سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از ارتباط شما با مجموعه
سوال فرمودید که در عین اینکه به واجبات و مستحبات می پردازید اما حس می کنید که دچار روزمرگی شدید، زندگی براتون تکراری شده و گویا یک نیاز و گمشده درونی دارید که بهش نمی رسید. چه بسا از این زندگی تکراری و لو اهل عبادت هم هستید اما لذت نمی برید.
کاش می فرمودید که متاهل و صاحب فرزند هستید یا خیر!؟
برداشت ما این هستش که فقط از حیث عبادت شخصی چنین مشکلی دارید که چه بسا بر کل پیکره زندگی تون اثر گذاشته.
لازمه به شما تبریک بگم. تبریک من از این بابته که متوجه چنین مشکلی در درون خودتون شدید. حس «درد»، یک نعمته، که نشان دهنده سلامت فرد هستش. و الا فرد مرده، هیچ دردی حس نمی کنه. اینکه شما به دنبال این هستید که تحولی در زندگی عبادی خودتون بدید، یعنی «درد» و «نیاز»ی دارید که به دنبال درمانش هستید. و امیدوارم قدر خودتون و این دغدغه زیبا رو بدونید.
این مشکل رو خیلی از متدینین دچار هستن. بخصوص اینکه اهالی این زمونه، هر کسی به طریقی به جلوه های دنیایی، زمین گیر شده، بعضا بخاطر غفلتی که دچار شدن، دین و دیانت رو کنار گذاشتند و شما مجبورید باهاشون معاشرت داشته باشید. که توصیه ما در این شرایط این هست که در این نوع جمع ها (اهالی دنیا) باشید اما با جمع نباشید. حضور فیزیکی در جمع ها داشته باشید اما باهاشون همرنگ نشید، اصلا دنیای متفاوتی برای خودتون داشته باشید، در عین اینکه باهاشون سلام و علیک و احوال پرسی هم دارید ، می گید و میخندید، اما فکر نکنید که گمشده شما در این جور محافل هستش. گمشده شما در درون شماست که باید پیداش کنید، در واقع گمشده شما، خود شما هستید که باید پیداش کنید. گاهی وقتی آدم خودش رو گم می کنه، عبادتش هم سطحی و ظاهری می شه، تکراری و فقط برای رفع تکلیف انجام میده، این یک واقعیته که خود ما هم چه بسا بهش دچار باشیم. اما راه برون رفت از این مشکل چیست؟ به چند مورد اشاره می شه
1- مهمترین موردی که میتونم بهش اشاره کنم اینه که سعی کنید نماز و عبادتی که انجام میدید بیش از پیش با حضور قلب بخونید. حضور قلب داشتن در عبادت باعث میشه هر دفعه که دعایی می خونید یا سر سجاده نمازی می خونید، مرتبه ای غیر از مرتبه قبلی باشید، چیزی به شما اضافه می شه که تا پیش از این نداشتید، عبادت با حضور قلب هیچ گاه تکراری نمیشه، چون با هر بار حضور قلب، لذتی به شما چشانده میشه که بار دیگر هم مشتاقانه به دنبال اون لذت هستید. بُنیه روحی و معنوی شما وقتی ارتقاء پیدا کرد، این تعالی در بقیه امور روزمره تون هم تاثیر خواهد گذاشت، چون شمایی که قبلا با دیگران (شوهر و فرزندان و ..) در تعامل بودید، الان رنگ دیگری گرفتید، سنگین تر شدید، آرامش بیشتری نصیبتون شده، آستانه تحمل تون بالاتر رفته، درون تون زیباتر شده، و... ما آدما معمولا رفتارامون بروزی از درونیات ماست. وقتی درون شما زیباتر شد، رفتار شما زیباتر خواهد بود، منیّت و غرور شما در مناسبات اجتماعی و خانوادگی تون بیش از پیش کنار خواهد رفت. و در کل زندگی تون زیباتر خواهد شد.
