با عرض سلام به شما؛
کاربر محترم چند همسری يک ضرورت اجتماعی است، مخالف با طبيعت مردان نيست (برخلاف چند شوهری كه مخالف طبيعت زنانه است) چه بسا حوادث طبيعی و اجتماعی آن را بصورت يک امر اضطراری درآورد.
چند همسری ظاهراً امتيازی برای مردان به نظر می آيد، ولی واقعيت اين است كه اين اصل گاهی در جهت تحقق حق ازدواج زنان است، زيرا در صورت نفی چند همسری جمعيت بسياری از زنان، از دختران ازدواج ناكرده تا بيوگان شوهر از دست داده بدون همسر باقی می مانند و عملاً از استيفای حق ازدواج خويش بی بهره می گردند. تنها در صورت جواز اصل چند همسری است كه اين جمعيت فراوان می توانند از اين حق طبيعی و خدادادی خود استفاده نمايند.
به علاوه بر اينكه اگر چند شوهری تجويز گردد، نه تنها از تعداد دختران ازدواج ناكرده و بيوگان شوهر از دست داده كاسته نمی گردد بلكه بر عكس بر تعداد آنها افزوده می شود. بنابراين بهترين راه حل همان چند همسری است، البته با قيود و شرايطي كه اسلام بيان كرده است. اسلام در حكم به تعدد زوجات، حدود معينی برای آن قائل شده است و آن را از بی حد و حصر بودن خارج ساخته و بدينوسيله حقوق زن را تأمين نموده است.
اما در مورد زنان اينگونه نيست. يعني زنان به دلايل مختلفی نمی توانند بطور همزمان چند شوهر داشته باشند:
1. اين خلاف طبيعت و روحيات زن می باشد.
2. بدينوسيله بهداشت نسل به خطر می افتد.
3. شناخت انساب و تميز آنها از بين خواهد رفت.
4. چند شوهري نه تنها با طبيعت انحصار طلبي و فرزند دوستی مرد ناموافق است، با طبيعت زن نيز مخالفت دارد. تحقيقات روان شناسی ثابت كرده است كه زن بيش از مرد خواهان تک همسری است.
ممكن است گفته شود كه امروز پيشرفت علم، مشكل تشخيص فرزند را حل كرده است. بنابراين زنان می توانند به صورت همزمان چند شوهر داشته باشند. در پاسخ بايد گفت: اولاً يكي از حكمتهای تحريم چند شوهری، مشكل شدن شناخت انساب است،
ثانياً هنوز پيشرفت های علم پزشكی در تشخيص نسب فرزند به حد كمال نرسيده و اگر هم برسد راه يافتن احتمال خطا در آن امكان خواهد داشت،
ثالثاً غيرت امري ذاتی و طبيعی است و پيشرفتهای علم نمی تواند با آن مبارزه كند.
رابعاً چند شوهری بطور طبيعی و فطری مردود است، لذا نه تنها اسلام و ديگر اديان توحيدی، بلكه بطور گسترده ای در طول تاريخ و در ميان جوامع بشری گريز جدی از آن وجود داشته است.
موفق باشید
با عرض سلام به شما؛
کاربر محترم هیچ انسانی نیست كه بلا نداشته باشد؛ لكن بلا گاه از سنخ مشكلات است و گاه ازسنخ آسایش و راحتی؛ و البته دانایان بهتر می دانند كه بلای نوع دوم بسیار سختتر و خطرناكتر از نوع اوّل است.
طبق منطق قرآن كریم، دنیا فقط و فقط جای تكلیف و امتحان می باشد ؛ و جز تكلیف و امتحان در آن چیزی نیست. دنیا سراسر دار امتحان است و هر انسانی كه در آن وارد شود فقط و فقط برای امتحان می باشد ؛ و هر منظور دیگری نیز در میان باشد همگی در زیر چتر تكلیف و امتحان قرار می گیرد.
