مطالب دوستان مهدی توحیدیان

با سلام و عرض ادب خدمت شما دوست گرامی! قَالَ علی (علیه السلام): «مَا اسْتَوْدَعَ اللَّهُ امْرَأً عَقْلًا، إِلَّا اسْتَنْقَذَهُ بهِ یَوْماً مَا»[1] امام اشاره به حکمت خداوند می کند و این که هرچه را به هرکس داده روی حساب و کتابی بوده است، پس «خداوند هیچ نوع عقلی را در وجود کسی به ودیعت ننهاده جز این که روزی به وسیله آن وی را نجات خواهد داد» از تعبیر امام(علیه السلام) استفاده می شود که عقل، شاخه های مختلفی دارد و خداوند در هر کسی شاخه یا شاخه هایی از آن را به ودیعت می نهد که اگر از آن در زمان و فرصت مناسب استفاده شود به یقین صاحب خود را نجات می دهد. و چه بسا کسانی بودند که بعد از یک عمر گمراهی با لحظه ای تفکر، عقل خود را حاکم کردند و نجات یافتند. ولی برخی بعد از یک عمر عبادت و ... چون از عقل دور شدند نجات نیافته و غرق شدند. البته به این معنی نیست که چون همه عقل دارند پس همه نجات می یابند؛ بلکه درست است که خدا در وجود همه عقل را به ودیعت گذاشته است ولی هر کسی باید از آن استفاده کند تا نجات یابد. خلاصه اینکه: هر درک عاقلانه ای روزی نجات بخش است. پی نوشت [1]. نهج البلاغه، صبحی، ص548.

با سلام و عرض ادب خدمت دوست عزیز! در مورد این جمله که به امام حسین علیه السلام نسبت داده شده است، سندی وجود ندارد. ولی با کلیات قرآن و روایات سازگار است زیرا وظیفه هر حجتی حفظ دین است.[1] امام حسین (علیه السلام) نیز با شهادت خود دین خدا را حفظ کرد. برخی این جمله را معنای عرفانی کرده اند «حضرت با این جمله به شمشیرها اذن زخمی کردن و فرود آمدن بر حضرت را صادر کرد» اگر چه این معانی قابل پذیرش است و مخالفتی با کلیات آیات قرآن ندارد، ولی نیازی به اینگونه برداشت ها نیست. پی نوشت [1]. سوره شوری آیه13.

سلام خدمت شما کاربر گرامی انشاء الله غم و اندوه هر چه سریعتر از دل‌های شما و سایر مومنین برطرف شود. برای برطرف شدن غم و اندوه، از ائمه (علیهم السلام) دعاها و ذکرهای مناسبی رسیده است از جمله دعای ۵۴ صحیفه سجادیه که با «یا فارِجَ الْهَمِّ، وَ کاشِفَ الْغَمِّ، یا رَحْمنَ الدُّنْیا وَ الْاخِرَةِ وَ رَحیمَهُما» شروع می‌شود. همچنین  از امام صادق (علیه‌السلام) رسیده است که برای رفع اندوه و غم تکرار و مداومت بر ذکر «یونسیه» مناسب است: «لا اله الا انت سبحانک انّی کنت من‌الظالمین»[۱] در مفاتیح نیز شیخ عباس قمی دعاهایی را برای رفع اندوه و غم آورده است که میتوانید به آنجا مراجعه کنید. پی‌نوشت [۱] من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۳۹۲. آثار و برکات ذکر یونسیه مراجعه کنید به لینک https://b2n.ir/y05176

