین بهتر و بیشتر حرف شنوی دارند. شما در 7 سالگی لزومی به سختگیری نداشتید اما الان که به سن تکلیف رسیدید باید بیشتر اهتمام بورزید، و نباید به عنوان یک مربی در این زمینه سهل انگاری کنید. البته اهتمام شما به معنای شتابزدگی و دعوت به نماز با توپ و تشر و نسنجیده عمل کردن نیست. این کار باعث زدگی میشه. دختر شما اگر قبلا متاثر از عاطفه و احساس قرار میگرفت و حرف شما رو بخاطر از چشم نیفتادن شما گوش می داد الان چون جنبه شناختیش رشد کرده، برای خود و نظر خودش مستقلا احترام قائل هست الان بیشتر باید دخترتون رو قانع کنید که چرا باید نماز بخونه، شناخت در کنار عاطفه و احساس این بار می تونه به کمک شما بیاد. لطف کنید لینک زیر رو ملاحظه بفرمایید
http://btid.org/node/197679
اما در مورد مساله دوم شما که فرمودید دخترتون قانون مدار نیست، این بخاطر روحیه استقلال طلبی است که در آستانه نوجوانی در دختر شما ایجاد میشه و این تا حدودی طبیعی است. وقتی در خونه به دخترتون توجه داشته باشید، در مورد قوانین خونه بیشتر به شما احترام می ذاره، در مسائل ریز خونه ازش نظر خواهی کنید، اینکه چه غذایی درست کنید، اینکه دید و باز دید کجا برید و ...
این طبیعی است که اثرپذیری نوجوان نسبت به همسالانش بیشتر خواهد بود و این طبیعی است. چون نوجوان حس می کنه که توسط همسالان بیشتر درک می شه، چون پدر و مادر بزرگ هستند و نمی تونن درکشون کنن، شما باید این ذهنیت رو بشکنید، خودتون رو بهشون نزدیک کنید، گاهی صمیمانه و مادرانه باهاش وارد گفتگو بشید، در چالشهایی که باهاش مواجه میشه وارد گفتگو بشید و باهاش همدلی کنید. شما بهش اهمیت بدید ایشون هم متقابلا به شما اهمیت خواهد داد. اهمیت دادن به معنای کنترل کردن و پلیس شدن نیست. این روحیه با روحیه استقلال طلبی دخترتون در تعارض خواهد بود. طوری به دخترتون رفتار کنید که متوجه بشه در خونه جایگاهی داره، در خونه بهش نیاز هست. این حس رو بکنه انگیزه اش برای ماندن در خونه بیشتر میشه.
مساله بعد در مورد قانون گذاشتن در خونه است. قانون که می گذارید خارج از توان دخترتون نباشه، مثلا وقتی قانون بیرون رفتن میذارید، بسیار کوتاه و مختصر نباشه که دخترتون انگیزه ای برای گوش دادن نداشته باشه، وقتی ساعتی رو قرار می دید برای برگشت به خونه، موقع خروج ازش تایید بگیرید که متوجه بشه که این خودش هست که قانون رو عمل نمی کنه، از اون طرف از خودتون هم اقتدار نشون بدید، یعنی در صورت عمل نکردن به قانون ازش اعتراف بگیرید که مثلا اگر وقت نشناس باشی باعث میشه دو سری از بیرون رفتن محروم می شی.
با خانواده دوستانش در ارتباط باشید، و در یک گفتگوی خودمانی از اونها گزارش بگیرید که در خونه چه بازی هایی می کنند. خانواده دوستان رو هم در جریان بذارید که فلان ساعت به دخترم گوشزد کنه که باید به خونه برگرده، چه بسا سرگرم شدن در بازی باعث غفلت و فراموشی میشه
نکته مهم: سعی کنید با دخترتون بازیهایی داشته باشید که انگیزه دخترتون نسبت به فضای خونه بیشتر بشه. کتاب «بازی، بازوی تربیت» از عباس ولدی می تونه به شما کمک کنه.
موفق و پاینده باشید
صفحه‌ها