لكن خیلی ها معنی امتحان را نمی دانند و خیال می كنند كه امتحان فقط با سختیها و مصیبتهاست.در حالی كه چنین نیست. خداوند متعال می فرماید: « امّا انسان هنگامى كه پروردگارش او را براى آزمایش، اِكرام مىكند و نعمت مىبخشد مىگوید: «پروردگارم مرا گرامى داشته است. و امّا هنگامى كه براى امتحان، روزیش را بر او تنگ مىگیرد مىگوید:«پروردگارم مرا خوار كرده است.». چنان نیست كه شما مىپندارید؛ شما یتیمان را گرامى نمىدارید. و یكدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمىكنید. و میراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع كرده مىخورید. و مال و ثروت را بسیار دوست دارید. چنان نیست كه آنها مىپندارند. در آن هنگام كه زمین سخت در هم كوبیده شود. و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند. و در آن روز جهنم را حاضر مىكنند؛ (آرى) در آن روز انسان متذكّر مىشود؛ امّا این تذكّر چه سودى براى او دارد؟! » (الفجر:15 ـ 23)
بنا بر این، همان گونه كه مرگ عزیزان، فقر ، بیماری، نقص عضو و امثال این امور، امتحان خدا هستند ، زنده بودن عزیزان ، ثروت، سلامتی، داشتن اعضای سالم و امثال آنها نیز امتحان الهی اند. و چه بسا كسانی كه در امتحانات قسم دوم مردود می شوند تعدادشان بیشتر از كسانی باشد كه در امتحانات قسم اوّل مردود می شوند. در امتحانات قسم اوّل بسیاری از افراد متوجّه خدا شده و از او مدد می جویند ولی در قسم دوم كمتر كسی هست كه خدا را یاد كرده و شكر نعمت او كند.
این را هم بدانید که گاه بلایا و مصائب برای مجازات می باشند ؛ گاه كفّاره ی گناهان هستند ؛ گاه امتحانند ؛ گاه موجب حصول شرط برخی كمالات می باشند ؛ گاه برای ارتقاء درجه اند و گاه نیز برای آن هستند كه كمالات اولیاء برای مردم ظاهر گردد. لذا مثلاً اگر واقعه ی كربلا رخ نمی داد ، كرامات و عظمتهای شهدا و اسرای كربلا هیچگاه برای اهل دنیا ظاهر نمی گشت و چنین الگوی بی نظری برای اهل دنیا باقی نمی ماند.
امّا در عین اینكه این اغراض خاصّ بر بلایا مترتّب است ، همگی آنها زیر چتر عنوان كلّی امتحان به معنی اعمّ نیز قرار می گیرند. چون اصل واژه امتحان ، به معنی آزمودن برای اظهار كمال و خلوص می باشد.
موفق باشید
با عرض سلام؛
کاربر گرامی بارداری و تجربه مادر شدن یک نیاز فطری است و هیچ زنی نیست که این نیاز را در خود نبیند و یا از آن بیزاری داشته باشد. تنها به دلیل ارضای این نیاز فطری است که خانمها حاضرند همه عوارض ناشی از بارداری نظیر کمردرد دوران بارداری و ... را تحمل کنند، با توجه به این مطلب باید با دقت بررسی کنید که چرا در درون خود احساس خوبی نسبت به فرزنددار شدن ندارید و در این زمینه برخلاف سایر زنان احساس خوبی ندارید.
با خواندن سوال شما خيلي تعجب کردم! در طول زندگی شما چه اتفاقاتی افتاده که شما به عنوان زن از مادر شدن خود احساس خوبی ندارید؟ چرا شما به عنوان موجودی که منبع مهر و محبت و نوع دوستی است، از داشتن فرزند ابا دارید؟
کاربر گرامی بهتر است در ميان دوستان و آشنايان خود زندگي افرادی را بررسي کنيد که از داشتن نعمت فرزند محروم هستند. آنان با چه حسرتی به زندگي افرادی که از اين نعمت خدادادی برخوردار هستند نگاه می کنند و از اينکه از اين نعمت محروم هستند با تمام وجود مي سوزند و حاضرند تمام امکانات مادی خود را بدهند و براي لحظه ای هم که شده از نعمت فرزند برخوردار شوند.