2- با تحصیل انرژی مثبت برای خودتون نشاط بخرید، به دید و بازدید برید. خودتون رو توی خونه حبس نکنید. با قوم و خویشان خود صله رحم کنید. بخشی از تجدید روحیه شما در این فضاها اتفاق می افته. تغییر روحیه شما که به دنبالش هستید با همین امور ساده اتفاق می افته. بخاطر همین مثلا در روایت ما آمده که کسی که صله رحم می کنه عمر بیشتری خواهد داشت چون نشاط بیشتری بهره مند خواهد بود. بخاطر همین در این فضاها احساس خرسندی خواهید کرد. به دیگران خوبی کنید تا حالتون خوب بشه
3- (تکنیک شکرگزاری): روال عادی زندگی تون رو با کوچکترین برنامه ها تغییر بدید، هر روز که از خواب بلند میشید به خود و اطراف خود "خوب" نگاه کنید و مثبتها رو ببینید و شکر کنید. از اینکه خدا روز دیگری رو بهتون بخشیده شکر کنید. از اینکه نَفَس می کشید، از اینکه از نعمت پدر بهره مندید و می تونید دستش رو ببوسید، از اینکه استعدادهایی دارید که دیگران ندارن. از اینکه نگاه به آینه می کنید و زیبایی دارید شکرگزار باشید. اعضا و جوارحی دارید که ممکن است دیگران از آن محروم باشند. این یک اقدام عملی است که باید انجام بدید، صرف دانستن هم اثری نخواهد داشت. وقتی می خوابید به امید اینکه یک روز زیبای دیگر خدا رو ببینید بخوابید و وقتی بیدار میشید، از اینکه خدا به شما یک روز دیگر هدیه داده شاکر باشید (بجای افکار منفی که موقع خواب و بیدار شدن دارید، افکار مثبت جایگزین کنید و سعی کنید فکر مثبت ابداع کنید.
4- گاهی برای اینکه از این حالت خمودی بیرون بیایید، لازمه انگیزه خودتون رو برای حرکت رو به جلو بیشتر کنید، انگیزه خودتون رو برای تغییر و تحول بیشتر کنید، در این بین می تونید سرگذشت و سیره شهدا رو مطالعه بفرمایید و فاصله خودتون رو با اون عزیزان ارزیابی کنید و سعی کنید با چشم انداز رسیدن و همرنگ شدن با شهدا، سبک زندگی تون، کیفیت عبادتتون و ... رو مثل اونها کنید..«الگو»، عامل خیلی مهمی است برای حرکت و تغییر و تحول در زندگی.
موفق باشید
با سلام مجدد
در روایات ما به چنین چیزی که شما فرموده‌اید اشاره شده است؛ ولی مربوط به قلب است و آن هم نه این قلب مادی و صنوبری، بلکه قلب روحانی و باطنی انسان.
حتماً می‌دانید که ما یک جسم مادی داریم و یک روح و باطن. همان‌گونه که جسم ما تحت تأثیر عوامل مادی قرار گرفته و مثلاً صورتمان زخمی میشود، یا قلبمان درد می‌گیرد، روحمان هم دقیقاً به همین صورت تحت تأثیر عوامل معنوی مانند گناه و ثواب قرار گرفته و زنگار می‌گیرد یا نورانی میشود.
در روایتی از امام باقر علیه‌السلام نقل شده که فرمودند: هيچ بندهاى نيست جز آنكه در دلش نقطه سفيدى است و هر‌گاه مرتکب گناهى شود، در آن قسمتِ سفید، نقطه‌ای سیاه به وجود می‌آید، اگر توبه كند، آن سياهى از بین می‌رود و اگر [بدون توبه] دوباره به دنبال گناه برود، سياهى افزایش پیدا می‌کند تا آنجا كه همه سفيدى دل را فرا می‌گيرد ... .[کافی، اسلامیه، ج2، ص273]
بنابراین با انجام گناه، نقطه سیاه ایجاد میشود؛ اما نه در صورت، بلکه در قلب، آن هم نه در قلبِ مادی، بلکه در روح و باطن انسان. و البته اگر انسان استغفار کند، قرآن تلاوت کند، اشک بر امام حسین بریزد، نماز بخواند، صلوات بفرستد، دست گرفتاری را بگیرد، این نقطه سیاه برطرف میشود.
شاید منشأ این احساس شما شنیدنِ روایاتی از این قبیل باشد که البته هیچ ارتباطی با جسم ظاهری انسان نداشته و همگی ناظر به همان روح است. به عبارتی اگر چشم باطنتان باز باشد، خواهید دید که چهره باطنیِ افراد با انجام گناه تاریک شده و نقطه سیاهی در قلبِ روحانیشان ایجاد میشود.
با سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
جن‌ها موجوداتی هستند که از دو دسته کافر و مسلمان [شیعه] تشکیل می‌شوند و خداوند آنها را از محل زندگی انسان‌ها دور کرده است؛ ولی گاهی به دلایلی آنها به انسان‌ها نزدیک می‌شوند:
یک. گاهی خود انسان، راه را برای آنها باز می‌کند؛ زیرا مواردی وجود دارد که اگر انسان انجام دهد، احتمال ورود جنّ‌ها به او وجود دارد، مانند انجام برخی گناهان، رعایت نکردن نظافت شخصی و نظافت محل زندگی، ورود به حریم جنّ‌ها با گفتن برخی از اذکار و...
در این صورت باید با رعایت احکام الهی و نظافت، از نزدیک شدن آنها به محل زندگی خودش، جلوگیری کند.
دو. گاهی خود انسان همه اینها را رعایت می‌کند؛ ولی دیگران به علت حسادت و یا.... باعث می‌شوند که جنّ‌ها در زندگی دیگران وارد شوند.
به هر حال برای دور کردن جن‌ها از محل زندگی فردی و خانوادگی، سفارشات زیادی در روایات وجود دارد:
یک. رعایت نکات بهداشتی و نظافتی (همان چیزهایی که در کتاب حلیةالمتقین علامه مجلسی آورده است).
دو. خواندن آیةالکرسی هر روز و نصب آن در خانه.
دو. خواندن مداوم دو سوره فلق و ناس.
سه. همراه داشتن یک قرآن کوچک و یا در اتاق او قرآن بگذارید و هر روز در آن نگاه کند و بخواند.
چهار. همراه داشتن حرز امام جواد علیه‌السلام.
بنابراین اگر کسی این موارد را رعایت کند، به فضل خداوند دیگر از طرف جنّ‌ها آسیب نخواهد دید.
سلام خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
اصل سوال شما حاکی از دغدغه ای است که دارید و این دغدغه بسیار زیبا است و ان شاء الله در این مسیر مأجور باشید و با ابزار علم و تقوا رضایت امام زمان عج رو کسب کنید.
در زمینه سوال شما باید عرض کنم که آنچه از بانوان برداشته شده جهاد در معرکه است (جهاد نظامی)، اما بانوانی که در حد وسعشون هست باید جهاد تبیین کنند که جهاد تبیین مقدمه تحول و اصلاح جامعه است. نمونه بارز جهادگران عرصه جهاد تبیین حضرت زهرا س و حضرت زینب سلام الله علیهما هستند که در عین رعایت عفت و وقار محمدی، با تمام جسارت در خط مقدم جهاد تبیین به تبیین راه حق می پراختند که ثمراتی هم در طول تاریخ داشته است.
رهبر معظم انقلاب در مورد این موضوع در حق حضرت زینب س می فرماید:
«این بزرگوار جهاد تبیین را جهاد روایت راه انداخت و نگذاشت و فرصت نداد که روایت دشمن از حادثه غلبه پیدا کند، کاری کرد که روایت او بر افکار عمومی غلبه پیدا کند. حالا تا امروز روایت زینب کبری (س) از حادثه عاشورا در تاریخ مانده، [اما]در همان زمان هم تأثیر گذاشت در شام، در کوفه، در مجموعه سال‌های حکومت اموی و منتهی شد به ساقط شدن حکومت اموی. ببینید! این درس است؛ این همان حرفی است که بنده همیشه می‌گویم: شما روایت کنید حقایق جامعه و کشور خودتان و انقلابتان را. شما اگر روایت نکنید، دشمن روایت می‌کند.»
اما چند نکته
1-همانطور که برای جنگ در معرکه نیاز به سلاح و تجهیزات هست، در جهاد تبیین هم همینگونه است، باید مجهز به علم و اطلاعات تاریخی و قدرت بیان و استدلال و حفظ هیجان و ادب و احترام داشت، و الا چه بسا ضرر این جهاد بیش از نفع اون در عرصه اجتماع باشه، چون نوعا ذهن افراد بخصوص وقتی قرار هست با مذاق دیگران (که د ر اثر ماهوار و فضای مجازی با هزاران ترفند عوض شده) مبارزه کنید، ذهن قربانیان جنگ شناختی حالت صفر و صدی به خود گرفته و منتظر یه عیب یا بد اخلاقی از طرف یک فرد مذهبی هستند که اون رو به همه مذهبی ها تسری بدن
2- در زمینه بحث ، آمار و تفاوتهای قبل و بعد از انقلاب بسیار می تونه برای شما و تسلط بر مباحث مؤثر باشه. که می تونید کتاب صعود چهل ساله رو تهیه کنید که همه آمارهای اون برگرفته از آمارهای بین المللی است، این کتاب بخصوص وقتی مشهود باشه (و فارغ از مباحث ذهنی و ادعای های بدون استناد) بسیار می تونه در قانع کردن طرف مقابل مفید باشه. البته اگر بخواد بپذیره. که لازم هست قبل از هر بحثی این تعهدات از همگی گرفته بشه که حق گویی، حق طلبی و انصاف یک امر پذیرفته شده باشه.
