مطالب دوستان به تو از دور سلام

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم ضمن سپاس از همراهی شما به طور یقینی نمی توان گفت که این دو شخص گنهکار از همدیگر خجالت می کشند یا خیر، ضمن اینکه خجالت کشیدن ناشی از اعتراف به خطا کار بودن است که این اعتراف بسته به شخصیت و اوصاف درونی افراد متفاوت است چون چه بسا شخصی مغرور و مستبد باشد و خودش رو مبرا از خطا بدونه، چنین افرادی فقط با دیدن عذاب و شهادت دادن اعضاء  جوارح قانع میشن. با این حال گاهی گنهکاران نه تنها خجالتی نمی کشن بلکه همدیگر رو سرکوفت می زنند که تو باعث آلوده شدن من شدی، بجای اینکه خودش رو مقصر بدونه این گناه رو گردن دیگران می ندازه. مثل همون سرزنشی که گنهکاران نسبت به شیطان دارند. یا در بعضی موارد گنهکاران از همدیگر فرار می کنند تا مورد سرزنش هم قرار نگیرند یا از عذاب که در انتظار آنهاست فرار می کنند. که در این صورت مجالی برای خجالت کشیدن پیش نمیاد وقتی شخص گرفتار مکافات خودش هست. اما در صورت توبه کردن، خیلی از حالتهای قبلی رو نخواهد داشت، اما توبه باید واقعی باشه و اثر لذت گناه از روح و روان شخص با پرداختن به واجبات و معنویات و ریاضیتهای شرعی پاک شده باشه. طبق روایت کسی که توبه واقعی کنه، مثل کسی است که گناهی نکرده. (التائب من الذنب کمن لا ذنب له؛ توبه کننده از گناه، مثل کسی است که گناهی ندارد)، و چون خدا بخاطر مهربانیش با این شخص مثل کسی رفتار می کنه که گناهی نکرده، پس حالتهای پیشین رو نخواهد داشت. گاهی مهربانی خدا نسبت به توبه کنندگان به گونه ای است که حتی خاطره گناه رو هم از شخص گنهکار پاک می کنه موفق باشید

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر دغدغه شما برای حجاب دخترانتون بخصوص در این زمانه بسیار بجا و زیباست، چرا که دوست دارید دختران شما مثل شما زیبا زندگی کنن و  سرنوشت خودش رو بر همین زیبایی تنظیم کنه. در وهله اول باید ببینید رابطه شما با دخترانتون چگونه است؟ آیا احترام شما رو نگه میدارن؟ حرف شنوی دارن؟ اگر نسبت به حرفهای شما در رعایت احکام دین موضع می گیرن () و حرف شنوی ندارن بهتر است که از کسی دیگه بخواهید تا باهاشون به صورت تکی تکی حرف بزنه. کسی که دختران شما روی حرفاش حساب می برن. چرا که ممکنه شما در مواجهه با دخترانتون اونقدر امر و نهی کرده باشید که یه جورایی دلزده شده باشن. اما اگر کما کان از شما حرف شنوی داره، خود شما این مسئولیت دینی که همون دعوت به یک معروف دینی که بخصوص در این زمونه یک امر معقول هم هست بر عهده بگیرید. در وهله دوم در یک گفتگوی صمیمانه ببینید و بپرسید که دلیل شل حجابیشون چیست؟ اگر شبهاتی است که در فضای مجازی باهاش مواجه شده، که گروه ما در خدمت شماست برای طرح هر گونه شبهات دینی و اعتقادی و... گاهی اصلا متوجه نیستند که حجاب هم مثل نماز و روزه واجب خدایی است. که می تونید به لینک زیر مراجعه کنید. http://btid.org/node/214435 اگر شما تا کنون با امر و نهی خشک  دخترانتون رو به حجاب دعوت می کردید الان باید با گفتگو و دادن بینش به حجاب دعوت کنید. دختر دوست داره خودشو نشون بده، شماباید بینشی به دخترانتون بدید که بتونه بر این میل درونی دخترونه غالب بشه، و این میل به دیده شدن رو فقط برای محارمش هزینه کنه. گاهی دختران فکر می کنند نوع پوشش اونها هیچ تاثیری در جامعه نداره بخاطر همین بی تفاوت هستند. در اینجا لازم هست بهشون آگاهی داده بشه که می تونید لینک های زیر رو مطالعه یا براشون ارسال کنید https://btid.org/fa/news/174502 