به نظر مي رسد يکی از عللی موجب می شود، خانواده ها از آوردن فرزند خودداری کنند، فرهنگ راحت طلبی می باشد که متاسفانه در سال های اخير شاهد رشد آن در جامعه خود بوده ايم. فرهنگی که در آن آوردن فرزند نوعی زحمت و مشقت محسوب می شود که پدر و مادر را از فرزند آوری، موهبتی که به صورت خدادادی در آنان وجود دارد، منع می کند. به هیچ وجه نداشتن حوصله نباید مانعی برای بچه دار نشدن شود و بخواهید با کسی ازدواج کنید که اصلا نمی تواند بچه دار شود و بعد از ازدواج بفهمید که این تفکر شما اشتباه بوده است و دیگر پشیمانی سودی برایتان ندارد. پس عاقلانه فکر کنید.
موفق باشید.
با عرض سلام و احترام؛
کاربر گرامی؛ بد نیست بدانید برخی اوقات والدین به فرزند خود بر چسب هایی می زنند که با بررسی دقیق معلوم می شود که چنین برچسبی درست نمی باشد و در واقع والدین در مورد کودک خود به اشتباه قضاوت کرده اند. نباید فراموش کنید که کودک شما دو سال دارد و برخی رفتارها در این سن کاملا طبیعی است.
کاربر گرامی؛ به نظر شما کودکتان با رفتارهای خود چه چیزی را از شما می خواهد؟ او با رفتارهایی که شما اسم آن را حسادت قرار دادید، چی می خواهد؟ او تنها یک چیز می خواهد...توجه. او می خواهد با تمام وجود به او توجه کنید. از آنجا که در این سن کودک انحصار طلب می شود، او تمام توجه شما را برای خودش می خواهد و تمایل دارد شما به طور کامل در اختیار او باشید. پس اکنون که نیاز کودک خود را شناختید به صورت متعادل سعی کنید این نیاز را بر طرف کنید.
پس راه حل مشکل شما توجه کردن به کودکتان است. باید با تمام وجود به او بفهمانید که او را دوست دارید و برای او ارزش قائل هستید.
موفق باشید
با عرض سلام و احترام؛
همانطور که والدین از فرزندان خود انتظارات مشترکی دارند، متقابلا فرزندان نیز خواسته‌هایی را از پدر و مادرها طلب می‌کنند. فرزندان در هر سن و جنسیتی از انتظارات مشابهی برخوردار هستند. والدین نباید فراموش نکنند که مسلما تامین انتظارات منطقی آنها از جمله حقوق فرزندان است. در ذیل به بخشی ازآنها اشاره می شود:
۱. اعتماد و تایید
والدین باید رفتارهای مثبت و سازنده فرزند را از همان کودکی تایید کنند و از تحقیر، سرزنش و ناتوان جلوه دادن او بپرهیزند. اشتباهات فرزند را با تنبیه و طرد کردن او پاسخ ندهند؛ بلکه رفتار ناپسند وی را با راهنمایی و آموزش تصحیح کنند. به فرزندان‌شان ایمان داشته باشند و ریسمان‌هایی را که برای مبارزه، کشف و کسب چیز‌های تازه نیاز دارند، در اختیارشان بگذارند تا در بزرگسالی به انسان‌هایی شجاع و توانمند تبدیل شوند.
۲. احترام و رفتاری برابر
کودکان آینه والدین خود هستند. اگر پدر و مادر به یکدیگر و به فرزند خود احترام بگذارند، فرزند نیز می آموزد. آموزش احترام تنها با عملی کردن آن میسر می‌شود.
۳. گوش دادن
یکی از بهترین هدایای که والدین می‌توانند به فرزندان‌شان بدهند، گوش دادن است. در ادیان مختلف آمده است که خدا شنونده آگاه است که تمام سخنان بندگانش را به زیبایی می‌شنود. به همان شیوه، والدین نیز باید برای فرزند خود گوش‌شنوا باشند. گوش دادن اعتماد، تایید و احترام شما را به فرزند نشان می‌دهد و اولین گام در حل مشکلات و چالش‌های اجتناب‌ناپذیر او است.
۴. محبت بی‌قید و شرط و حمایت عاطفی
پدر و مادر منشا محبت و عاطفه هستند. مادامی که والدین از فرزندشان حمایت می‌کنند، آنها را از استرس، ترس و ضعف دور می‌کنند.
۵. وقت گذاشتن
فرزندان به گفتگو و برقراری ارتباطات دوستانه با والدین‌شان نیاز دارند. برای خلوت کردن و وقت‌گذرانی با فرزند خود برنامه‌ریزی کنند.