3- نامحرم بودن، مانعی برای جهاد تبیین نیست، بخصوص اینکه روابط قوم و خویشی با هم دارید و روابط عادی تر هست نسبت به مواردی که نامحرم از موارد غریبه باشه.
4- جهاد تبیین از تحت عنوان امر به معروف می ره، و یکی از شرایط امر به معروف، احتمال نتیجه است. و شما باید مخاطب خود رو بشناسید که واقعا به دنبال روشن شدن حقائق هستند یا به دنبال خالی کردن هیجانات و نفرتهایی که زائیده ماهواره و فضای مجازی در شبیخون فرهنگی است. باید مخاطبتون رو بشناسید که واقعا عقل اونها غالب بر هیجان اونهاست یا هیجان (نفرت) اونها غالب بر عقل و اندیشه اونها که اگر اینگونه باشه تقریبا بحث فایده ای نداره چون به طور خودکار از روشهای تغییر موضوع بحث (از این شاخه به اون شاخه پریدن در بحث)، بزرگنمایی معایب، خلط بین فرع و اصل و .... بهره خواهند برد.
5- هنگام بحث باید آرامش خودتون رو حفظ کنید و قبل از بحث، نکات اخلاقی رو به عنوان یک منشور پذیرفته شده گوشزد کنید. (وصله زدن، اهانت، فرافکنی، دروغ، حرف بدون علم، و ... جزو خطوط قرمز مباحث باشه). داد و فرافکنی در بحث، نشانه ضعف است و شخص وقتی کم می آورد به این اهرمها متوسل می شه.
مواردی دیگری در این موضوع هست که نظر شما رو به لینک های زیر که مربوط به سوال برخی مراجعین هست جلب می کنم
http://btid.org/node/215250
http://btid.org/node/231067
موفق و پاینده باشید
سلام عرض ادب و خداقوت
تشکر فراوان دارم از شما بزرگوار و مؤسسه اندیشه برتر که دلسوزانه به هموطنان کمک می‌کنید. ان شاء‌الله خداوند متعال پیشبرد راهتان باشد.
پاسخ سوالم را خواندم.
سوالی که برایم پیش آمده
فرمودید باج ندهید. منظور چیست؟ قسمت هم ۶ فرمودید عوابق این عصبانیت را بگوئید اگه متداوم بود این عواقب را برای او وضع کنید و عقب نکشید. امکانش هست بیشتر توضیح بدید؟
چون وقتی عصبانی شد باهاش با خونسردی رفتار می‌کنم؛ ولی کارش را مثل لقمه درست کردن ببره سرکار یا مدرسه را انجام می‌دم.
یا لباس مدرسه فوتبالش رو می‌شورم یا شربت درست می‌کنم که از سر کار برمی‌گرده بخوره.
آیا همین کارها رو انجام بدم یا محرومش کنم بگم خودت انجام بده؟ اگه انجام ندم ناراحتیش چند برابر میشه.
سلام و عرض ادب
از ارتباط شما با مجموعه اندیشه برتر سپاسگزارم.
هر انسانی در زندگی خود به دنبال اهدافی است. حال رسیدن به اهداف، بستگی به مسائل مختلفی دارد که هر شخصی باید آنها را متناسب با خود در نظر بگیرد. موفقیت انسان در رسیدن به اهداف یا ناکامی وی در عدم دستیابی به آنها، باید با توجه به ظرفیت شخص سنجیده شود. گاهی اهداف بزرگ‌تر از ظرفیت افراد و گاهی نیز اهداف کوچک‌تر از استعداد و ظرفیت اشخاص است و آنها را هدر می‌رود. شما تصور می‌کند جز افراد دسته دوم هستید؛ یعنی استعداد و ظرفیت زیادی داشته دارید که تا کنون به خوبی نتوانسته‌اید از آن بهره‌برداری نمایید. از این رو نیاز به راهنمایی و کمک دارد. در ادامه نکاتی را برای راهنمایی‌تان بیان خواهم کرد.