https://btid.org/fa/news/259581 خلاصه اینکه لازم هست آگاهی همه جانبه خودتون رو در این زمینه بالا ببرید. مثلا برای آگاهی از تبعات خوب و احیانا منفی حجاب به لینک زیر مراجعه بفرمایید تا بتونید بی طرفانه قضیه حجاب رو بررسی و ارزیابی کنید تا فارغ از اینکه حکم خدا و شرع هستش بتونید به طور علمی و عینی بحث کنید. http://btid.org/node/233936 موارد دیگری هم هست که بخاطر سوال مشابه بعضی کاربران می تونید به لینکهای زیر مراجعه بفرمایید http://btid.org/node/210636 http://btid.org/node/222186 http://btid.org/node/265563 موفق باشید

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر دغدغه شما بسیار بجا و زیباست، چرا که دوست دارید دختر شما بر همان زندگی زیبایی و خدایی که داشت بر گرده و سرنوشت خودش رو بر همین زیبایی تنظیم کنه. در وهله اول باید ببینید رابطه شما با دخترتون چگونه است؟ آیا احترام شما رو نگه میداره؟ حرف شنوی داره؟ اگر نسبت به حرفهای شما در رعایت احکام دین موضع می گیره و حرف شنوی نداره بهتر است که از کسی دیگه بخواهید تا باهاش حرف بزنه. کسی که دختر شما روی حرفاش حساب می بره. چرا که ممکنه شما در مواجهه با دخترتون اونقدر امر و نهی کرده باشید که یه جورایی دلزده شده باشن. اما اگر کما کان از شما حرف شنوی داره، خود شما این مسئولیت دینی که همون دعوت به نماز و دین هست بر عهده بگیرید. در وهله دوم در یک گفتگوی صمیمانه ببینید و بپرسید که دلیل کنار گذاشتن نماز و دین چیست؟ اگر شبهاتی است که در فضای مجازی باهاش مواجه شده، که گروه ما در خدمت شماست برای طرح هر گونه شبهات دینی و اعتقادی و... اگر شما تا کنون با امر و نهی دخترتون رو به نماز دعوت می کردید الان باید با گفتگو و دادن بینش به نماز دعوت کنید. گاهی با طرح موارد بسیار بدیهی می تونید دخترتون رو از این غفلت نجات بدید، تا خودشون رو پیدا کنه. مثلا بپرسید: چه کسی تو رو آفریده؟ چه کسی در شکم مادر، تو رو به بهترین شکل رشد و تغذیه کرده به گونه ای که هیچ دست آدمی به تو نرسه؟ چه کسی تو رو در این زمان و این مکان آفریده و در زمان و مکان دیگر خیر؟ ایا اون موقع که در رحم مادر بودی فکر می کردی جهان بیرونی هم وجود داره؟ احتمال می دی دنیای دیگری فراتر از این دنیا وجود داشته باشه که دیگه مجالی برای برگشت به این دنیا نباشه همانطور که دیگه نمیشه به دنیای رحم برگشت؟ شما که برای فردا یا چند روز آینده یا دو و سه هفته آینده برای زندگی دنیایی برنامه داری و گاهی برای سفری که میخوای بری مقدمه چینی می کنی، برای 200 سال دیگه چه برنامه ای داری، برای ادامه حیات در اون دنیا به چه چیزی نیاز هست و چقدر بهش اهمیت دادی؟ اصلا چقدر برای خودت و آینده خودت ارزش قائلی که در صدد تامین مقدمات باشی؟ الان فلانی و فلانی و فلانی که گاهی ازشون یادی می کنی و از دنیا رفتن، و گاهی برای شادی روحش صلوات میفرستی، الان دقیقا کجا هستن؟ و از این جور سوالات متاسفانه دنیای امروز ما بخصوص فضای مجازی کاری کرده که ما در زمان حال خودمون محصور و زندانی بشیم، نه از گذشته خودمون خبر داریم و نه از آینده ای که در پیش رو داریم. عقل میگه این بی خبری ها رو باید با خالق هستی در میون گذاشت که زیر و بم جهان دستشه (که با مراجعه به قران میشه این معما رو حل کرد) یا مثلا شما نعمتهایی که خدا به دخترتون داده رو بهش گوشزد کنید، سلامتی و اعضاء بدن سالم، پدر و مادر، هوش و فهم و ....