موفق باشید
با عرض سلام؛
در گذشته باتوجه به نقشي كه كافور در كاهش ميل جنسي داشت در برخي غذاها از كافور استفاده مي كردند، اما امروز به توجه به آسيب های متعددی كه اين ماده دارد، استفاده از كافور در غذاها ممنوع شده است. با توجه به عواقب بد مصرف کافور و گرانی آن در جامعه در هیچ یک از ارگانهای نظامی از این ماده استفاده نمی گردد. ولی از لیموی عمانی به مقدار کافی استفاده خواهد شد که هیچ گونه ضرر و زیانی برای بدن نخواهد داشت و جای هیچ نگرانی نیست و بی جهت خود را نگران این قضیه نکنید.
برای دریافت توضیحات دقیق تر در این زمینه به این لینک https://w57.ir/Jd5 حتما مراجعه کنید.
موفق باشید
با عرض سلام به شما کاربر محترم؛
کاربر گرامی هر آبی كه از بدن خارج می شود، حكم منی را ندارد و موجب غسل نمی شود از جمله آبی كه گاهي بعد ازتحریک متخصر بدون ارگاسم، خارج می شود و نوعا هنگام تحريک مختصر جنسى و بعد از آن خارج مى شود (مذی نام دارد و) پاک است و غسل ندارد و وضو و غسل را باطل نمي كند و نماز با آن صحيح است. پس ابتدا بايد يقین پیدا كنید كه آن منی است اگر شك دارید حکم منی نیست و پاک می باشد.
همچنین کاربر محترم باید بدانید که رنگ منی می تواند بیرنگ(شفاف و سفید) ، شیری یا زرد رنگ باشد كه در هر 3 مورد كاملا طبیعی است، چرا كه برای رنگ منی دلایل مختلفی برای تغییر رنگ و بوی مایع منی وجود دارد . عمده این دلایل عبارتند از : تغییر رژیم غذایی ، تغییر در فعالیتها ورزشی، افزایش سن ، برخی داروها و یا تغییر در دمای ناحیه تناسلی . ورزش و پوشیدن لباسهای تنگ دمای ناحیه تناسلی (كیسه بیضه) را بالا برده و تولید اسپرم و مشخصات مایع منی را تحت تاثیر قرار می دهد . اگر فقط تغییر رنگ مایع منی ایجاد شده ، اصلا جای نگرانی نیست . می توانید با نوشیدن آب بیشتر رنگ آن را كمتر کنید . پس نگران نباشید و بی جهت خود را نگران نکنید.
موفق باشید
با عرض سلام و احترام؛
پرسشگر گرامی در سوال شما چند مغالطه وجود دارد در ذیل کاربران دیگر نیز به آن اشاره کردند، تعمیم دادن اینکه همه یا اکثر پسران معتاد و خوشگذران و یا دختران همش به فکر هرزه گی هستند و... به هیچ وجه اینطور نیست و خودتان هم این را می دانید.
در مورد مشکلات اقتصادی پیشرو وازدواج جوانان کارشناسان توصیه می کنند باید جلوی فرهنگ های غلط در زمینه ازدواج گرفته شود و ازدواج جوانان تسهل شود. جوانان اقدامات اولیه ازدواج را انجام دهند و در کنار آن در یک مدت زمانی البته نه خیلی زیاد، شرایط ازدواج را برای خودشان فراهم کنند؛ بدین صورت که به خواستگاری دختر موردپسندشان بروند و بعد از کسب موافقت دخترخانم و خانواده‌اش، برای مدتی(آن هم برای شناخت بیشتر و هم فراهم کردن شرایط ازدواج) دوران نامزدی را سپری کنند. چه بسا حدیثی از امام صادق(علیه‌السلام) در خصوص ازدواج در هنگام تنگدستی آمده است، ناظر به همین راهکار باشد که مسلما جوانی که برای ازدواج اقدام و جهت مهیا کردن شرایط ازدواج تلاش می‌کند، قطعا مورد یاری خدای متعال قرار خواهد گرفت.