1. خانواده: اجازه دهید در اولین نکته خدمت شما بیان کنم که خانواده هر فرد، پشتیبان‌ترین و مهربان‌ترین افراد جامعه برای او هستند. همه ما در کنار خانواده تلخی و شیرینی‌هایی داشته‌ایم اما نباید اجازه دهیم ذهنمان به گونه‌ای منفی، نسبت به آنان ذهنیت بگیرد. بله ممکن است آنان به دلیل فکر سنتی یا درک نکردن زمانه زندگی شما نتوانند تصمیمات کاملاً مثبتی بگیرند ولی قطعاً آنان شما را دوست دارند و به خاطر سلامت و عاقبت به خیری شما این چنین رفتار می‌کنند. البته این موضوع نیز ناگفته نماند که گاهی هنر و مهارت ما در اقناع و همراه کردن خانواده ضعیف است و نیاز به تقویت دارد.
2. هدف: شغل و هدفی که به دنبال آن در بیرون از خانه هستید، چیست؟ چرا اهداف خود را با توجه به ظرفیت‌ها و موانعی که در زندگی دارید، انتخاب نکرده‌اید. کار بیرون از خانه برای شما مانع دارد مانند مخالفت خانواده. پس باید به سراغ اهدافی بروید که موانع و هزینه کمتری داشته باشد. نباید توقف کنید تا موانع کاملاً برطرف شود، بلکه باید بهترین اهداف را با موانع موجود پیدا کنید. گاهی آموختن یک مهارت در خانه حتی به صورت مجازی می‌تواند شما را رشد دهد و به آرزوهایتان برسد اما وقتی ذهن شما فقط به فکر مقابله با محدودیت خانواده است، نمی‌تواند به اهداف دیگر که شاید راحتتر قابل دستیابی هستند، برسد. پس باید شیوه درست هدف گذاری را بیاموزید.
پیشنهاد می‌کنم برای آشنایی اجمالی با مؤلفه‌های هدف‌گذاری، مقاله لینک زیر را مطالعه نمایید.
https://btid.org/fa/news/239013
3. مشاوره تلفنی: با توجه به مسئله شما بهتر است از مشاوره رایگان مجموعه ما استفاده کنید تا زودتر به پاسخ برسید.
لطفاً بعد از انجام مشاوره، نتیجه و بازخورد آن را با ما در میان بگذارید.
برای راهنمایی بیشتر می‌توانید از مشاوره تلفنی رایگان به شماره 02533130044 از ساعت 8 الی 13 استفاده نمایید.
موفق و پیروز باشید.
سلام
شوهر من با دوستان خود اس م س می دهد بعد پاک می کند تا متوجه نشوم که چی گفتن اس م س دوستانش را هم پاک می کند وقتی هم که می‌ره از خونه بیرون چند ساعتی نیست ..جمعه که از خواب بیدار میشه از ساعت یا می رود تا هفت و یا هشت .. اونم هی زنگ می‌زنیم میگیم بیا خونه ... تو خونه با بچه ها هم بد اخلاق است یا گیر کمی دهد جدیدا بدتر هم شده ... اهل مشاوره هم نیست نمیاد بریم و چون مشاوره هزینه داره من هم به تنهایی نمی توانم بروم.
شوهرم رو خانواده من خیلی حساس هست رفت و آمد نمی کند اما بشنود که خواهر من از شهرستان آمده از این رو به آن رو می شود به بچه‌ها میگه نروید خانه مادر بزرگ تا اون هست یا میگه بقیه میزارند خواهرت میاد دعوت می کنند ..یا میگه بگو چرا می خواهی بری خونه مادرت بگو خواهرت آمده ... میگه خواهرت فتنه است زندگی تو را خراب می کند دخالت دارد.
در حالی که من از خودم یا زندگیم برای خانواده یا خواهرم چیزی نمی گویم .. اما هر صحبتی که می کنم شوهرم میگه حرف خودت نیست خواهرت یادت داده رو اسم خواهرم حساس شده من یک خواهر دارم خودش هفت خواهر دارد.