نعمتهای بسیار معمولی که به چشم نمیاد اما بسیار حیاتی اند و فقط وقتی اونها رو از دست می دیم قدرشون رو متوجه میشیم. گاهی روزمرگی باعث میشه که از نعمتهای خدا غافل بشیم. نکته دیگر اینکه به دخترتون از حال و هوایی بگید که داشت نماز می خوند، ازش بپرسید که آیا وقتی اهل نماز بودی، آرامش بیشتری نداشتی؟ آیا زندگی بعد از مرگ با نماز خوندن میشه آباد کرد یا با نماز نخوندن؟ ممکنه بگه که خدا مهربونه، خب بپرسید پس چرا خیلی ها که اهل نماز نیستند رو قرآن گفته جهنمی هستند؟ (آیات 40 تا 49 مدثر) احتمالا دختر شما متاثر از جو جامعه و کثرت افراد بی نماز، انگیزه شون رو از دست دادند. خب اگر اینگونه است بدون اینکه موضوع نماز رو مطرح کیند ازشون بپرسید که تشکر کردن بابت زحمات افراد، خوبه یا بد؟ طبعا میگن خوبه حالا بپرسید اگر خیلی ها این تشکر کردن رو انجام ندن، بازم "تشکر کردن" خوبه یا بد؟ طبعا میگن خوبه بعد از این مقدمات ازشون بپرسید، تشکر از خدا بابت نعمتاش خوبه یا بد؟ طبعا خوب اگر خیلی از مردم از خدا تشکر نکنن و نماز نخونن، بازم خوبه یا بد؟ طبعا خوب. و نماز راه تشکر از خداست که این تشکر عملی است و صرفا لقلقه زبانی نیست که به نفع خود انسان خواهد بود چرا که همین نماز کلید بهشت هستش و سرنوشت آدمی رو تضمین می کنه در این زمینه اگر فکر می کنید نیاز به گفتگوی بیشتری هست در ادامه بفرمایید موفق باشید

سلام مجدد خدمت شما کاربر محترم متوجه علاقه وافر شما به شخص مورد نظر شدم. احساسات شما بسیار گرانقدر است و اساسا دوست داشتن نشانه حیات یک شخص محسوب میشه. اما باید بگم که با وجود این شرایط باز هم کراهت داره که شخص چنین دعا و درخواستی از خدا بکنه. چون حدود و باید و نباید هایی که خدا برای ما تعیین می کنه نه بر اساس احساس و هیجان، بلکه بر اساس عقل و واقع بینی است. اگر شخص مورد نظر پدر یا مادر یا برادر و خواهر شما باشه که اونها به هیچ وجه دوست ندارند شما چنین دعایی کنید. پدر و مادر و خواهر یا برادر شما هر چقدر عزیز باشند مهربانتر و عزیزتر از پیامبر ص نیستند که در پیام قبل گفته شد فلسفه خودداری از مرگ خواهی چیست. اگر شخص مورد نظر دوست شماست که از زمان خاصی با او آشنا شدید سوال من از شما این است که از کجا می دونید که با مرگ و رفتن به اون دنیا به خواسته خود می رسید و ایشون رو می بینید؟ اون دنیا حساب و کتاب خودش رو داره و مثل این دنیا نیست که هر کسی با هر مقام و منزلتی که داره می تونه در عرض هم قرار بگیرند وهمدیگر رو ببینند. ضمن اینکه ممکن است در این دنیا بزرگترین آرزوی شما رسیدن به ایشون باشه، اما اون دنیا دغدغه هاش با این دنیا زمین تا آسمون فرق می کنه، چون فضا، فضای دیگری است، دغدغه ها و گرفتاریها و نیازهای جور دیگری است. به این معنی که اگر در اون دنیا بر فرض همدیگر رو دیدید، بخاطر شرایط ویژه موجود با وجود این دیدار هیچ نیاز ودردی از شما برطرف نشه. به عنوان مثال عرض می کنم، وقتی شما به سرماخوردگی مبتلا میشید یه دوا و درمونی دارید و به شدت بهش نیازمند میشید، اما وقتی شرایط عوض شد و مثلا به دندان درد مبتلا شدید اون دوا و شربت و قرص قبلی فایده برای شما نخواهد داشت، شما از درد خواهید پیچید و لو اینکه خروار خروار دوای سرماخوردگی پیش شما باشه. سوال دیگر اینکه: شما طبعا از زمان خاصی با این شخص آشنا شدید که قبل از اون زمان اطلاعی از چنین شخصی نداشتید، سوال از شما اینکه آیا احتمال نمی دید که الان که نسبت به آینده در بی اطلاعی بسر می برید. چه بسا با شخص یا دوستی آشنا بشید که خوبیهایی صد چندان نسبت به شخص اول داشته باشه که اصلا خوبیهای