10:28 - 1403/01/12
سلام
وقت بخیر
کیفیت رضا و غضب یا خشم خدا چگونه هست؟
----------------
کاربران محترم ميتوانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين ميتوانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران ميتوانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگهدارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
انجمنها:
http://btid.org/node/287729
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم
اگر منظور شما این است که رضا و خشم خداوند چگونه توجیه می شود باید گفت که خداوند مثل ما انسانها منفعل نمی شود بلکه خشنودی و غضب خدا، از صفات فعلی او هستند و صفات فعلی خدا، از نسبتی که بین خدا و فعل او (مخلوقات) وجود دارد انتزاع میشوند. یعنی ما رضا و غضب خداوند رو از نوع افعالی که نسبت به مخلوقات خود دارد نتیجه میگیریم و انتزاع می کنیم.
اما اگر منظور این است که از کجا می توان متوجه رحمت یا غضب خدا شد، بر اساس پدیده های بیرونی که خداوند نسبت به بندگان خود روا می دارد. اگر نزول رحمت و نزول نعمت و ورود به بهشت و از این دست افعال باشد ما از آن رحمت الهی را نتیجه می گیریم. به عنوان مثال قران می فرماید:
وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار، و کسانى که به نیکى از آنها پیروى کردند، خداوند از آنها خشنود گشت، و آنها (نیز) از او خشنود شدند; و باغهاى بهشتى براى آنان آماده ساخته، که نهرها از پاى درختانش جارى است; جاودانه در آن خواهند ماند; و این است رستگارى و پیروزى بزرگ!
یا در مورد غضب خداوند قران می فرماید:
وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ ؛ و [داغ] خوارى و نادارى بر [پيشانى] آنان زده شد و به خشم خدا گرفتار آمدند
یا در جای دیگر می فرماید:
وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا ؛ و خدا بر آنان خشم و لعن کرد و جهنم را که بسیار بد منزلگاهی است بر ایشان مهیّا ساخت.
اگر باز نکته مبهمی در این بین متوجه شدید که نیاز به توضیح بیشتر داشت در ادامه بفرمایید
موفق باشید
باسلام مجدد
ببخشید بابت پاسخی که محبت شد
پاسخ برایم واضح نشد نیاز به تبیین دارم.
از اینکه کیفیت رضا و غضب خدا مثل انسان نیست که حرفی نیست.
حال با این وصف کیفیت غضب و رضا به چه شکل هایی بروز پیدا می کنه؟
باتشکر
با عرض سلام و ادب خدمت شما
توضیح این مطلب، مقداری دقیق و علمی است. برای تبیین دقیق آن سعی میشود تا با همان اصطلاحات علمی که دارد، تشریح گردد، انشاءالله که قابل فهم برای جنابعالی هم باشد.
صفات خداوند به دو صورت هستند.
1. صفات ذاتی.
این صفات، صفاتی هستند که ذات خداوند به آنها متصف شده و از خود ذات الهی انتزاع میشوند و کمال برای خدا به شمار میآیند؛ مثل قدرت و علم خداوند به ذاتش.
2. صفات فعلی.
این صفات، صفاتی است که از افعال خداوند انتزاع شده و ربطی به ذات و کمال ذات خدا ندارند. مانند صفت رازقیت که از رزقی که به دست مردم میرسد، انتزاع شده و چون منشاش به خدا میرسد، به خداوند نسبت داده میشود؛ نه اینکه در ذات خداوند مانند قدرت، صفتی با عنوان رازقیت وجود داشته باشد.
صفت محبت و غضب الهی نیز ازجمله صفات فعلی خداوند است. یعنی اینگونه نیست که خداوند مانند انسان نوعی برانگیختگی در ذاتش به وجود بیاید تا محبت به شخص پیدا کرده و یا از کسی غضبناک شود. محبت و غضب از فعل خداوند انتزاع میشوند؛ یعنی اگر برایند عمل بندهای از بندگان خداوند به این صورت بود که آثار خیر به سمت او جاری شود، میگوییم خداوند او را دوست دارد. یعنی از همین آثار خیر و نعمتها، محبت خداوند انتزاع میشود؛ اما اگر برایند عملکرد بندهای اینگونه بود که عذاب بر سرش آمده و آثار شر بر او نازل گردد، از این عذاب و آثار شر صفتی به نام غضب را انتزاع کرده و میگوییم خداوند بر او غضب نموده است
به عبارت دیگر، اینگونه نیست که اگر بنده دچار ظلم و گناه شد، در ذات خدا تاثر و انفعال و حالت برانگیختگی ایجاد بشود و بگوییم خدا از او غضبناک و خشمگین شد؛ بلکه برایند تکوینی عملکرد او به این صورت است که در اثر ظلم و گناه او عذابی که آن عذاب هم مخلوق خداوند است بر سرش میآید. همانگونه که به واسطه آن رزق، صفت رازقیت را به خداوند نسبت میدادیم و رازقیت چیزی در ذات خداوند نبود، در اینجا هم به واسطه آن عذاب، صفت غضب را به خدا نسبت میدهیم و البته غضب حالت و صفتی در ذات خداوند نیست. صفت محبت هم به همین صورت توجیه میشود.
در روايتی امام باقر علیهالسلام در پاسخ به سوال شخصی به نام عمرو که درباره غضب الهی در آيه 81 سوره طه پرسیده بود، فرمودند: «غضب خدا عقاب اوست، ای عمرو هر كه پندارد خدا از حالی به حالی در میآيد، او را با صفت مخلوق وصف كرده خدا را چيزی تحريک نمیكند تا او تغيير كند».[کافی، اسلامیه، ج1، ص110]
موفق باشید