دوستان جدید و رفیق باز که شده بیشتر بیرون خونه را دوست دارد تا خونه ... اگر خونه باشد همش سر به سر بچه‌ها می گذارد ... بچه‌ها هم شوهرم را دوست ندارن و شوهرم از چشم بچه ها افتاده.
سلام خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
در مورد دختر 2 ساله شما:
تنوع و جذابیتهایی که گوشی موبایل داره (بخصوص اگر لمسی باشه) کودک رو به سمتش می کشونه بخصوص اینکه وقتی می بینه پدر و مادر از گوشی استفاده می کنند، برای اینکه همرنگ بزرگترا باشه دوست داره از گوشی و لو صوری استفاده کنه و ادای بزرگترا رو در بیاره، مثل موقعی که کفش مامان رو می پوشه یا ...
اما چند نکته:
1- کودک دو ساله بخاطر نداشتن حافظه بلند مدت، تا موقعی که گوشی نبینه، کششی نسبت به اون نخواهد داشت (در این مورد ممکنه مواردی به عنوان استثنا دیده بشه و آن موقعی است که خاطره بسیار شگفت انگیز و لذیذی از گوشی داشته باشه که بهانه گوشی بگیره).
پس برای مدتی تا اونجا که می تونید پنهانی از گوشی استفاده کنید، و بعدها بطور جایگزین یگ گوشی اسباب بازی براش تهیه کنید. گوشی هایی در بازار هست که لمسی است و قابلیتهایی مثل ضبط صوت، موسیقی، سرود، داستان و ... رو داره که مخصوص کودکان ساخته شده. که نمونه اش رو می تونید ببینید
https://www.digikala.com/product/dkp-597341
2- خرید گوشی کودک به هیچ وجه نباید منجر به رها کردن کودک و بی تفاوتی نسبت به او باشه، شما حتما باید بازیهای عملی وهیجانی با کودک داشته باشید به نحوی که بیشتر از بازیهایی که کودک شما رو به تعامل فیزیکی وامی داره استفاده کنید، کودک شما تا سن 7 سالگی باید از بازی کردن اشباع بشه، و بازی هایی رو براش تدارک ببینید که (بر خلاف گوشی که کودک رو منزوی می کنه ) روشهای حل مساله، احترام و رعایت ادب به رقیب، عدالت در بازی، پذیرفتن اشتباه، تعامل با دیگران، و ... رو یاد بگیره. امتیازاتی که در بازیهای تعاملی هست نوعا در بازی های تک نفره (مثل موبایل نیست).
3- اگر در جایی مجبور شدید گوشی خودتون رو به دخترتون بدید، به هیچ وجه اجازه ندید که قشقرق و داد و گریه، ابزاری برای رسیدن به خواسته های کودک تبدیل بشه، در حین فریاد و قشقرق به کودک خود جواب ندید و خواسته اش رو برآورده نکنید، فقط لازم هست صبور باشید و هیچ واکنشی نشون ندید، تا دختر شما متوجه بشه که این راه رسیدن به خواسته نیست. گاهی (و نه برای همیشه) شرط رسیدن به گوشی رو سکوت و آروم بودنش بیان کنید، اما این نباید تبدیل به یک روند ثابت بشه، که همیشه «سکوت بعد از داد و فریاد من رو به خواسته ام می رسونه».
4- گاهی از روش تغافل هم می تونید بهره ببرید، ناگهانی حواس کودکتون رو در مورد یه امر شگفت انگیز با هیجانی که خودتون ایجاد می کنید پرت کنید.
راجع به دختر 5 ساله
گاهی کودکان مثل دختر 5 ساله شما برای اینکه خودش رو اثبات کنه و خودش رو به دیگران نشون بده، به ابزاری دست می زنه که یکیش زیاد حرف زدن هستش.
گاهی حرف زدن زیاد کودک بخاطر حس کنجکاوی است که در قالب سوالات پی در پی از کودک شما صادر میشه، در این جور مواقع نه تنها نباید سرکوفت زد بلکه از این روحیه کودک استقبال کرد تا زمینه ای برای پیشرفت کودک باشه
حرف زدن زیاد کودک رو نمیشه همیشه به دید منفی دید، چه بسا شاید گفت که امتیاز چنین کودکانی از کودکان کم حرف بیشتر هم باشه. چنین کودکانی در تعامل با دیگران موفق ترند، مهارت کلامی بهتری دارند و زودتر و راحتتر می تونن دوست پیدا کنن، لذا چندان هم از پرحرفی کودکتون نگران نباشید
گاهی پر حرفی ناشی از هیجان بالای کودک هستش که دوست داره نسبت به هر چیزی که باهاش مواجه میشه یا تخیل می کنه حرف بزنه ، در این جور مواقع معمولا تمرکز کودک کم هست و بیش از اینکه خودش تصمیم بگیره در مورد چی بگه و حرف بزنه این محیط اطراف هستش که او رو به حرف زدن هل میده.