او به قهقرا بره و تحت الشعاع قرار بگیره. در این صورت با این آشنایی نه تنها آرزوی مرگ نمی کنید بلکه آرزوی طولانی شدن عمر می کنید. پس همانطور که می بینید با تغییر پیدا کردن شرایط، تمایلات شما هم عوض خواهد شد. بنده نمی خوام تمایلات و علائقتون رو سرکوب کنم همانطور که گفتم اصلا علاقه مندی نشون دهنده سلامت و انعطاف روح و روان هست و نشون میده قلب شما قساوت نداره، اما آنچه در صدد اونم اینه که واقع بین باشید و بهترین تصمیم و دغدغه رو داشته باشید. همانطور که روزانه شما در قنوت نماز 10 بار از خداوند "خیر و نیکی" می خواهید (ربنا آتنا فی الدنیا حسنه)،  ما هم تقاضا داریم که شما بجای مرگ از خدا خیر و نیکی بخواهید، حالا خود خدا بهتر می تونه تشخیص بده که خیر و خوبی برای شما چیست؟ شما بهتره از خدا بخواهید که بهترین تقدیرات رو برای شما بخواد، شما با بهتر زیستن در این دنیا آنگونه که مورد رضایت خداست چه بسا بتونید به خواسته فعلی خودتون هم برسید، چه بسا بتونید از عمر دنیا به گونه ای استفاده کنید که بتونید دوست از دست رفته تون رو از گرفتاریهای اون دنیا نجات بدید. که این لازمه اش این است که از خدا توفیق بخواهید که زیر سایه او و عنایت او باشید، به خواسته های او سر تعظیم بذارید تا خدا هم به خواسته های شما چه در این دنیا و چه اون دنیا توجه کنه. کسی که خدا رو داشته باشه به هیچ وجه ناامیدی سراغش نمیاد، چون کسی داره که همه چیز از اوست، کسی که خدا رو داشته باشه حالش همیشه خوبه حتی در سختی ها و چالشهای زندگی، چون خدا ما رو طوری آفریده که بیشتر تحت تاثیر روح و روان خودمون باشیم نه زندگی فیزیکی در کره خاکی، و خود خدا به آدما تلنگر زده که «فقط به یاد و عشق من دلها آروم میگیره» کسی که خدا رو داشته باشه اعتماد به نفسش بالا می ره چون از خود خدا انرژی می گیره چون (لا حول و لا قوه الا بالله؛ هیچ نیرو و توانی جز از سوی خدا نیست). کسی که خدا رو داشته باشه از چنان عزت نفسی برخوردار خواهد شد که هم برای خودش مفید خواهد بود و هم برای دیگران، منزوی نخواهد بود چون دوست داره دائم حال دیگران رو خوب کنه تا حال خودش به صورت مضاعف خوب بشه، و چون خدمت به بندگان می کنه خدا هم اون رو دوست خواهد داشت، و چون این دوستی دو طرفه رو از جانب خدا حس می کنه، در خودش احساس ارزش می کنه، و چون حس ارزشمندی بهش دست میده دوست داره همیشه متصل به منبع و خالق ارزشها (خدا) باشه. وقتی شخص به این درجه رسید، به جای اینکه آرزوی مرگ کنه که فلانی رو ببینه، دیدن فلانی یک درخواست معمولی براش میشه اما این بار آرزوی ملاقات به خود خدا تعلق خواهد گرفت که منبع عشق و زیباییه. به این روایت دقت بفرمایید تا به کم قانع نباشید: فإنَّما يحبُّ الله لقاءَ من يحبُّ لقاءَه و يکرهُ لقاءَ من يکرهُ لقاءَهُ و کَيفَ تزعُمونَ أنَّکُم أَوَلياءَ الله مِن دونِ النَّاسِ وَ أَنتُم تَفرُّونَ مِن المَوتِ وَ تَعتصَمونَ بِالدَّنيا؛ خداوند در حقيقت خواستار ديدار کسي است که خواستار ديدار او باشد، و ديدار با کسي را ناخوش دارد که ملاقات او را خوش ندارد. چگونه مي‌پنداريد دوستان خداييد و نه مردم، حال آنکه از مرگ مي‌گريزيد و به دنيا مي‌چسبيد (تحف العقول: ص۵۰۵). اساسا دوست داشتن امور معنوی چنین خاصیتی داره، همانطور که امام علی ع می فرماید : «هر کس با تلاوت قرآن انس بگیرد، دوری دوستان او را هراسان نکند.» (تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، چاپ اول، بی تا، ص ۱۱۲) بهترین خواسته ها و آرزوها رو برای شما آرزومندم