سلام بر شما کاربر گرامی ابتدا باید عرض کنم در نمازهای مستحبی لزومی ندارد که به هر آنچه گفته شده است عمل کنیم بلکه هر مقدار که می‌توانیم اگر انجام دهیم به همان اندازه ثواب و اثر خود را انشاء‌الله خواهد داشت. اما بهتر است عمل را به صورت کامل و مطابق آنچه رسیده است انجام دهیم تا انشاء الله از برکات و آثاری که برای آن ذکر شده است بهره ببریم. نماز جعفر طیار جزء نمازهای طولانی است و خواندن آن نیازمند صبر و حوصله است؛ طریق خواندن نماز همان است که مرحوم شیخ عباس قمی در مفاتیح ذکر فرمودند. ما سعی میکنم در اینجا با توضیح مختصر و بهتری همان مطالب را بیان کنیم. این نماز چهار رکعت است و به صورت دو نماز دو رکعتی باید خوانده شود. بنابراین شما باید دو نماز دو رکعتی را پشت سر هم بخوانید. طریقه‌ی خواندن نماز اول ابتدا نیت نماز جعفر را می‌کنید و تکبیرة الاحرام می‌گویید. سپس در رکعت اول اعمال زیر را به ترتیب انجام دهید: یک) خواندن سوره حمد دو) خواند سوره زلزال ( می‌توانید یک قرآن کوچک را هنگام شروع نماز در دست داشته باشید و این سوره را از روی آن بخوانید) سه) قبل از رفتن به رکوع ۱۵ مرتبه ذکر: « سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکبَرُ» که همان تسبیحات اربعه است می‌گویید. چهار) در رکوع علاوه بر ذکر رکوع، ۱۵ مرتبه دیگر تسبیحات اربعه را می‌گویید. پنج) بعد از رکوع در حالت ایستاده، ۱۵ مرتبه دیگر ذکر تسبیحات اربعه را می‌گویید. شش) در سجده اول علاوه بر ذکر سجده، ۱۵ مرتبه دیگر ذکر تسبیحات اربعه را می‌گویید. هفت) بعد از سجده اول، ۱۵ مرتبه دیگر ذکر تسبیحات اربعه را می‌گویید هشت) در سجده دوم، علاوه بر ذکر سجده ۱۵ مرتبه دیگر ذکر تسبیحات اربعه را می‌گویید. نه) بعد از سجده دوم، ۱۵ مرتبه دیگر ذکر تسبیحات اربعه را می‌گویید. بنابراین در ۷ موضوع ذکر تسبیحات اربعه را باید ۱۵ مرتبه تکرار کنید. ( قبل از رکوع، در رکوع، بعد از رکوع، در سجده اول، بعد از سجده اول، در سجده دوم و بعد از سجده دوم) رکعت دوم نیز مانند رکعت اول است فقط به جای سوره زلزال باید سوره عادیات را بخوانید. طریقه‌ی خواندن نماز دوم: این نماز نیز مانند نماز اول است با این تفاوت که در رکعت اول باید سوره «نصر» و در رکعت دوم سوره «توحید» را بخوانید. همچنین در سجده دوم بعد از آنکه تسبیحات اربعه را گفتید مستحب است عبارت زیر را بگویید (این عبارت در مفاتیح هست): سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَالْوَقارَ ، سُبْحانَ مَنْ تَعَطَّفَ بِالْمَجْدِ وَتَکَرَّمَ بِهِ ، سُبْحانَ مَنْ لَایَنْبَغِی التَّسْبِیحُ إِلّا لَهُ ، سُبْحانَ مَنْ أَحْصی کُلَّ شَیْءٍ عِلْمُهُ ، سُبْحانَ ذِی الْمَنِّ وَالنِّعَمِ ، سُبْحانَ ذِی الْقُدْرَةِ وَالْکَرَمِ ، اللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَعاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ ، وَمُنْتَهَی الرَّحْمَةِ مِنْ کِتابِکَ ، وَاسْمِکَ الْأَعْظَمِ وَکَلِماتِکَ التَّامَّةِ الَّتِی تَمَّتْ صِدْقاً وَعَدْلاً ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیْتِهِ ، وَافْعَلْ بِی کَذا وَکَذا. به جای کذا و کذا حاجت خود را بگویید. بعد از اتمام دو نماز دست‌ها را بلند کرده و خدا را اینگونه بخواند: «یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ...» تا نفس قطع شود، سپس «یا رَبّاهُ یا رَبّاهُ یا رَبّاهُ...» تا نفس قطع شود، سپس «رَبِّ رَبِّ رَبِّ...» تا نفس قطع شود، سپس «یا اَللّهُ یا اَللّهُ یا اَللّهُ...» تا نفس قطع شود، سپس «یا حَیُّ یا حَیُّ یا حَیُّ...» تا نفس قطع شود، سپس «یا رَحیمُ یا رَحیمُ یا رَحیمُ...» تا نفس قطع شود. بعد از آن هفت مرتبه بگوید: «یا رَحمانُ یا رَحمانُ یا رَحمانُ...» هفت مرتبه بگوید: «یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ». سپس بگوید: اَللَّهُمَّ إِنِّی أَفْتَتِحُ الْقَوْلَ بِحَمْدِک، وَ أَنْطِقُ بِالثَّنَاءِ عَلَیک، وَ أُمَجِّدُک وَ لَا غَایةَ لِمَدْحِک، وَ أُثْنِی عَلَیک وَ مَنْ یبْلُغُ غَایةَ ثَنَائِک وَ أَمَدَ مَجْدِک، وَ أَنَّی لِخَلِیقَتِک کنْهُ مَعْرِفَةِ مَجْدِک، وَ‌ای زَمَنٍ لَمْ تَکنْ مَمْدُوحاً بِفَضْلِک، مَوْصُوفاً بِمَجْدِک عَوَّاداً عَلَی الْمُذْنِبِینَ بِحِلْمِک، تَخَلَّفَ سُکانُ أَرْضِک عَنْ طَاعَتِک فَکنْتَ عَلَیهِمْ عَطُوفاً بِجُودِک، جَوَاداً بِفَضْلِک عَوَّاداً بِکرَمِک، یا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْمَنَّانُ ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِکرَامِ. (این دعا نیز در مفاتیح ذکر شده است) بعد از بیان این دعا حاجت خود را بگویید انشاءالله حاجت روا خواهید شد.