این جور مواقع سعی کنید ذهن کودکتون رو به چالش بکشید و ازش سوال کنید ، و اجازه بدید خودش بعضی مجهولات رو با پردازش ذهنی کشف کنه. با این راهکار شما برای کودکتون برنامه می ریزید که در باره چی حرف بزنه، هدفمند و مفید. با این راهکار می تونید تا حدودی از سرزنش دیگران هم کم کنید، ضمن اینکه دیگران باید این نکته رو توجه کنن که نباید از یک کودک انتظار یک بزرگسال رو داشت، یعنی برای قضاوت کردن کودک، باید قضیه رو از دید کودک ببینید نه از دید خود ، که در نتیجه به کودک شما خرده بگیرند. چه بسا خود کسانی که اشکال می گیرند در کودکی هم اینگونه بوده اند. اما عموما پرحرفی رو در این سن نمیشه یک عیب و ایراد در نظر گرفت، ضمن اینکه عرض شد زمینه پیشرفت کودک رو در بعضی مهارتها فراهم خواهد کرد.
موفق باشید
با سلام و عرض ادب خدمت شما
از حسن اعتماد شما به مجموعه اندیشه برتر سپاسگزارم
از اینکه فرزندتان درخواست بازی های موبایلی می کنند و شما با توجه به آسیب هایی که از موبایل شنیده اید مردد هستید این کار را انجام دهید یا خیر برایم قابل درک است و از اینکه تلاش می کنید با این مسئله منطقی و سالم برخورد کنید قابل تحسین است.
با توجه به سوال نکاتی را خدمتتان عرض می کنم که امیدوارم برایتان مفید واقع شود.
صفر و صدی به این موضوع نگاه نکنید.
به هیچ وجه به او ندهیم یا اینکه هر وقت خواست به او بدهیم و هیچ ممنوعیت و قانونی هم وجود نداشته باشد.
تمام تلاش خودتان را به کار بگیرید که الگوی خوبی برای او باشید. سعی کنید زمان استفاده از گوشی را زمانی قرار دهید که ایشان حضور ندارند یا خواب هستند. هر چقدر والدین میزان استفاده آنها از گوشی بیشتر باشد درخواست فرزند نیز برای استفاده از گوشی بیشتر میشود.
با همسر خود در این باره اتفاق داشته باشید و تلاش کنید با هماهنگی زمان استفاده از گوشی را نیز کاهش دهید. توجه داشته باشید اختلاف باعث خراب شدن جایگاه والدین نزد او می شود.
می بایست در این زمینه برای او قانون هایی را وضع کنید( مثلا مدت زمان بازی، نوع بازی ها، فقط بازی های آفلاین و ... ) و در اجرایی کردن این قانون جدیت داشته باشید( جدیت مساوی خشونت نیست)
حتما تنظیمات گوشی را به گوشی قرار دهید که اولا آنلاین نباشد و ثانیا اگر احیانا آنلاین شد، برخی از تصاویر مستهجن نشان داده نشود( اگر نمی دانید در اینترنت سرچ کنید تا یاد بگیرید).
برای او وقت بگذارید و بازهای های حرکتی و جذاب را برای او فراهم کنید تا اعتیاد به این بازی ها پیدا نکند.
به واسطه ناراحتی یا غرغر به او گوشی ندهید. در ضمن از موبایل و بازی های موبایلی برای آرام کردن او استفاده نکنید.
در پایان سعی کنید بیشتر در جمع خانواده هایی قرار بگیرید که زمان کمتری فرزندانشان از موبایل استفاده می کنند و یا اینکه گوشی اختصاصی در سنین پایین برای فرزندانشان قرار نمی دهند.
امیدوارم توانسته باشم سؤال مدنظرتان را پاسخ داده باشم.
در ادامه اگر سؤالی بود در خدمتتان هستم.
موفق و مؤید و پیروز باشید.
صفحه‌ها