چه بسا شاید بگویید: ازدواج بدون امکانات مالی مناسب از تجرد بدتر است؛ زیرا وقتی کسی توان اداره کردن خود را ندارد، چطور می‌تواند خرج یک نفر دیگر را هم بدهد؟ لذا بعد از مدتی ممکن است زندگیش از هم پاشیده شود یا اینکه کثرت مشکلات سبب شود که آرزو کند ای کاش ازدواج نکرده بود. پس اگر مجرد بماند بهتر است؛ چون ضرر پیامدهای منفی تجرد فقط به خود او می‌رسد؟
در پاسخ به این سوال باید گفت ازدواج بدون امکانات مالی مناسب در همه موارد، زندگی را تلخ نمی‌کند، بلکه تنها در صورتی مشکل ساز است که با توقع فراهم شدن ملزومات زندگی در کوتاه زمان همراه باشد. علاوه بر اینکه چنین ازدواجی همیشه از تجرد بدتر نیست، بلکه تنها زمانی بدتر است که به اختلاف شدید و نهایتا طلاق منجر شود. امّا اگر به آن حد نرسد، ولی تنها موجب اختلاف در زندگی شود، نمی‌توان گفت که ازدواج از تجرد بدتر است؛ بخاطر اینکه تاخیر ازدواج نیز پیامدهای بسیار ناگواری برای جوان و جامعه او به همراه دارد که بعضا حتی با ازدواج قابل جبران نیست و در مواردی به پایداری خانواده‌ها لطمه می‌زند.
موفق باشید
با عرض سلام و احترام؛
کاربر محترم همانطور که خودتان می دانید کسی که ناخواسته موجب مرگ حیوانی بشود، گناه کار نبوده و تکلیفی ندارد. و نباید از این بابت عذاب وجدان و ناراحت باشید چرا که شما به صورت غیرعمدی این کار را انجام دادید
البته علما، از جمله مرحوم مجلسی و صاحب وسائل الشیعه، امر به پرداخت صدقه در این حدیث را حمل بر استحباب می نمایند. (1) بنابر این هر چند در این موضوع، کفاره ای واجب نمی باشد، اما بهتر است بابت کشتن کبوتر مقداری صدقه به فقیر شیعه دهید تا از این عذاب وجدان هم خارج شوید.
در مورد حکم شرعی آن به این لینک مراجعه کنید: https://www.btid.org/fa/news/137185
پی نوشت:
(1)مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج62، ص 15، مؤسسه الوفاء، بیروت، 1404ه ق.
با عرض سلام و احترام؛
کاربر محترم توبه آثار گناه را پاک می‌کند؛ اما اگر کسی در توبه جدیت به خرج دهد و تلاش خود را برای جبران گذشته به کار گیرد و عمل صالح انجام دهد، خداوند متعال نیز به او کمک کرده و گذشته او را جبران و تبدل به حسنه می‌کند تا به سرعت مسیر کمال را طی کرده و به مقربان درگاه الهی برسد.
این را هم بدانید که حق الناس مواردی مختلفی دارد، گاهی حق الناس حق مالی است . گاهی حق غیر مالی می باشد.
اگر کسی حق مالی دیگران را تلف کند ،باید خسارت او را جبران کند و یا رضایت او را بگیرد. انجام عمل خیری مانند رفتن به زیارت ائمه و کمک به دیگران کفایت از حق الناس نمی کند.
اما اگر حق غیر مالی باشد، در صورتی که قابل جبران باشد، باید حق دیگران را جبران کند ، مثلا اگر کسی آبروی دیگری را نزد عده ای ببرد، و یا به کسی تهمت زده باشد، واجب است که از او حلالیت طلب کند و یا اعاده حیثیت نماید، مثلا نزد کسانی که آبروی او را برده ، بگوید آنچه گفتم، اشتباه است.
اما اگر مواردی باشد که حلالیت طلب کردن آن موجب کدورت و فتنه می گردد، مثلا غیبت کسی را کرده باشد و حلالیت طلب کردن ممکن است سبب ناراحتی دیگری شود ، با توبه کردن و انجام کارهای خیر و شریک ساختن آن شخص در ثواب کار خیر، می تواند حق او را جبران کند ؛یعنی در حق شخص دعا کند . برایش استغفار کند . او را در ثواب بعضی کارهای خیر شریک کند .خودش نیز در برابر خداوند توبه کند. خداوند هم گناه او را می بخشد.
موفق باشید
صفحه‌ها